Heb je als je vaak aan zelfmoord denkt dan ook automatisch een depressie of iets dergelijks?

Dat ligt eraan, denk je aan zelfmoord op de manier van "Wie zou me missen, hoe zou het leven eruit zien zonder mij, hoe voelt het om dood te gaan, wat is de beste manier om zelfmoord te plegen etc."?

Of zit je in je hoofd plannen te maken om een einde aan je leven te maken omdat je heel ongelukkig bent en zo niet meer door wil gaan?

In het eerste geval ben je niet depressief, iedereen zal vast zo weleens denken.
Wat het tweede geval betreft, zou ik misschien toch iemand zoeken om er mee over te praten, of je kunt vragen aan jezelf stellen als: "Wat mis ik in mijn leven? Hoe kan ik het leven interessanter maken voor mij?"
En stel doelen die je wilt bereiken, want elke keer als je een doel hebt bereikt voel je je ook een beetje zekerder over jezelf, en dit kan weer helpen om wat lekkerder in je vel te zitten.

Mocht je er echt zelf niet meer uitkomen en durf/wil je er niet graag over praten met de mensen om je heen? Denk er dan eens over na om een goeie psycholoog op te zoeken.

In ieder geval, veel succes ermee!

Hallo,

Wat vervelend als het jezelf betreft mbt zelfmoordgedachten. Om antwoord te geven op jouw vraag: zelfmoordgedachten is één van de symptomen van een depressie. Andere symptomen zijn bijvoorbeeld: verminderde eetlust of juist toegenomen eetlust. Gewichtstoename of -afname. Buitensporige gevoelens van waardeloosheid, sombere stemming (het grootste deel van de dag). Gedachten aan de dood is dus een van de symptomen. Met andere woorden: niet iedereen met een depressie heeft gedachten over de dood (kan dus wel) en niet iedereen met gedachten over de dood is depressief. Een depressie wordt vastgesteld door een psycholoog middels de BDI-II (Beck depression inventory, tweede editie). Op internet zijn er ook enkele zelfbestemming te vinden. Mijn antwoord was puur een antwoord op jouw vraag. Maar als je echt concrete gedachten hebt aan de dood, is het verstandig dat je eens met iemand ken praten die jou kan helpen (of degene waarvoor je de vraag stelt).

Hangt er van af of je aan zelfmoord denkt in functie van het fenomeen op zich.
Bijvoorbeeld in functie van het willen begrijpen van hen die deze actie ook daadwerkelijk ondernemen of in functie van het willen begrijpen van mensen die er vaak aan denken in functie van zelf die daad te willen stellen.

Indien je op die wijze aan het fenomeen zelfmoord denkt hoef je in eerste instantie niet zelf de symptomen van een depressie te vertonen.
Het is wel zo dat je jezelf naar de fase van depressie kan sturen wanneer je je te lang op deze materie blijft focussen.
Ons brein heeft een minimum aan constructief geaarde informatie nodig om het soort hormonen te blijven activeren die ons buiten de depressiezone houden.

Denk je dus aan zelfmoord in functie van het zelf actief toe te passen dan lijkt het mij (mist een minderheid aan uitzonderingsgevallen) vrij logisch dat je dit enkel overweegt of ook effectief doet als je niet meer in staat bent om voldoende Vreugde aan het leven te beleven waardoor je absoluut wil blijven leven.
En wanneer je zolang verstoken bent geweest van levensvreugde dat je vaak aan zelfmoord denkt en ook effectief zelfmoord overweegt dan kan je stellen dat je jezelf mentaal en emotioneel in een positie van depressie en/of depressieve toestand hebt gebracht of hebt laten brengen.

Anyway, Have Fun Any Way!