Ik leef in men eigen hoofd ik beleef de momenten niet, advies aub?

Wanneer je veel in je hoofd zit is dat meestal (bewust of onbewust) omdat je iets of meer dingen niet wilt voelen. Op die manier ontloop je dus dingen waar je eigenlijk mee aan de slag mag. Denken verdringt het échte voelen nl. Er zijn veel oefeningen om in je lijf te komen, vooral aarden is daarbij belangrijk. Je loopt dus ws ergens voor weg en dat is jammer natuurlijk. eigenlijk deed je dat ook door wiet te roken. Er zijn ook theapieën voor, lichaamsgerichte therapie, maar of je dat ook wilt weet ik natuurlijk niet. Je kunt ook zelf oefenen mbv youtube, daar staan veel filmpjes op die je thuis kunt doen om weer beter in je lijf te komen. Daarnaast is het goed om in de natuur te zijn, daarmee kom je ook beter in je lijf en dan vooral om je heen kijken en bv benoemen wat je allemaal zien, heel bewust wandelen dus, niet naar de grond staren, want dan ga je weer denken. Succes.

Het beste is om gewoon eens met je huisarts hierover van gedachten te wisselen. Hij/zij kent jou immers, als het goed is.
Wanneer die angst- en paniekaanvallen niet veroorzaakt zijn door het blowen kan het ergens anders aan liggen. Maar ik kan me ook voorstellen dat die aanvallen een grote indruk op je hebben achter gelaten. In dat geval kan het noodzakelijk zijn dat je professionele hulp inschakelt.
Als je dit niet wilt praat er dan in ieder geval in je directe omgeving over. Je kunt zo je verhaal kwijt en wellicht weet iemand een verdere oplossing voor je waar je van op knapt.
M.i. is de maatschappij soms behoorlijk indoctrinerend. Alles lijkt snel en voor een bepaalde leeftijd te moeten. Het kan zijn dat je gewoon (in de ogen van de gemiddelde mens) een laatbloeier bent. Daar is niks mis mee. Je mag best de dingen in je eigen tempo doen.
Het gebruik van cannabis kan een depressie veroorzaken/triggeren. In dat geval is het beter dat je je eens oriënteert over mogelijke behandeling of therapie. Je schrijft al dat je twijfelt aan een depressie. Maar er zijn verschillende soorten en iedereen reageert daar weer anders op.
Wat ook in me opkomt: zou het kunnen dat jij een hoog sensitief persoon bent? In dat geval is het gewoon handig om wat handvaten aangereikt te krijgen. Gewoon om meer sturing over je toekomst te krijgen. En stel dat het niet zo is: iedereen wil wel meer handvaten. En ook jij verdiend die.

Troost je... ik vermoed dat 80% van de mensen niet altijd in het "hier en nu" leeft. Het is niet zomaar dat er dingen zijn zoals "mindfulness".Maar tussen de lijnen door lees ik dat dit je fundamentele probleem niet is. Je probleem is dat je jezelf niet aanvaardt zoals je bent omdat je niet aan één of andere norm beantwoordt waaraan je zelfs niet eens WIL beantwoorden.
Mijn advies :
- je kan je denken niet stoppen. dat hoeft ook niet. er is niks goeds of slechts aan veel denken. als je gaat vechten tegen "veel denken" ga je juist nog meer denken. dus aanvaard gewoon dat je in een periode bent dat je veel denkt. alles in het leven is in evolutie. Je zal hoogstwaarschijnlijk niet je hele leven hetzelfde blijven dan nu.
- Wat wil JIJ? Jarenlang wiet roken heeft je misschien een beetje "rook om je hoofd" gegeven, zodat je niet kon voelen wat bij jou passie wekt. Misschien vocht je toen al tegen je verinnerlijkt normenstelsel en vluchtte weg in de wiet?
Er is vast wel iets dat je ECHT boeit, meeneemt. Ongeacht of het stofzuigen, geschiedenis, kunstschilderen of motorcross of gelijk wat is. Voel wat je hart je ingeeft en laat los wat anderen ervan zeggen en wat je geleerd hebt. Soms helpt het om eens te denken wat je graag deed als kind, om van daaruit je binding met jezelf terug op te bouwen.
- Okee, je hebt wiet gerookt, so what? En nee, dat denken komt niet doordat je wiet rookte. De wiet heeft - net als andere sommige andere drugs - de neiging om wat in je zit, af en toe te versterken. Je verdrongen angst en stress wordt dan paniek, vandaar die aanvallen destijds. Als de angst te groot is, zoek dan hulp.
- Je ziet die "groooote mensenwereld" als een moment waarop je die dingen doet/hebt die je toelaten toe te treden tot het heiligdom der volwassenheid. Dat wordt er wel zo ingelepeld bij vele kinderen, maar zo werkt het niet. Vandaar jouw weerstand, die op zich prima te verklaren is. Je hebt bepaalde normen ingeslikt, en daar verzet je je tegen. Onbewust is dat een verzet tegen je opvoeders (ouders of anderen).
Maar het is net omgekeerd dan hoe jij het geleerd hebt. Volwassen worden is verantwoordelijkheid nemen voor jezelf, in de zin dat je je EIGEN keuzes maakt en stopt met te beantwoorden aan wat je denkt dat anderen van je willen. Jij bent een uniek persoon met een unieke bijdrage aan deze wereld. Ga ervoor!