Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Is het normaal om je vervreemd van jezelf te voelen?

De laatste maanden voel ik me niet mezelf en lijkt er een soort afstand te zijn ontstaan tussen mij en mijn omgeving. Als ik mezelf hoor praten dan denk ik huh? Ben ik dat? Hetzelfde gevoel heb ik bij foto's of herinneringen en als ik voor de spiegel sta. Dan word ik geconfronteerd met het fijt dat ik het toch echt ben waardoor ik me heel paniekerig ga voelen. Misschien dat het met de puberteit te maken heeft (16 jaar) en het een onderdeel is van ontwikkeling naar volwassenheid, geen idee. Ik heb daardoor wel afgevlakte emoties en merk dat dingen niet meer zo hard aankomen als eerder.

Verwijderde gebruiker
8 jaar geleden
in: Psyche
Ritsuka
8 jaar geleden
heb je hier al eens met je huisarts over gepraat? als je hier echt last van hebt kan hij/zij je misschien doorverwijzen
Verwijderde gebruiker
8 jaar geleden
Ik heb het altijd bij hulpverleners om mijn autisme uitleggen als een collega van hun, om ze te overtuigen hoe het in mijn hoofd voel, je kan er wel over geleerd hebben, maar theorie en praktijk is nog een verschil, en daar voel ik mij vervreemd in, en ik ben 33, herken wel een wereld van verschil in deze.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Geef jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Antwoorden (1)

Heel normaal is dit niet,het kan een onderdeel zijn van depresonalisatie(vervreemding van zichzelf):
Het gevoel van vervreemding kan elk moment ontstaan en kan je zelfs overvallen. Ineens lijkt het alsof je vervreemd bent van jezelf en van je omgeving. Vervreemding komt binnen de psychiatrie vaak voor. Het kan zo ineens aanwezig zijn en even later weer zijn verdwenen. Dan lijkt het alsof het nooit heeft plaats gevonden. Bij anderen blijft dit gevoel steeds aanwezig of keert het steeds weer terug. De oorzaak van een depersonalisatie is vaak een gevolg van een psychisch trauma, bijvoorbeeld als gevolg van een verkeersongeluk of seksueel misbruik.
Pas de laatste jaren krijgt depersonalisatie meer aandacht. Het is een reactie van het menselijk brein op een bedreigende situatie. Het wordt vaak gezien bij mensen die last hebben van depressies, angststoornissen, dwangstoornissen, schizofrenie, migraine en enkele vormen van epilepsie.

Een dokter raadplegen is hier zeker noodzakelijk.Je kan ook eens nagaan of er een erfelijke factor is.
(Lees meer...)
fremar
8 jaar geleden
Deel jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image