Hoe kan je omgaan met een wegraking?

Daar moet je juist helemaal niets aan doen. Het is belangrijk dat ze die oude trauma's herbeleeft, en ze daardoor een nieuwe plek in haar huidige bestaan kan geven.
Dat is een essentieel deel van het verwerkingsproces (en de therapie).

Ik weet niet hoe oud jouw schoonmoeder is. Vergeet niet dat wegrakingen veel oorzaken kunnen hebben.en niet per definitie met verwerking te maken hoeven hebben. Misschien is het toeval misschien niet maar pas op voor tunnelvisie! Als je het niet vertrouwd, ga naar de huisarts. Er kan ook cardiale/neurologische problematiek zijn.

Je schoonmoeder is in therapie? dan is het helemaal de zaak van de therapeut om te bepalen of er iets aan de hand is. Ook alleen hij/zij kan adviseren hoe jullie hierop best kunnen reageren.
Mogelijkerwijze maakt therapie veel los, en kan het daardoor komen dat mensen in een regressie geraken. Dan zou dit normaal gezien al gecommuniceerd moeten zijn, als (tijdelijk?) gevolg van de therapie.
Vergeet niet, hoe het ook was, je schoonmoeder is volwassene en dus de hoofdverantwoordelijke voor haar eigen psychische welzijn. het is heel sterk van haar dat ze hiervoor therapie volgt. Laat haar in haar sterkte.
ga dus niet achter haar rug om naar info zoeken, zoals je bij een hulpeloos kind zou doen. bespreek het gewoon met haar. ze kan het dan aan het therapeut voorleggen.