Wat moet je doen tegen emetofobie ?

Tja, na therapie zijn er eigenlijk geen stappen meer.
Dan doe je eigenlijk al alles wat je kunt doen.

Overigens is het geen heel zeldzame aandoening ; heel veel mensen kunnen slecht tegen braken, en een deel daarvan heeft echt een fobie (ongeveer 115.000 in Nederland en Belgie) . Soms de angst om zelf te braken, soms ook gewoon om iemand anders te zien braken, vaak beiden. In het ergste geval wordt je daarmee (ernstig) gehinderd in het dagelijks leven.

Mijn dochter heeft het - niet in de ergste vorm - en dat is altijd lastig met teevee kijken, omdat je nog wel eens volkomen onverwacht geconfronteerd wordt met dergelijke scenes - zonder enige aanleiding.

Maar vooral wanneer het je echt belet om bijvoorbeeld naar een feest te gaan of een kermis, uit angst dat er wel eens iemand zou kunnen gaan kotsen, spreek je echt van een probleem. En helemaal als elke sociale interactie daardoor onmogelijk wordt, hoe klein de risico's ook zijn.

De behandeling bestaat vaak uit psychotherapie (cognitieve gedragstherapie) om te kijken waar de fobie vandaag komt en welke rol je eigen reacties en verwachtingen spelen in de angst, voorlichting en exposure (blootstelling aan de angst tot de angstrespons vermindert). Dat zijn eigenlijk de enige methoden waarvan inmiddels bewezen is dat ze bij veel patienten goed werken.

Er is een forum waar je met lotgenoten kunt praten, en een stichting die wellicht een en ander voor je doen kan. Een echte fobie is een echte aandoening, waar huis-tuin- en keukentrucjes en psychologie van de koude grond niet meer zo veel aan kunnen veranderen. Gelukkig ben je met je therapie op de goede weg. Geef het tijd.