Waarom gedragen mensen met CD zich zoals ze doen? Wat is (meestal) hun motief?

De antisociale gedragsstoornis (de Nederlandse naam voor CD = Conduct Disorder) behoort tot de ontwikkelingsstoornissen. Kinderen die dit hebben vertonen voor hun omgeving niet-acceptabel gedrag. Ze kunnen agressief zijn of delinquent gedrag vertonen. Sommigen zijn erg op zichzelf gericht en gaan niet veel met leeftijdsgenoten om. Als ze wel met een groep optrekken vinden ze vaak dat voor hen andere regels gelden. Hun contacten zijn erop gericht om er persoonlijk voordeel uit te halen. Ze hebben vaak een verminderd inlevingsvermogen.

Lange tijd werd gedacht dat kinderen als een onbeschreven blad werden geboren en antisociaal werden gemaakt. Nu weten we dat kinderen met bepaalde eigenschappen of in aanleg aanwezige eigenschappen worden geboren, die hen eerder in een situatie brengen die dergelijk gedrag uitlokt. Bepaalde factoren brengen een groter risico op een agressieve gedragsstoornis met zich mee: bijvoorbeeld een laag IQ, een ontwikkelingsachterstand, taalproblemen, gebrek aan schuldgevoel, impulsiviteit, aandachtsproblemen, niet-consistente opvoeding, pesten en gepest worden.

Er zijn aanwijzingen dat er bij kinderen met ernstige gedragsstoornissen sprake is van een afwijkende biologische 'outfit'. Zij zouden een langzamer hartslag hebben en een hogere stressdrempel. De oorzaak van de aandoening is voor de helft genetisch bepaald.

De kans op CD is groter als de ouders alcohol- en drugsproblemen of huwelijksproblemen hebben, crimineel gedrag vertonen, en als het kind uit een groot gezin komt. Ook als ouders weinig steun geven en weinig betrokken zijn bij hun kinderen, zich zelf ook agressief gedragen en niet consequent handelen is de kans op het ontwikkelen ervan groter. Roken tijdens de zwangerschap verhoogt het risico. Ook kinderen die lichamelijk mishandeld of verwaarloosd zijn hebben een grotere kans op gedragsproblemen en crimineel gedrag als volwassene.