Ik heb momenten in mijn leven gehad dat ik compleet in mijn eigen "hoofd" leef, wat is dit en wat kan ik ertegen doen?
Het is zo dat als ik de werkelijkheid niet accepteer, dat ik dan een idee in mijn hoofd krijg over wat ik moet doen. Dan wil ik het eerst niet navolgen, maar achteraf gebeurd het altijd. Of ik stort me compleet op mijn eigen fantasiewerelden.
Zou je er eigenlijk wel iets tegen moeten doen?
Mij helpt het op moeilijke momenten.
Het moet natuurlijk niet je hele leven bepalen.
En als je daarbij de fout ingaat leer je er weer van.
En als jij het gevoel had dat je vreemd moet gaan en verliefd moet worden op een ander zat het vast niet goed met je relatie.
Lijkt mij hoor.
Volgens mij kan je ook niet happy zijn als je steeds tegen je gevoelens in moet gaan.
Als je er wat tegen moet doen moet je eigenlijk veranderen hoe je bent,ik zou dat echt niet willen voormezelf.
Mijn moeder zegt altijd dat ik haar zorgenkindje ben omdat ik zo'n dromer ben,ze is bang dat ik mezelf nooit goed zal kunnen redden en veel problemen hierdoor zal krijgen.
Ik weet niet hoe vaak jij die momenten hebt,ik kan echt uren in mezelf gekeerd zijn,maar zo ben ik al sinds ik heel klein ben.
Misschien moet je het gwn accepteren ipv er iets tegen willen doen.
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.