Back to frontpage
Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Je neemt geen verslavende stof in, maar je bent toch verslaafd (bv. gokverslaafd, workaholic...): wat is de lichamelijke (of geestelijke) oorzaak?

Ik vat heel goed dat je lichaam van een bepaalde stof afhankelijk kan worden. je lichaam wordt dan gewend aan die stof, en als je hem niet meer inneemt ontstaan afkickverschijnselen.Je kan er dan behoorlijk beroerd bijlopen, wat velen dan opnieuw naar de stof doet grijpen om een lichtere of zwaardere "cold turkey" te vermijden.
Maar wat gebeurt er precies in je lichaam of geest als je een verslaving hebt waarbij je niets inneemt? Zoals bij gokverslaafden, workaholics, koopverslaafden, sexverslaafden....
Wat veroorzaakt die verslaving (ik bedoel dus niet iets als "een slechte jeugd" of zo, maar een lichamelijke of geestelijke oorzaak)? Krijg je bv. ook lichamelijke afkickverschijnselen als je weerhouden wordt van gokken, kopen, werken.... ? En zo ja...hoe uiten deze zich dan?

Toegevoegd na 2 minuten:
ik bedoel dus NIET het verschil tussen lichamelijke en geestelijke verslaving bij drugs etc...!

liveisgreat
11 jaar geleden
in: Psyche
1.6K

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Het lichaam maakt zelf ook stofjes aan, daar kan je ook aan verslaaft raken, denk aan adrenaline, of endorfine. Endorfine wordt aangemaakt bij zwarte fysieke inspanningen, hardlopers kennen de zgn runners high, je wordt door de zware inspanning high, dit wordt veroorzaakt door endorfine.
Voor gokkers is bekent dat men verslaaft raakt door endorfine B, wat aangemaakt wordt door spanning en opwinding.
(Lees meer...)
Bronnen:
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
liveisgreat
11 jaar geleden
Superinfo, bedankt. Lichaamseigen stoffen dus. Ik vraag me af of je ook verslaafd kan raken aan negatieve emoties doordat er daarbij ook bepaalde lichaamseigen stoffen worden aangemaakt...(das misschien es voor een andere vraag).
Die fasen zijn wel opmerkelijk. Ik denk dat je ook minifases hebt. Ik bedoel :je kan je al meteen na een "opstoot" allicht schuldig en slecht gaan voelen (oeps... I did it again) ook al heb je bv. nog geen schulden enz...
En als je het dan niet doet... als ik die afkickverschijnselen lees is dat wel indrukwekkend. Bijna niet te geloven dat je bv. slaapstoornissen kan krijgen als je niet toegeeft aan je werkverslaving. (ik geloof het wel hoor maar vind het echt verbazend).
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
+

Andere antwoorden (2)

Alles waar je echt verslaafd aan kan raken (zowel middelen als een zg. procesverslaving zoals gokken, gamen, sex) geeft een gevoelsverandering. Dit is de kern van iedere verslaving. Verslaafden kunnen niet meer zonder de gevoelsverandering die hun gedrag of middelengebruik hen geeft. Daarom worden alle verslavingen ip het zelfde manier behandeld en zitten mensen met verschillende verslavingen bij elkaar. Een belangrijke oorzaak is ook zeker een erfelijke component. Daarom kan de één stevig drinken en stoppen zonder problemen en wordt de ander alcoholist.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
tijdens behandelingen zitten mensen met verschillende verslavingen zeker niet bij elkaar. is niet juist.
als je alcohol verslaafd bent ga je naar de aa.
ben je drugs- of gokverslaafd kan je terecht bij bouman ggz.
bij bouman ggz worden deze in verschillende groepen behandeld, misschien wel op dezelfde manier, maar zeker niet in een gemengde groep.
absoluut niet waar.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
correctie op vorige reactie: ook alcohol verslaafden komen bij bouman ggz, maar hebben, zoals eerder vermeld, hun eigen groepen (praat/behandel).
je hebt het over verschillende soorten van verslaving.

ik kan je vertellen over een verslaving, wel meerdere, maar dan hebben we het ook over roken en drinken en dat zijn twee zo goed als geaccepteerde verslavingen en ook niet geschikt voor jouw vraag.

ik heb een tijd gehad dag ik kon zeggen "ja, ik ben verslaafd, aan roken, in mindere mate aan drinken en aan gokken."

nu zoveel jaar later, kan ik zeggen ik heb ze alle drie onder contrôle, maar ik blijf verslaafd.
meer dan 2 jaar geleden heb ik mijn laatste sigaret gerookt, meer dan 6 jaar geleden heb ik voor de laatste keer gegokt en ik drink regelmatig alcohol, maar zeker niet elke dag en niet zoveel als ik zou willen.

