hoe kan ik omgaan met mijn verleden en gelukkig zijn in het heden?
van men 18 tot 23 in psychiatrische instellingen gezeten, in isoleercellen gelegen vastgebonden. Mezelf , men lichaam dan zo verwaarloosd! automutilatie, ben van de brug gesprongen kzit met al ijzer in mijn enkel. Hoe kan ik daar toch mee omgaan, Ik ben nu een jonge mama gelukkig met mijn kindje en mijn vriend maar het blijft me zo erg achtervolgen. Ik krijg er soms angsten en dwanggedachten van , soms heb ik het gevoel dat ik goede gevoelens blokkeer dat ik niet kan aanvaarden dat ik me eens goed voel. Met een psycholoog praten wil ik niet kvoel me zo gekwets, aan de andere kant vraag ik me dan af of ik het gewoon allemaal mezelf niet heb aangedaan? Ik wil gewoon een manier vinden om het een plaats te geven, ik denk er niet meer aan hoor dat blokkeer ik. Misschien ka ik schrijven maar hoe begin ik daaraan?
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.