Hoe kan ik aan mijn familie uitleggen hoe mijn gedachten gaan?

een paar jaar geleden had ik een vriendin die mij vertelde ziek te zijn: borderline. ik vroeg wat dat inhield. nou, zei ze, ik ben niet zo stabiel. hoe bedoel je dat? nou, ik ben zo vrolijk en ineens weer niet. oh, heb ik ook wel eens. en verder? nou, mijn leven ..... hierna vertelde ze het een en ander over zich zelf en ik was verbaasd, borderline, dat was niet makkelijk, niet voor de "zieke" en zeker niet voor de omgeving...!

als je met meerdere mensen samenwoont is het zeker niet gemakkelijk om met een ziekte als borderline om te moeten gaan.

iemand die zo wisselend is, is heel moeilijk voor de kinderen èn voor de partner.

maar hoe is het voor een kind dat borderline heeft en waarvan de omgeving, de ouders en eventuele broers en zussen, niet of misschien niet goed weet hoe er mee om te gaan. ieder kind tenslotte is wel eens moeilijk, dus misschien dat ouders ook denken van "'t zal wel" of broertjes en zusjes die naar je kijken van: jà, dag!

het lijkt mij @lorre, dat je hulp moet zoeken, misschien je huisarts of een psycholoog die je kan helpen dit uit te leggen aan je ouders ? want je kan je ouders wel een woordenboek geven, maar het is waarschijnlijk veel beter om iemand die er verstand van heeft dit uit te laten leggen.

vraag maar aan je huisarts om hulp, leg maar uit dat je het aan je familie niet goed kan uitleggen, dat je hulp nodig hebt.

succes!


uit de bron:

Borderline persoonlijkheidsstoornis (kortweg: borderline) kenmerkt zich door sterke wisselingen in stemmingen, gedachten en gedrag.

Mensen met borderline zijn enorm impulsief, denken vaak zwart-wit, reageren extreem. Relaties zijn moeilijk te onderhouden, en wisselen ook sterk.

Er worden geen verschillende typen borderline persoonlijkheidsstoornissen onderscheiden.

Mensen met borderline kunnen echter wel verschillen in de mate waarin ze bepaald gedrag vertonen (zoals extraversie, neuroticisme).