Ik ben een meisje van 16 en ben bang voor oudere mannen, hoe kom ik van mijn angst af?

Wat ontzettend naar voor je.
Je kan bij de huisarts vragen om doorverwezen te worden naar een psycholoog, die je kan helpen om met deze angst om te gaan en er vanaf te komen.
Wat jij hebt meegemaakt kan een heel erg zware en traumatische ervaring zijn, en jij verdient het om je weer fijn en vrij te voelen, dus ik zou je zeker aanraden om de hulp te vragen die je verdient.
De gevoelens die jij nu hebt, zijn niet vreemd, die gevoelens komen vaak voor bij mensen die hebben meegemaakt wat jij hebt meegemaakt. En er is gelukkig veel hoop, je kan voor een heel groot deel van deze gevoelens afkomen door therapie, zodat je weer ontspannen met de mannen in je leven om kan gaan.
Een psycholoog kan je helpen om deze ervaringen te verwerken, je angst, boosheid, verdriet, schaamte, en welke gevoelens je dan ook hebt te uiten en te verwerken, en na een tijdje zullen ze echt veel minder sterk worden.
(Wat betreft de schaamte die ik noemde, even voor de duidelijkheid: jíj hoeft je nergens voor te schamen, jíj hebt niks fout gedaan, die baas was gewoon een vuile klootzak en het is niet jouw schuld. Maar vaak worstelen mensen die dit hebben meegemaakt wel met schuldgevoelens, dus daarom wilde ik het even noemen)

Als je zelf een mannelijke huisarts hebt en je arts werkt bij een huisartsenpraktijk waar ook vrouwelijke huisartsen werken, kan je gewoon bij het maken van de afspraak zeggen dat je graag bij een vrouwelijke arts wil voor deze afspraak. In mijn eigen ervaring, en van verhalen die ik van anderen ken, vinden ze dat altijd prima en vragen ze over het algemeen niet eens waarom je dat wil (en als ze het wel vragen en je wilt het niet vertellen, kan je gewoon zeggen dat je het liever niet zegt, dat begrijpen ze echt wel).

Verder zijn er nog wel wat andere dingen die kunnen helpen. Het is me niet duidelijk of je het tegen mensen verteld hebt. Steun krijgen van je familie en vrienden kan erg fijn zijn, dus als je het nog niemand verteld hebt, kan het fijn zijn om het bijvoorbeeld tegen je moeder, een goede vriendin of een lerares die je aardig vindt te vertellen. Op scholen hebben ze vaak ook een soort vertrouwenspersoon met wie je kan praten.
Je kan diegene ook vragen mee te gaan naar de huisarts, als je dat spannend vindt.

Er zijn ook organisaties en fora waar je in contact kan komen met mensen die ook zulke dingen hebben meegemaakt... (plaats is op, zie verder bij reacties.)