hoe kom ik af van de trekjes in m'n gezicht?

Een tic is niets om je voor te schamen, maar soms voelt het beter om het te kunnen verbergen. Het gevoel dat iedereen naar je zenuwtrek kijkt niet fijn. Een tic op het gezicht is moeilijk te verbergen, maar tics met de handen of voeten zijn doorgaans goed onzichtbaar te maken. Merk je dat je meer tics maakt dan gewoonlijk, dan kun je bijvoorbeeld je handen onder een tafel houden of in je zakken steken. Met schoenen die ruimte laten boven je tenen valt het bewegen van tenen ook niet op, een wijde broek kan je voeten zelfs bijna helemaal verbergen. Belangrijk is dat je je niet onzeker gaat voelen door je tic. Je kunt er niets aan doen en de meeste mensen hebben het waarschijnlijk niet eens door.

Behandeling
In de meeste gevallen is behandeling niet nodig. Er wordt slechts overgegaan op behandeling wanneer de tic een negatieve invloed heeft op het dagelijks leven. Het is dan doorgaans ook niet nodig om naar een dokter te gaan met een zenuwtrek. Wel kan een dokter worden bezocht wanneer de zenuwtrek je (sociale) leven beïnvloed of wanneer onduidelijk is of er sprake is van een eenvoudige tic of een meer ernstige aandoening, zoals een epileptische aanval. Tics kunnen worden behandeld door middel van therapie, medicatie of een combinatie van de twee.

Therapie
Therapie heeft als voordeel dat het geen bijeffecten heeft. Het nadeel is dat het veel tijd kost. In niet alle gevallen is therapie succesvol, maar dit geld ook voor medicatie. Therapie richt zich op het wegnemen van stress en spanning, wat de tics kan verergeren. Een andere vorm van therapie die kan werken is het doorbreken van de cirkel. Sommige mensen voelen een tic aankomen. Door op zo’n moment een bewuste beweging of geluid te maken, kan de tic worden bestreden.

Medicatie
Medicatie werkt niet altijd en kan veel bijeffecten hebben. De medicatie moet vaak over langere periodes genomen worden, wat duidelijk een nadeel is. Voordeel is dat het weinig tijd kost, je bent niet iedere week een uur in therapie. Dopamine blokkerende antipsychotica hebben in veel gevallen effect op de tics, vooral met haloperidol, pimozide en risperidon worden goede resultaten geboekt. Nadeel is dat ze ook sufheid, leermoeilijkheden, angst en depressie tot gevolg kunnen hebben.

Het is belangrijk om voor tot een behandeling wordt overgegaan goed na te denken of dit het wel waard is. Kinderen kunnen een achterstand krijgen wanneer zij leerproblemen krijgen door het gebruik van medicijnen. Voor volwassenen betekent het gebruik do

Als ik je vraag lees lijkt er een verband tussen de zenuwtrekjes en stress. Het zou kunnen dat de spanning die de stress veroorzaakt via het trekken in het gezicht een uitweg vindt. Als bij een veiligheidsventiel, en voorkomt zo dat de spanning ergens in het lichaam gaat vastzitten (nek, schouders, rug) . Stress betekent dat er meer spanning op je af komt dan je naar buiten laat komen. Wat dat betreft zou je een aantal keren per dag bewust even gekke bekken kunnen trekken, bijbehorende geluiden maken, en alles doen wat nog meer in je opkomt om spanning kwijt te raken.

Beter is natuurlijk de oorzaken van de stress wegnemen, maar dat is vaak wat lastiger.