Hoe kom ik van mijn spraakgebrek af?
Ik probeer hier mijn probleem zo goed mogelijk uit te leggen:
Al een aantal jaar worstel ik met m'n spraak. Ik ben 27 en werk 6 jaar in het onderwijs als leerkracht. Bij mijn start was ik erg onzeker, terwijl het eigenlijk best goed ging voor een beginner. Ik zag deze onzekerheid als boosdoener voor het feit dat ik steeds lastiger uit m'n woorden begon te komen. Ik ervaar bijna letterlijk het "struikelen over woorden". Soms heb ik er dagen geen last van, dan opeens lijk ik amper te kunnen omschrijven wat ik nou eigenlijk bedoel. Dit zorgt voor verwarring bij anderen, en bij mij voor nog meer onzekerheid. Juist doordat ik er dan nog meer op ga letten, gaat het sneller fout.
Hetgeen waar ik nu tegenaan loop:
- Moeite wanneer ik twee dingen tegelijk moet doen: nadenken en praten tegelijk. Wanneer een vreemde me de weg vraagt, dan heb ik het beeld duidelijk in m'n hoofd, maar kan het dan niet duidelijk naar de ander verwoorden.
- Is het genetische aanleg? Mijn vader heeft ook moeite met de goede woorden "vinden".
- Frustratie/schaamte: iets wel weten, maar het gewoon niet in woorden kunnen uitleggen.
- Lastige woorden vermijden, zoals: insinueren, intellectueel.
- Niet op een woord meer kunnen komen.
- Receptieve woordenschat veel groter dan de actieve woordenschat.
- Spreekwoorden verkeerd gebruiken.
- Het duurt bij mij altijd wat langer voordat ik dingen/prikkels/ heb verwerkt en kan reageren.
Wie heeft er een goeie tip hoe ik aan dit probleem kan werken?