de rookverslaving begint met stoer doen, mee doen en verslaafd raken. doorgaan en niet meer zonder te kunnen.

de lichamelijke of geestelijke oorzaak van een gokverslaving zal niet bij een ieder hetzelfde zijn, maar bij mij was het begin simpel: ik ben een spelletjesmens en in het casino worden spelletjes gespeeld, dure spelletjes, maar wel spelletjes...
het ligt aan je leven, aan je doel of doelstellingen aan het gebrek van misschien werk, een periode in je leven die minder is qua mensen, een periode in je leven dat je je afsluit voor de rest van de wereld omdat je gekwetst bent en dat niet meer wilt voelen, laat staan beleven, en je toevlucht zoekt in een bepaalde verdoving van naar het casino gaan, niet denken ga ik morgen weer, nee: gaan, gewoon gaan, geen discussie.
ik herinner me dat ik eigenlijk zelden afspraken had, ik hield mijn leven zo simpel mogelijk, had ik halverwege de dag een afspraak, dan ging ik niet, is één keer gebeurd dat ik een afspraak had en die gewoon vergeten ben, en daar was ik wel van ondersteboven (pijnlijke gebeurtenis).

waarom ging ik, natuurlijk zou ik winnen, ik zou ook alles terugwinnen, ik won toch ook, maar niet altijd, nee zo reëel was ik wel, je kan niet altijd winnen... ondertussen verloor ik héél véél geld en kwam ook nog in de prolemen.

de vraag is wat veroorzaakt die verslaving? nou, ik denk bij mij dat ik kan concluderen dat mijn leven van het ene moment op het andere, zo veranderde, dat ik mij niet meer goed voelde, mij in de steek gelaten voelde, mij erger dan shit voelde.
vrij kort daarop kreeg ik een uitnodiging van een collega iets te gaan drinken in het casino, vlakbij 5 minuutjes lopen, we kwamen binnen en dat was het begin van mijn verslaving, ik was niet meer redden, helaas.

afkickverschijnselen

Toegevoegd na 5 minuten:
vervolg op reactie
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
afkickverschijnselen. je droomt ervan, je droomt dat je blackjack speelt en dat je wint! en weer en weer.
je droomt van de roulette kent alle nummers, weet waar je zet en ziet het balletje eindelijk weer op jouw nummer vallen.
dit dromen is niet eenmalig maar eindeloos. geen variatie, behalve dat je ook nog aan een eenarmige bandiet gaat zitten, want daar kan je ook flink mee winnen.... ik weet nog precies waar ik was op 9/11 ! dat is pas erg, ik weet niet meer waar ik bij andere grote gebeurtenissen was, maar dit wel, dat weet ik heel goed.

