Hoe ernstig is het wanneer je als volwassene een discrepantie in het iq hebt van 34, in dit geval verbaal 110 / performaal?

Een discrepantie tussen verbale en performale intelligentie is niet abnormaal. Maar een erg groot verschil kan problemen opleveren, al is dat ook afhankelijk van iemands totale intelligentie. De kloof neemt in de meeste gevallen toe naarmate het IQ hoger ligt, simpelweg omdat bijna niemand op álle gebieden zeer intelligent is, dus zeker bij een totaal IQ boven de 130 ('hoogbegaafd') is het vrij gangbaar dat het hoge totaal IQ onder meer komt door uitschieters op één of meer gebieden.

In dit geval heb je wel te maken met een flink verschil: een verbaal IQ van boven het gemiddelde (HAVO-leerling) en een performale score in het zwakbegaafde gebied. Dát feit is belangrijker dan de kloof an sich: wanneer het bijvoorbeeld zou gaan om een performale score van boven de 120 en een verbale score van 155, zou eenzelfde verschil in leren en beroep minder problemen geven. Beide scores zouden iemand in staat moeten stellen tot functioneren op academisch niveau. Hoewel ook dan een veel hogere verbale intelligentie tot frustratie kan leiden: het steeds perfect kunnen uitdenken van plannen die je niet kunt uitvoeren, is best irritant.

Of iets een beperking of handicap is, hangt veel meer af van hoe iemand het doet in het dagelijks leven. In dit geval kun je niet zeggen dat iemand een stoornis heeft: het gaat om een variatie in het normale. Maar elke forse afwijking van het gemiddelde kan in de praktijk erg lastig zijn. Denk maar eens aan mensen die erg klein zijn en nooit bij de bovenste plank kunnen komen, niet in elke auto kunnen rijden, een voetenbankje nodig hebben om comfortabel te kunnen zitten, etc. Dat is niet omdat klein zijn op zich een afwijking is, maar omdat de hele wereld berekend is op mensen van een gemiddelde lengte.

Bij deze persoon zou ik me kunnen voorstellen dat er wel moeilijkheden zijn. Verbaal is hij/zij bovengemiddeld intelligent, dus tijdens een gesprek zal niemand vermoeden dat hij moeite heeft met het uitvoeren van opdrachten of de instructies wel begrijpt, maar toch onvoldoende in staat is om zonder verdere begeleiding (vaak zal dat zijn: voor doen!) de werkzaamheden te doen. Maar of het echt beperkend is, hangt van veel meer factoren af dan alleen de scores.

Daarbij is het ook nog van belang om te bedenken dat bij IQ-testen bijna altijd het performale deel veel meer tijdsdruk kent dan de verbale subtests. Iemand die - om wat voor reden dan ook - minder goed presteert onder deze druk, zal sneller onderpresteren op de performale subtests.