Is het mogelijk om te werken met een gegeneraliseerde angststoornis?

Je hebt gelijk als je zegt dat er geen eenduidig antwoord te geven is op deze vraag. De ernst van de aandoening kan natuurlijk heel erg verschillend zijn, en het soort werk dat iemand doet kan ook uitmaken. Heeft iemand bijvoorbeeld veel last van sociale angsten, dan zal die bij een beroep waarbij je veel te maken krijgt met complexe sociale situaties waarschijnlijk sneller uitvallen dan bij werk dat weinig stress oproept. De werkomgeving, je collega's en de sfeer op het werk kunnen ook een verschil maken van dag en nacht: heb je begrijpende collega's die goed kunnen omgaan met jouw angsten en je misschien zelfs heel goed kunnen steunen daarin, dan is de kans dat je je werk kunt (blijven) doen veel groter dan wanneer je collega's hebt die alleen maar meer angst en stress bij je oproepen. Ik denk daarom dat naast de ernst van je angsten er ook sprake kan zijn van pech of geluk als het gaat om het vinden van een passende baan.

Maar je schrijft dat je in therapie bent, en ook dat je studie je best wel goed af gaat. Dat zijn belangrijke zaken: door het volhouden van een - naar ik aanneem voltijds - studie toon je aan dat je in elk geval al belangrijke vaardigheden bezit om je staande te kunnen houden in de maatschappij: omgaan met mensen, deadlines, je kunnen concentreren, etc. Het is niet hetzelfde als werken, maar een deel van de vaardigheden die je nodig hebt om te kunnen werken heb je ook nodig om te kunnen studeren.

Daarbij ben je in behandeling: een gegeneraliseerde angststoornis kan zeker overgaan. Soms gebeurt dat spontaan, en soms door de hulp van therapie en/of medicatie. Soms is er ook een episodisch verloop, waarbij iemand tussen angstige episoden in gedeeltelijk of volledig klachtenvrij is. Of is er sprake van een gedeeltelijke remissie, waarbij iemand alleen nog milde klachten heeft of bijvoorbeeld alleen in periodes van stress nog veel last van angsten heeft.

Hoe de stoornis zich bij jou gaat ontwikkelen is natuurlijk niet te zeggen, maar het is zeker goed om deze vragen ook met je behandelaar(s) te bespreken. Misschien is het deels wel een onderdeel van je angststoornis dat je je zorgen maakt over je functioneren in de toekomst, en deels een terechte vraag. Maar iemand die jou al langer kent, die weet hoe jij nu functioneert en hoe je tot nu toe reageert op de behandeling, zal hoe dan ook meer kunnen zeggen over je toekomstig functioneren dan wij.

Ik ben 42 en heb al jaren last van een gegeneraliseerde angststoornis. Bij mij uit het zich in achterdocht naar mensen, situaties waar veel mensen zijn, agorafobie. En daarnaast ben ik ook nog bipolair en fobisch voor een aantal dingen.
Het maakt het allemaal erg lastig maar werken kan wel.
Ik slik wel dagelijks medicijnen ervoor en als een situatie nieuw of erg eng is slik ik een rustig maak pilletje erbij.
Maar voor mij is het vooral dat als je het echt wil je een weg kunt vinden.
En dat zal niet altijd hetzelfde gaan als bij anderen en vooral meer moeite kosten maar het kan wel!