een keer kon ik niet gaan, ik had een afspraak bij de sociale dienst. ik had mijn "casino-vriendin" gevraagd om mee te gaan, daarna gingen we naar scheveningen! ik heb een knallende hoofdpijn gehad die dag. bij anderen merkte ik altijd dat ze niet aten tijdens "spel" noch dronken, ik wel ik dronk liters, geen alcohol maar vocht, en at ook, klein ´n broodje of later groot een diner in het restaurant. in de periode nadat ik mij zelf aangemeld had bij bouman ggz voor behandeling, waarop je 2 x een intake gesprek krijgt en vervolgens moet wachten tot er weer een groep "van start gaat"... in die periode heb ik nog heel veel geld weggegooid / verloren, in wilde stoppen en ´t enige wat ik kon doen was naar het casino gaan... leg het mij maar uit, dát snap ik nog niet. ik hoop liveisgreat dat je er iets aan hebt, anders vragen staat vrij!
liveisgreat
11 jaar geleden
bedankt jodokus, moedig van je dat je zo open je ervaring wilde delen. dat zegt in ieder geval ook dat je weer heel wat steviger in je schoenen staat dan destijds.
zeer interessante elementen in je verhaal. Bv. je hoofdpijn die dag waarop je niet kon gokken, mogelijk een lichamelijk afkickverschijnsel.
Je zegt "ik snap het nog niet", wel... dat is toch fascinerend. Maar ik vind het al sterk dat je het voor jezelf kan toegeven.
Mijn moeder had een koopverslaving en heeft dit nooit of te nimmer toegegeven. Sterker zelfs : mijn vader strijdt het nu ( mijn moeder is gestorven) ook bij hoog en bij laag af dat er een probleem was.
Ik herinner me nochtans goed de vele ruzies toen ik nog thuis woonde, toen mijn vader de bankrekeningen nakeek. Mijn ouders hadden op een bepaald moment een zeer groot inkomen (2 hoge lonen + een pensioen voor 20 jaar in het leger). Toch kon mijn moeder het klaar spelen om elke maand heel veel in het rood te gaan. En als er dan ruzie geweest was kocht ze een tijdje niets meer, maar oho, toen was er geen land mee te bezeilen qua humeur. Inderdaad, hoofdpijn (!) had ze ook herinner ik me nu.
Zij kocht en kocht en kocht. Vooral (dure) kledij, maar ook andere zaken (bij ons werd er constant verbouwd, bv. vloer vervangen in de woonkamer, deuren vervangen, behangen..., ze kocht ook vaak effecten zonder er echt veel over te weten enz...).
Ze dweepte met een aantal chique winkels, waar ze dus telkens weer naartoe ging. Ook reclamegezeik (bv "echt kasjmier" 'diamanten zijn voor eeuwig") en zo maakte indruk op haar. Met periodes was ze gefrustreerd over onze sociale status en deed er dan alles aan om er van een "betere klasse" uit te zien. Als andere mensen mooie dingen hadden, wilde ze die ook. Waardoor ze dan soms rondliep met kledij die veel te groot of veel te klein was omdat ze deze niet meer had gevonden in haar eigen maat. En dan om de zoveel maanden gaf ze alles weg aan ons. Reden : als ze kledij 'aan de kinderen" gaf deed ze naar mijn vader alsof ze een groot gebaar maakte. En dan had ze een reden om opnieuw te gaan kopen, want ze had haar broek/bloes/jas... immers "afgestaan" aan één van haar dochters. Daarom was ze behoorlijk pissed toen ik op een bepaald moment besloot dat ik geen afdragertjes van mijn moeder meer wilde (ik droeg ze toch niet, ze waren veel te groot). Ze had ook bepaalde trucs om te kunnen kopen. Bv. ging plots kledij kopen voor mijn dochtertje. Daar kon opa toch niks tegen hebben?
liveisgreat
11 jaar geleden
De laatste jaren van haar leven liet mijn vader haar begaan "omdat ze ziek was". Toen ze stierf stonden er bij enkele postorderbedrijven rekeningen open van immense bedragen. Ze had telkens tot de limiet gekocht met een soort koopkaart en betaalde dit stiekem af. Mijn vader wist hier niets van. In haar kast vonden we o.m. 50 (!) witte bloezen. En dan heb ik het nog alleen maar over de witte.
Wat er zo bijzonder is, is dat er wel ruzie was maar dat het nooit echt geproblematiseerd werd. Ik bedoel : mijn grootvader was alcoholicus, mijn vader vermoed ik ook (al noemde hij zich een 'sociale drinker"). En daar werd enorm over gepraat, de dingen werden bij naam genoemd, er werd gezegd dat ze moesten afkicken enz...
Dat zie ik ook in de maatschappij. Iemand die drugs gebruikt wordt aan de rand van de samenleving geplaatst. Iemand die verslaafd is aan drinken, gokken etc. (en hierdoor soms het gezin in de steek laat) wordt met de vinger gewezen.
Een koopverslaafde wordt wel beschreven als iemand met "een gat in de hand" maar dat is voor Jan Modaal toch al minder erg dan drugs, drinken, gokken etc.
Maar gaat het bv. over werkverslaving (vooral bij mannen dan, bij vrouwen vind men dit minder gepast), poetsverslaving etc. dan vindt Jan Modaal dat zelfs zeer keurig.
Nochtans leiden alle vormen van verslaving tot problemen, voor de persoon zelf maar in vele gevallen ook voor zijn omgeving.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
zeer interessante elementen in je verhaal. Bv. je hoofdpijn die dag waarop je niet kon gokken, mogelijk een lichamelijk afkickverschijnsel.
Je zegt "ik snap het nog niet", wel… dat is toch fascinerend. Maar ik vind het al sterk dat je het voor jezelf kan toegeven. ´n klein misverstand: "de dag dat ik niet kon gokken" i.v.m. de afspraak sd, gingen we daarna naar scheveningen: casino! was dus gemengde hoofdpijn...(zo´n gesprek is een ware stimulans voor hoofdpijn). "ik snap het nog niet", is niet volledig genoeg, ik begrijp wel de oorzaak en de reden dat ik bleef gaan, maar toen ik (vrijwillig en op eigen initiatief) hulp zocht en "op mijn beurt moest wachten", tóen had ik ( nog lang ) niet de kracht om nee te zeggen! tegen mijn "gok-verslaving"... terwijl ik echt w.i.l.d.e. s.t.o.p.p.e.n. nu kan ik zeggen: dat is dus verslaving, maar ik wil het begrijpen en misschien is er niet meer om te begrijpen.

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding
+