Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Hoe betrouwbaar is een AD(H)D test?

Ik heb een intelligentietest gedaan (WISC-III NL), en daaruit bleek dat ik ADD had. Een aantal mensen in mijn directe omgeving herkenden die symptomen wel, en hebben ook zo'n test gedaan. En van de drie mensen die die test hebben gedaan, zijn ze alle drie met ADD als uitkomst uit de test gestapt. Bij mij was dus ADD, een concentratieprobleem, de uitkomst. Inmiddels merk ik dat de concentratie niet het probleem is, maar stress. Het is heel handig dat de medicijnen die ik slik daar ook tegen werken, maar de eventuele bijwerkingen zijn niet heel erg fijn. Zo las ik, een half jaar nadat ik was begonnen met de medicatie, dat 1 op de 100 mensen mentale klachten kunnen krijgen als depressies. 1 op de 10 000 heeft zelfs kans op hartaanvallen, zelfmoordpogingen of een 'plotse dood'. Ook zijn er minder heftige maar toch zeer vervelende bijwerkingen die voor 1 op 10 mensen gelden, zoals moeilijk in slapen, verlies van eetlust, diarree, misselijkheid, stemmingswisselingen, uitslag etc. Mijn broertje wil nu ook zo'n test doen, maar ik ben bang dat hij ook ADD als uitkomst heeft en deze medicijnen krijgt voorgeschreven; als ik dit van te voren had geweten was ik er niet eens mee begonnen. Je bent er gevoelig voor of niet, namelijk, en ik gelukkig niet. Maar mijn vraag is dus: Wie heeft er ooit (of wie kent er iemand die) een goede IQ test gedaan (bij een psycholoog etc., niet op internet) en bij wie kwam er ADD uit?

Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
in: Psyche
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Hebben AL die mensen - en jij - een officiele, juist geinterpreteerde WISC-III laten afnemen a 600 euro ?? Ik wist niet dat het ZO een big business was.....
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ik had namelijk in eerste instantie begrepen dat jullie ZELF een test hadden gemaakt, maar nu ik je vraag overlees, begin ik te twijfelen.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Wij hebben zo'n WISC-III test gedaan; of ik in ieder geval, de anderen ook zo'n 'professionele', maar welke precies weet ik niet. En het was op aanraden van school, en dan heb je weinig keus..
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Oke, big business dus...dat vreesde ik al.
crispy
10 jaar geleden
ADHD en ADD zijn diagnoses die door de psychiater worden gesteld, aan de hand van een langer durend onderzoek waar veelal psychologen een belangrijk aandeel in hebben.
De uitkomst van een test is onvoldoende grond voor een dergelijke diagnose.
Het risico van 'in een vakje willen stoppen' is dat er veel verschillende redenen kunnen zijn voor (ongeveer) dezelfde symptomen of gedragingen. Daarom kan je theoretisch voldoen aan alle voorwaarden voor ADD, zonder dat je ADD hebt.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
http://mijn-kijk-op.infonu.nl/mens-en-samenleving/91480-kinderen-met-etiketten.html
http://petities.nl/petitie/stop-etikettering-kinderen-en-volwassenen-met-verzonnen-psychische-stoornissen
http://www.gezond24.nl/tv-uitzending/g24_iv_6955/Elk-kind-een-etiket
http://www.volkskrant.nl/dossier-archief/kind-krijgt-veel-te-snel-een-etiket~a1863326/
http://nl.wikipedia.org/wiki/Etiketteringstheorie
http://www.dewereldmorgen.be/artikel/2014/05/14/een-kind-is-geen-label
http://www.gezond24.nl/tv-uitzending/g24_iv_9001/Borderline-Times-psychiatrisering-van-samenleving
Affijn, hier kan ik zo ongeveer eindeloos mee doorgaan.....
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ik denk dat ik de conclusie kan trekken dat die testen dus echt zinloos zijn? Want daar was ik al bang voor, en om hem aan medicijnen te zien met die bijwerkingen..
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Tja....zinloos....in MIJN optiek wel, maar de school -en andere omgevingen waar ze niet kunnen omgaan met kinderen die niet 100 % binnen de lijntjes kleuren - zal daar anders over denken. De links die ik heb gegeven spreken redelijk voor zich ; ik zou zeggen, lees en bekijk ze en trek je eigen conclusie. Jullie hebben zelf de regie over jullie leven, en anders jullie ouders. Niet een juf die zich niet kan voegen naar een wat rustiger of drukker kind. Maar om uit te sluiten dat er ECHT een concrete psychiatrische aandoening in het spel is, is wel meer nodig dan een standaard test, en zul je dus moeten worden doorverwezen naar een psychiater.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Geef jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Het beste antwoord

De WISC is een IQ-test, zoals je zelf al aangeeft. Daar kun je dus net zo min ADHD of welke andere stoornis dan ook mee vaststellen als dat je met een röntgenfoto van je arm kunt vaststellen wat er met je been aan de hand is. Het test je IQ; niets anders.

