mijn stiefmoeder is boos omdat ik iets heb verzwegen hoe los ik dit op?

hi wouter,

Het lastige in die situatie waar jij in zit, is dat ouders willen dat je een scheidingslijn neerzet, tussen beide ouders.
En jij als kind, wil juist die verbondenheid. En je geen muppet poppetje voelen waarvan de armen uitelkaar getrokken worden..
Ouders voelen het soms als verraad aan als je stiekem contact zoekt zonder hun medeweten. Vooral als er veel onenigheid is en zij elkaar niet vertrouwen over jouw lot, kunnen ze zich onzeker voelen en willen daarom die zekerheid van jou horen :)
Het beste wat je kunt doen, is duidelijk maken wat je vindt en wat je zoal doet... Dan help je hun die onzekerheid wat weg te nemen, en vertrouwen ze je wellicht wat meer.

Praat er ook eens goed over als het kan, wat jouw echte gevoelens zijn, onder het genot van een lekker kopje chocomel en kruidnootjes. Als zij weten wat er in jou afspeelt kunnen ze misschien betere inschattingen maken over jouw betrouwbaarheid en wijsheid omtrent je moeder.
Het punt is vaak, dat als ze gescheiden zijn, en ze ''haten;'' elkaar dat ze bang zijn dat jij in haar armen valt, maar er niet bij stilstaan dat jij een wijs persoontje bent en beide ouders wilt en niet één enkele.
Kan je er met hun over praten? Zijn ze redelijk? Schrijf het desnoods op een briefje en leg het op hun bed, dan kunnen ze het rustig laten inzinken zonder er meteen commentaar op te geven. (wel beleefd schrijven)
Of is er een reden dat je het niet kan vertellen?
Vertel het ook van te voren als ''het je moeder'' betreft, dat is een gevoelig onderwerp, en kunnen door hun onzekerheid over jouw schijnbare partijdigheid, van slag maken.
Vat die boosheid niet persoonlijk naar jou toe, maar zal vast zijn vanwege het gevoelige onderwerp, je moeder :)
Het zou ook kunnen zijn dat ze gewoon zo erg van je houden, en denken dat je moeder slecht is voor je en je daarvan willen behoeden. Zij beseffen niet dat je van hun allebei houdt, en dat je niet partijdig bent of overloopt.
dat moet je duidelijk maken.Is de verstandhouding tussen je stiefmoeder wel goed, afgezien van het conflict? :) Succes in ieder geval, het is een lastig pakketje, ik weet er alles van..
En voor dat akkefietje die je beschrijft van die mail, biedt je excuses aan. Ook al voelt het onredelijk aan :) Dan laat je zien hoe volwassen je erop reageert, wellicht doet zij dan ook een stapje dichter in jouw buurt en kan je erover praten. Heb je vragen hoor ik het wel :) Sterkte joh!

Beste Wouter,

Jij bent op de leeftijd dat je bijna volwassen bent maar intussen nog graag steun van je ouders krijgt.
In plaats van jou in alles te ondersteunen hebben ze blijkbaar zelf steun nodig die ze in zekere zin van jou verwachten: jij zou hen alles moeten vertellen. Ik vind dat je dat van een 17-jarige niet mag verlangen. Ik ken natuurlijk de achtergrond van het probleem niet, maar ik zou zeggen: beloof niet wat je niet kunt waarmaken. Je hoeft toch niet elk contact met je moeder te verantwoorden? En ze mogen je dat contact zeker niet verbieden.
Tenzij ze heel goed kunnen uitleggen waarom dat slecht voor jou (niet voor hen) zou zijn, maar daar ga ik niet van uit en dat moet je dan maar eens met je psycholoog bespreken.

Het beste is dat je je vader en stiefmoeder uitlegt hoe jij je voelt, wat er verder in je omgaat, wat je moeilijk vindt en wat je wilt. Dat je graag hun steun daarbij hebt. Als je het contact met je moeder geleidelijk weer wilt opbouwen moeten ze je daarvoor de ruimte gunnen. Jij kunt hen globaal op de hoogte houden hoe dat verloopt maar zonder dat je ieder detail rapporteert. Doe dit ook zo met je moeder, want van haar mag je ook een volwassen opstelling verwachten.

Bedenk: jij heb niet om deze situatie gevraagd. Je ouders zijn uit elkaar, dat is hun verantwoordelijkheid en zij hebben ook de verantwoordelijkheid om te zorgen dat jij daarvan zo weinig mogelijk te lijden hebt.

Beide 'partijen' zouden in jouw belang moeten samenwerken. Als ze dat door de slechte verstandhouding niet kunnen zouden ze zich neutraal moeten opstellen en ze mogen jou zeker niet onder druk zetten om partij te kiezen.
Ze moeten je ook geen onredelijke beloftes afdwingen. Beloof dus alleen dat waarvan je verwacht dat je je er aan kunt houden en wat je redelijk vindt.
Van jou mogen ze dan natuurlijk verwachten dat je je aan de afspraken houdt en je verder ook fatsoenlijk gedraagt.

De belangrijkste richtlijn: praten, open zijn over je bedoelingen en je gevoel zodat de anderen de kans krijgen om je te begrijpen. Dat is moeilijk maar als je het eenmaal probeert klaart de lucht meestal enorm op.

Veel succes en sterkte.