ik heb de laatste 2 jaar last van emoties die niet weggaan. En waar ik nog andere klachten heb van gekregen. weten jullie misschien hoe het weg gaat?

Ik begrijp dat je deze vraag uit een gevoel van wanhoop stelt omdat na zo'n lange tid er nog steeds geen oplossing voor je problemen zijn. Je hebt al langs verschillende wegen professionele hulp gezocht maar je stelt nu de vraag aan lezers van GV die jou niet kennen en die niets weten van wat er in jouw leven in het verleden is gebeurd. Ik vrees dat je langs deze weg ook geen bevredigend antwoord krijgt. Terug naar de GGZ is denk ik de enige hoopvolle weg.

Meestal helpt een psycholoog goed in deze situatie. Als je merkt dat deze psycholoog die je hebt niet werkt, kun je vragen of je doorgestuurd wilt worden naar een andere psycholoog omdat je van mening bent dat het niet allemaal werkt.

Verder kan ik je alleen aanraden om je gedachten te veranderen over de situatie. Volgens therapie is het zo dat je gedachten je gevoel bepalen en dat weer je gedrag. Je zou dus een andere mindset aan moeten pakken en het verleden als iets positiefs zien waar je sterker door bent geworden.

Meer kan ik niet aan advies geven

Emoties laten zich niet wegsturen, soms kun je ze tijdelijk in de wacht zetten, maar ze blijven net zo lang komen tot jij er naar durft te kijken in alle facetten. Daarvoor is het niet nodig helemaal te gaan spitten, zoals soms mensen beweren, dat je weer helemaal door die emotie heen zult moeten. Dat klopt niet, dat kan je ook weerhouden om er iets meer te doen.
Emoties komen vanuit voelen en kijken waar het vandaan komt, ze herkennen, erkennen en niet tegen vechten.
Vaak is 'gewoon' praten, zoals bij een psycholoog moeilijk en geeft ook niet altijd de juiste ingang, dan kun je op een dwaalspoor komen waar het daadwerkelijke probleem helemaal niet ligt.
Er zijn veel complementaire behandelingsmogelijkheden die je daarbij kunnen helpen, dus niet gericht op wat er 2,5 jaar geleden gebeurd is, maar waar dat gevoel vandaan komt, dat zit vaak verder weg. Dit kan ondersteund worden door bv lichaamswerk, waardoor je meer ontspanning krijgt en meer 'in' je lichaam komt, of cranio sacraal therapie, en zo zijn er nog veel meer mogelijkheden.
Wat voor jou werkt is misschien even zoeken, maar kan je veel vrijheid geven. De enige die hier iets mee kan doen ben jij zelf, maar je hoeft het niet alleen te doen.
Waarom ergens blijven als er geen vooruitgang is.

Ik begrijp dat wat 2.5 jaar geleden gebeurde emoties heeft opgeroepen die nog steeds aanwezig zijn. Bij een traumatische gebeurtenis is er sprake van angst, verdriet en boosheid die worden opgewekt, maar niet (volledig) zijn geuit. Op het moment dat die oude emoties worden geuit zal de lading ervan iedere keer verminderen. Er kan ook sprake zijn van een mengeling, boosheid en tegelijkertijd verdrietig.

Alleen al door over het gebeurde te praten (lotgenoten contact werkt heel goed) vermindert de lading. Dat merk je doordat (als je aan het trauma denkt, of erover praat) het steeds minder heftig voelt. Dat is dus wat in een therapie dient te gebeuren: angst, verdriet en boosheid uiten, en aan het eind van het proces is het verwerkt, een stukje verleden. Niet altijd leuk, wel een stukje levenservaring.

Kortom, bij de keuze van een therapie is een belangrijke vraag aan de therapeut op wat voor manier deze het uiten van oude emoties begeleid, daar ook ervaring in heeft.

Google bijvoorbeeld eens naar regressietherapie, bio-energetica, energetische psychologie, 3 sleutels van Reich