Wat is acute depersonalisatie?

De depersonalisatiestoornis is een psychische aandoening die als belangrijkste kenmerk depersonalisatie of derealisatie heeft. Depersonalisatie kan een symptoom van andere aandoeningen zijn, maar in het geval van de depersonalisatiestoornis is het een specifiek ziektebeeld. In het DSM-IV is de stoornis ingedeeld bij de dissociatieve stoornissen.

Depersonalisatie kan omschreven worden als het gevoel 'los' te staan van de omgeving, in een droom te leven, achter glas te staan of het eigen lichaam als vreemd te ervaren. De patiënt houdt wel contact met de werkelijkheid (er is geen sprake van wanen), maar kan door het gevoel van vervreemding, erg onrustig of gespannen worden.

Acuut wil enkel zeggen dat het niet chronisch is.

Iemand met een depersononalisatiestoornis heeft in zijn/haar beleving geen controle meer over zichzelf en dat is een angstig gevoel. Bij acute (wat betekent dat het plotseling optreedt) depersonalisatie zijn mensen vaak extreem bang en hebben ze het gevoel dat ze helemaal gek worden. De stoornis kan het persoonlijk en maatschappelijk functioneren sterk beïnvloeden, hun dagelijks leven raakt behoorlijk in de war. Vaak gaat het gepaard met derealisatie en dan ervaart men de buitenwereld niet meer als echt. Het lijkt of de persoon in een film loopt.