Mijn boertje heeft een angststoornis, hoe kan ik het beste omgaan met hem?

Aan een angststoornis kun jij niets doen ; daarvoor heeft hij serieuze behandeling nodig. Proberen voorspelbaar en rustig te zijn is dan het belangrijkste, maar uiteindelijk zal hij moeten leren zich te handhaven in de echte wereld.

Je hebt er geen leeftijd bij gezet, maar wat ik lees komt op mij het meest voor als een niet per definitie abnormale , beetje onzekere puber. Zeker niet overduidelijk een angststoornis. Slecht tegen veranderingen kunnen, geen kritiek kunnen incasseren, zich terugtrekken...stapje voor stapje groeien de meesten daar uiteindelijk wel overheen. Puberteit is een heel ingrijpend en verwarrend proces, waarin de hersenen een grote ontwikkeling meemaken en je lichamelijk en hormonaal volledig overhoop ligt. Niet heel raar dat kinderen in onze cultuur - die zich nergens echt zorgen over hoeven te maken en zich daardoor volledig op zichzelf kunnen focussen - daar soms moeite mee hebben. Volwassen worden gaat niet altijd zonder slag of stoot. Maar zeker ook met blijvende schade.

Als hij graag met je wil praten, kun je het beste gewoon luisteren. Soms is een grote broer / zus toegankelijker dan een ouder, een leraar of een professional. Als hij gewone puberproblemen heeft, kun je hem wellicht uitleggen hoe JIJ het aanpakt, en wellicht een beetje relativeren. Als hij echt een stoornis heeft, kun jij dat niet oplossen. Nog beter lijkt me uiteindelijk samen met je ouders om de tafel en kijken wat jullie samen kunnen doen om hem te begeleiden.