op welke manier kan ik doorbreken dat ik partners/vrienden/collega's.... aantrek die op mijn moeder/vader lijken?

Question

Jung zei het al : je vormt vanuit je opvoeding een beeld en dat bepaalt in je latere leven welk soort mensen je aantrekt. natuurlijk kan het ook projectie zijn (dus dat je DENKT dat de ander zoals je moeder/vader/opvoeder... is). Maar vaak is het effectief : bv. kinderen van alcoholici trekken vaak partner met die ziekte aan.
Mij valt het op dat ik in mijn omgeving idd een aantal mensen heb die sterk trekken op één van mijn ouders. Ook mijn (ex)partners hebben kenmerken van één van mijn ouders. Niet een klein beetje, maar heel uitgesproken. Mijn huidige vriend lijkt bv. fysiek én psychisch heel erg op mijn vader, mijn exman lijkt dan weer sterk op mijn moeder.
Hoe doorbreekt men dit? In de beginfase is het immers vaak niet zo duidelijk (volgens mij) dat je weer in hetzelfde straatje bent beland. Of provoceer je door je gedrag misschien dat mensen handelen zoals je moeder/vader/opvoeder en moet je dus je eigen gedrag veranderen?
Ik denk bv. aan iemand uit mijn kennissenkring die thuis zwaar mishandeld werd door een vader met een alcoholprobleem. zij trekt ofwel geweldadige mannen aan ofwel mannen met een verslavingsprobleem (of mannen die werken in de zorg voor verslaafden...). Maar natuurlijk zeggen die mannen niet vanaf het eerste moment "ik ga je slaan" of "ik zuip nogal veel". In de eerste fase zijn ze heel lief en meegaand en dan plots...

Cryofiel · Accepted Answer

In dit antwoord maak ik gebruik van de ideeën van Daniel Kahneman, een psycholoog en Nobelprijswinnaar. Ik ben net bezig in zijn boek 'Ons Feilbare Denken', waarin hij vergelijkbare problemen beschrijft.

Ik denk dat het een kwestie is van vertrouwdheid. Het gedrag van de personen uit je jeugd voelt heel vertrouwd, zulk gedrag geeft een gevoel van 'thuis zijn', van vertrouwdheid, geborgenheid, 'zo hoort het te zijn'. Dit geldt zelfs bij negatief gedrag: ook dat voelt heel vertrouwd.

Dit gevoel komt van ons 'snelle denksysteem'. Het snelle systeem werkt automatisch, supersnel, en kan niet worden uitgeschakeld. Het zorgt voor intuïtie en gevoelens.

Kijk naar het bovenste plaatje. Je ziet direct dat deze man boos is. Je kunt je voorstellen hoe zijn stem klinkt. Je voelt de emotie. Direct, automatisch, zonder nadenken.

Kijk dan naar deze rekensom:

24 x 17

Je weet dat je die som kunt oplossen. Op papier, of met een rekenmachine, of misschien zelfs uit je hoofd, als je heel erg je best doet. Maar verder kom je nu niet. Je ziet alleen de som. Geen uitkomst.

Rekenen gebeurt namelijk met ons 'trage denksysteem'. Dat trage systeem redeneert logisch, maar je moet moeite doen om het in te schakelen: het is liever lui dan moe en staat daarom het liefst uit.

Goed, hoe passen we dit nu toe?

Het gevoel van je jeugd komt terug zodra je een vergelijkbaar persoon ontmoet. Het gevoel komt uit het snelle systeem. Het systeem dat je niet uit kunt zetten, en dat jou direct het gevoel geeft: "dit is vertrouwd". En dus ga je als vanzelf met die persoon in zee.

Kun je daar iets aan doen? Ja, dat kan. Maar het kost moeite. En het gaat nooit automatisch.

Kijk maar naar het onderste plaatje. Jouw snelle systeem, jouw gevoel, zegt dat de bovenste horizontale lijn duidelijk langer is dan de onderste. Als je het opmeet, zie je dat beide lijnen exact even lang zijn.

Nu je WEET dat beide lijnen even lang zijn, kun je deze situatie herkennen. Je ziet de lijnen, je VOELT dat de bovenste langer is, maar je WEET dat ze even lang zijn. In feite gebruik je nu je 'trage denksysteem' om het resultaat van je 'snelle denksysteem' weg te drukken.

Maar: hoezeer je ook WEET dat de lijnen even lang zijn, je blijft gewoon voelen dat de bovenste langer is. Het maximaal haalbare is het herkennen van deze bedrieglijke situatie, weten dat je intuïtie hier niet te vertrouwen is, en dus op je verstand afgaan.

(vervolg in reactie, hier past het niet meer)

 · Answer

Omdat we nog niet anders weten en kunnen, doen we onbewust zoals we het vroeger gedaan hebben. Het is het vásthouden aan deze oude patronen dat nu onze pijn, onrust en gepieker veroorzaakt.
 Het is het lóslaten van deze patronen dat opluchting brengt en de angel uit jouw emotionele pijn haalt. Als je pijn, onrust of gepieker ervaart, houd je vast aan oude patronen.

Laat het verleden dus los, zoek daar hulp voor, pas dan kun je aan je eigen leven beginnen.

 · Answer

Dit heet de wet van de roulerende rekening. Gezinsproblemen hebben de neiging zich over de generaties heen te herhalen. Zit het in de genen? Meestal niet. We geven door middel van uitgesproken en onuitgesproken boodschappen onze problemen door aan de volgende generatie. Daardoor zie je vaak dat de geschiedenis zich herhaald. Zelfde soort partner kiezen zelfde soort problemen krijgen als je ouders.  Zoek een therapeut de verstand heeft van de wet van de roulerende rekening.

 · Answer

Doorbreken van dit patroon is mogelijk door datgene wat we in onze jeugd als beperkend of traumatisch hebben ervaren te verwerken met bijvoorbeeld regressietherapie.

Zolang er nog een niet uitgewerkt innerlijk conflict is blijven we de types tegenkomen waar we last van hebben.

Bij plezierige eigenschappen lijkt me er niks mis mee, dus vroeger een vader of moeder die fijn kon knuffelen en nu een partner die dit graag doet, prima!

op welke manier kan ik doorbreken dat ik partners/vrienden/collega's.... aantrek die op mijn moeder/vader lijken?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (3)

Bekijk alle vragen in deze categorieën: