Zijn vriendschappelijke gevoelens voor een therapeut een belemmering voor de behandeling?
Op dit moment volg ik een therapie in de praktijk waar mijn psychiater is gevestigd. De therapeut is een uiterst sympathieke man waar ik vriendschappelijke gevoelens voor heb ontwikkeld. Het is geen verliefdheid en dat zal er ook niet van komen dus daar maak ik me geen zorgen om. Wel merk ik dat ik persoonlijke gevoelens voor hem heb ontwikkeld die verder gaan dan de relatie therapeut/cliënt. Hij (en zijn man) zijn mensen die ik, als ik ze op een andere manier tegen was gekomen, graag als vrienden zou willen hebben. Hij komt ook wel eens bij mij thuis om me daar te begeleiden. Ik vraag me af in hoeverre deze vriendschappelijke gevoelens, die vrij diep zitten, een belemmering vormen voor mijn behandeling. Ik merk dat ik echt om hem ben gaan geven.
Ik heb altijd gedacht dat er een zekere emotionele afstand dient te bestaan tussen psychotherapeut en cliënt. Of klopt dit alleen maar wanneer er verliefdheid bij komt kijken?
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.