Back to frontpage
Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Ik over analyseer alles (negatief), zijn deze episodes een paniekaanval?

Soms ga ik door fases waarvan ik me afvraag of we dit een "paniekaanval" moeten noemen.

Ik begin dan alles te analyseren en dat veroorzaakt een kettingreactie van angstige gedachten.

Bijvoorbeeld, ik rij op de snelweg, het is druk. Dan denk ik: Stel dat die wagen die ik voorbijsteek, ook plots naar links gaat. Dan krijg ik een ongeval. Dan is de wagen kapot en beland ik in het ziekenhuis. Dan moet ik lang revalideren en kan ik niet gaan werken. Dan heb ik geen geld om een nieuwe wagen te kopen. Dan raak ik niet meer op mijn werk. Dan verlies ik mijn werk. Dan krijg ik geen uitkering omdat het mijn eigen schuld is dat ik mijn baan kwijt ben. Dan kan ik mijn gezin niet meer onderhouden. Dan kan mijn zoon niet studeren. Dan zal hij later aan een minimumloon in een fabriek moeten werken. Dan haalt hij niet alles uit het leven wat hij er uit verdient te kunnen halen.

Dan verstijf ik, lijkt het alsof ik zweef en het klamme zweet breekt me uit terwijl ik naar de wagen naast me gluur.

Is dit een paniekaanval? Hoe kan ik hier van af raken want het verontrust me toch wel. Ik heb geen enkele reden om bijvoorbeeld voor mijn baan te vrezen, ik werk in een niche markt in de IT sector en kan zo morgen weer een goedbetaalde baan vinden, maar toch krijg ik die paniekaanvallen, en altijd is het eindpunt de toekomst van mijn zoontje.

Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
in: Psyche
1.2K
ronron1212
10 jaar geleden
Ga naar je huisarts en bespreek dit. Je bent een gevaar op de weg zo.
Ritsuka
10 jaar geleden
ga naar je huisarts en vraag een doorverwijzing, je zit vast in je gedachten
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Als ik het zo lees zijn het geen paniekaanvallen, wel angstaanvallen. Naar de huisarts inderdaad!!
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Je moet op zoek naar een manier om dit gepieker na stapje één te stoppen... Het is best zinvol dat je vooruit denkt wat er kan gebeuren als je een bepaalde actie uithaalt, maar één stapje is in de meeste gevallen echt ver genoeg...

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Antwoorden (2)

Typisch voor een perfectionist die doorslaat.

Komt me heel bekend voor. Een psycholoog zou jou aan de hand kunnen nemen en je laten inzien dat niet alles in het leven perfect hoeft te zijn. Op zo'n manier hang je dicht tegen een burn-out aan.

Heb ik het erg mis als ik beweer dat je een perfectionist bent?
(Lees meer...)
Ivana
10 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
O ja, Ivana, daar heb je gelijk in, ik ben zeer zeker een perfectionist. Als IT-er wil ik ook altijd alles analyseren en in duidelijke taal en schema's gieten.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Je zegt dat je over-analyseert en alles in schema's wilt gieten, maar eigenlijk doe je dit op het moment dat je zo'n 'aanval' krijgt natuurlijk juist niet. En waarschijnlijk weet je dit zelf ook.... :-) Ga maar na wat er gebeurt als je de situatie daadwerkelijk goed zou analyseren. Er is een kans X dat de auto naast je links schiet. Vervolgens is er weer een kans Y dat je wagen daardoor kapot gaat, en een kans Z dat je hierdoor in het ziekenhuis belandt, etc. De kans op deze serie aan gebeurtenissen wordt steeds kleiner naarmate je nog een factor toevoegt en raakt al heel snel bijna 0. Verder valt me op dat je -op zo'n moment tenminste- je eigen rol heel centraal stelt. Je voelt je heel erg verantwoordelijk voor je naasten. Dat is op zich een goede instelling, zeker waar het je zoontje betreft. Maar, je vergeet op dat moment dat het lot van je zoontje niet voor 100% in jouw handen ligt. Misschien wil hij wel niet gaan studeren, misschien wil hij dit juist wel en krijgt hij een studiebeurs, of misschien heeft hij een moeder of ander familielid die op dat moment inspringen. Wat ik bedoel te zeggen is: Het lijkt vooral angst die je op zo'n moment parten speelt. Ik ben het met Ivana eens dat dit erop kan duiden dat je tegen een burn-out aanzit. Maar uiteraard kan alleen een goede psycholoog daar echt iets over zeggen.
Ivana
10 jaar geleden
Ja Uhmramon, dit geheel is kenmerkend voor mensen die alles graag in eigen hand houden en niet geleefd willen worden door toevalligheden. Op zich niet erg, maar het kan doorslaan. Ze hebben dus enige hulp nodig om de boel weer in proportie te zien.
Tegen MattV zou ik willen zeggen: ga eens even rustig zitten en haal eens diep adem, kopje koffie? ;))
Ivana
10 jaar geleden
Lees dit ook eens door. Komt je dat ook bekend voor?
http://www.ret-training.nl/?mod=news&pid=25
Hi Matt,

Ik herken precies wat jij beschrijft. Ik had vergelijkbare verschijnselen en heb hier te lang mee rond gelopen. Uiteindelijk heb ik hierdoor zelf 6 maanden met een burn-out thuis gezeten.

Ik adviseer je daar

Toegevoegd na 4 minuten:
(Sorry, te vroeg op verzenden gedrukt...)

Ik adviseer je daarom om eens vrijblijvend met een bedrijfspsycholoog te gaan praten. Mocht je hier nog niet aan toe zijn, kijk dan eens of je het boekje "Beren op de weg, spinsels in je hoofd." Ergens kunt krijgen. Deze werd mij aangeraden door mijn psycholoog en heeft mij een hoop handvatten gegeven om met mijn paniekaanvallen aan de slag te gaan.

Succes er mee! Onderschat het niet.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding
+