Bij een psychologisch onderzoek wordt vaak een IQ test gedaan om dingen uit te sluiten en een algemeen beeld te krijgen. Bij ADHD kun je dan bijvoorbeeld vaststellen dat iemands slechte schoolresultaten niet komen door een lage intelligentie. Naar mijn mening interessanter zijn de observaties die je kunt doen TIJDENS de test: of iemand snel afgeleid is, hoe vlot hij de instructies begrijpt, of hij al dan niet planmatig te werk gaat, perfectionistisch is, etc.

Maar voor een diagnose van ADHD is veel meer nodig. Er is ook niet één test waarmee je het kunt vaststellen: het is altijd een combinatie van voorgeschiedenis, ervaren klachten en beperkingen, problemen waar iemand tegenaan loopt, en de observatie van de clinicus.

Bij ADHD wordt, zoals bij de meeste psychologische stoornissen, de diagnose gebaseerd op een aantal beschreven kenmerken. Een diagnose wordt gesteld wanneer iemand een x-tal van die kenmerken heeft én daar duidelijk last van heeft. Tenslotte mag de diagnose alleen gesteld worden wanneer er geen andere verklaringen zijn voor de symptomen (zoals een lichamelijke ziekte of duidelijke omgevingsfactoren). Maar er is geen test of onderzoek waarmee je ADHD echt kunt aantonen. Het kan dus erg afhangen van de interpretatie van criteria door de diagnosticus. Zo zijn veel ADHD-kenmerken beschreven met "heeft VAAK moeite met..". En wanneer je iets "vaak" noemt, verschilt per persoon.

Als je kijkt naar onderzoeken die testen hoe goed psychologische testen datgene testen wat ze beogen te meten, (=validiteit) schrik je van de resultaten. Ook voor ADHD geldt dat je met één test absoluut geen valide diagnose krijgt. De beste standaard in de psychiatrie is de LEAD diagnose. Dat staat voor longitudinal, expert, all data. Dus een diagnose gebaseerd op langdurige (=longitudinal) observatie en interviews van een expert (bij voorkeur meerdere!) en met bestudering van alle aanwezige gegevens (=testresultaten, interviews en observaties van eerdere experts, informatie van familieleden, werkgevers, vrienden, etc.) Hoe meer gegevens, hoe betrouwbaarder de diagnose. Hoewel ook dat lang niet 100% valide is, is het op dit moment het beste wat we hebben.

Zie reactie hieronder voor opmerking over medicatie:
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Medicatie bij ADHD zou naar mijn mening geen eerste keus moeten zijn. Je hebt gelijk dat het heel wat vervelende bijwerkingen kan hebben, waaronder bijwerkingen die niet omkeerbaar zijn als je stopt. Een goed voorbeeld daarvan zijn groeistoornissen bij kinderen als gevolg van methylfenidaat (=ritalin) en soortgelijke medicatie. Er is een groep kinderen en adolescenten waarvoor medicatie heel goed lijkt te werken en die zonder medicatie echt een belabberd functioneren hebben. Ik ben er helemaal vóór om aan die mensen een behandeling met medicatie beschikbaar te blijven stellen. Voor volwassenen, die zelf kunnen overzien wat de eventuele bijwerkingen zijn en een afweging kunnen maken, zie ik er ook geen probleem in. Maar tegenwoordig lijkt het wel alsof een diagnose van ADHD automatisch betekent dat kinderen en jongeren een recept voor methylfenidaat meekrijgen. Dat zou naar mijn idee echt anders kunnen (en moeten). En mijn weerstand daartegen heeft ook te maken met precies datgene wat jij hier aankaart: de ontzettend lage betrouwbaarheid en validiteit van psychologische diagnostiek. ADHD is uitsluitend een beschrijvend diagnose, dus het enige wat de diagnose ADHD zegt over iemand, is dat hij of zij druk en ongeconcentreerd is. Dat vergeten mensen wel eens: men praat over ADHD en ook over andere stoornissen alsof het een verkláring is van gedrag of symptomen: "hij is heel druk, dat komt omdat hij ADHD heeft." Of: "hij is zo somber omdat hij depressief is." Maar niets is minder waar. Een juiste typering zou zijn: "hij is heel druk, en dat noemen we ADHD". Of: "hij is somber, zo somber dat hij voldoet aan de criteria van een depressie". Als je dát gaat begrijpen, begrijp je ook dat je niet te maken hebt met een stóórnis die je moet behandelen, maar met een mens dat bepaalde klachten en beperkingen heeft. Iemand die veel moeite heeft met concentratie heeft soms heel veel baat bij een rustiger werkomgeving, of een andere leermethode. Op dit moment wordt van dat soort suggesties vaak iets gezegd als "ja maar, mijn kind heeft ADHD, dus al die maatregelen werken voor hem niet". Maar is er geen enkele aanwijzing dat een druk en ongeconcentreerd kind géén baat zou kunnen hebben bij dit soort maatregelen als hij voldoet aan de criteria voor ADHD. En er is al helemáál geen reden om te denken dat een kind er geen baat bij zou hebben dóórdat hij voldoet aan die criteria. -Wordt vervolgd-
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
-Vervolg van vorige reactie- Zodra je kijkt naar iemands problemen en de ervaren beperkingen en niet zozeer naar het etiketje wat daar toevallig aan is gehangen, kun je iemand veel gerichter helpen: je kijkt dan wat iemand nódig heeft, en niet enkel naar de diagnose. En ja, het kan best zijn dat je dan toch uitkomt bij pillen. Maar dan omdat iemand erg veel last heeft van hyperactiviteit en ongeconcentreerdheid terwijl andere maatregelen daar niet of onvoldoende effect op hebben en NIET omdat iemand de diagnose ADHD heeft. Iemand anders met dezelfde diagnose kan wel op heel andere maatregelen uitkomen namelijk. De verschijnselen die we beschreven hebben als ADHD kunnen ook heel veel verschillende oorzaken hebben. We weten allemaal dat 'buikpijn' nog niet wil zeggen dat iemand een blindedarm ontsteking heeft en direct geopereerd moet worden. Buikpijn is namelijk alleen een beschrijving van klachten en zegt niets over de oorzaak. Zo is het met ADHD ook: het beschrijft bepaalde kenmerken en klachten, maar dat wil nog niet zeggen dat iemand meteen aan de medicatie moet. Dat hangt af van de specifieke factoren die bij dat specifieke kind (of die jongere of volwassene) heeft geleid tot de symptomen die hij of zij ervaart.
jodyenboyke
10 jaar geleden
+
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Je hebt een zeer uitgebreid en duidelijk antwoord gegeven waar ik wat mee kan. Ik ga dit zeker gebruiken in de argumenten tegen mijn ouders om eerst andere dingen te proberen. Echt waar, complimenten voor de duidelijkheid waarin je dit hebt uitgelegd. Want wat jij net zei, zijn de woorden die ik zocht maar waar ik niet op kwam of niet goed verwoorde.

Andere antwoorden (2)

Dat is het grappige van dergelijke tests : vrijwel iedereen voldoet wel aan een PAAR voorwaarden, omdat het vaak gewoon variaties op normaal menselijk gedrag zijn, maar de mate waarin het moet voorkomen en op hoeveel punten, kan een leek (ook zelf) niet beoordelen ; dat is werk voor een expert. Zelfs als je een score van 100 % zou halen.

ADHD is namelijk geen heel concrete aanwijsbare aandoening, en zal pas een handicap worden als het je echt hindert in het dagelijks leven. Niet als je gewoon hebt geleerd met je zwakke punten om te gaan of ze te accepteren. En ' behandeling' (lees : medicatie) voor de zwakke punten, zal ook de sterke punten aantasten. In mijn persoonlijke optiek is ADHD niet eens een ziekte, maar gewoon een persoonlijkheidstype waar we tegenwoordig blijkbaar niet meer zo goed mee om kunnen gaan. Een van de vele, vele etiketjes waar basisschoolkinderen tegenwoordig (en vaak ten onrechte) mee opgezadeld worden.

Net zelf modderen, ook niet een of andere psycholoog laten aanklooien, maar alleen een psychiater kan goed en grondig onderzoeken of er daadwerkelijk sprake is van AD(H)D en of en in welke mate en op welke manier deze eventueel behandeld moet worden. Je hebt het grootste gelijk van de wereld dat je broertje in handen van 1 of andere overijverige pillenschuiver in no time aan de medicijnen gezet wordt waar hij niet per definitie beter mee af is.

Laat het vaststellen van een dergelijke diagnose dus over aan een psychiater, waar je pas heen hoeft als je klachten echt het dagelijks leven zodanig in de weg zitten dat je zelf geen onderdeel meer kunt zijn van de oplossing. Internettestjes zeggen echt NIKS, hooguit kun je jezelf op die manier allerlei ' aandoeningen' en ' afwijkingen' aanpraten die helemaal geen aandoeningen en afwijkingen ZIJN, en onnodige etiketjes verzamelen die het in de toekomst niet per definitie makkelijker voor je zullen maken.

Wordt geen slachtoffer van de moderne medicalisering van de gezonde mens, en leer ook vooral niet te ' slachtofferdenken' . De meeste mensen zijn heel gewoon, zonder 100 % in het 'heel gewoon'-hokje te passen. Laten we liever blij zijn met verschillende soorten persoonlijkheden in plaats van alle mensen die opvallen van de randen af te duwen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Als je zegt dat je veel lijdt aan stress, kan het ook goed zijn dat je daarom als uitkomst ADD gekregen hebt.
Stress kan er namelijk voor zorgen dat je je concentratie niet kan behouden, waardoor je dus positief op die test scoorde dus.

Hierboven leggen ze je het namelijk verkeerd uit: de test is een indicatie van wat het probleem is, niet hoe dat probleem er komt.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Deel jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image