Hoe zorg ik dat ik minder verdrietig wordt?(zie beschrijving)

Ga eens met de eigenaar praten, leg hem/haar uit wat jij denkt en voelt, probeer de eigenaar zover te krijgen dat de dierenarts/veearts eens naar het paard komt kijken en laat deze eventueel beslissen of het paard naar een ander adres moet.

Klinkt misschien heel gek, maar praat met het paard!
Als jij in staat bent te voelen dat het ongelukkig is, kan je vast nog veel meer dan dat.
Vraag er gewoon naar.
Als ik de foto's zie, voel ik alsof het paard in de steek is gelaten, een belangrijk maatje van het paard is weg, ze is eenzaam en daardoor ongelukkig.
Probeer er voor haar te zijn, maak contact, geef haar wat extra's, zeg haar altijd gedag, ook als je weggaat.
Mogelijk is jouw gevoel over het paard dan beter.
En vergeet niet, je kunt niet de hele wereld helpen, het is niet jouw verantwoording, maar wees er voor haar.

zorg voor afleiding

Misschien kan het je helpen je niet zo ongelukkig te voelen door je te realiseren dat je emotie een functie heeft.

Het lijkt er op dat je het verdriet van het paard kan voelen. Wanneer dat zo is, is het goed je heel bewust te realiseren dat het het verdriet van het paard is, en niet jouw verdriet. Maak het verdriet van het paard niet het jouwe maar onderzoek of het kan kloppen wat het paard je doet voelen door erover te praten met de manegeleiding en/of dierenarts (zoals al geopperd in andere antwoorden).

Wanneer jij je verdrietig blijft voelen betekent dat dat je het niet los kan laten. Noem een aantal keren je éigen naam harop. Dat helpt om je weer bij je éigen emoties te komen.
Daar kan je weer verdriet ontdekken omdat je het naar vind voor het paard, maar ook dat kan je proberen bewust om te buigen naar positieve gevoelens door te bedenken waar het paard het meeste aan heeft op dit moment.

En het paard heeft het meeste aan iemand die zich voor hem/haar inzet met kracht. Iemand die het paard blijer maakt door positieve aandacht. Borstel het paard, aai het, praat met het paard. Maar dan niet snikkend en overlopend van medelijden (ik bedoel dit niet rot maar wil duidelijk zijn) daar wordt het paard nog veel verdrietiger van.
Wél liefdevol en hoopvol, laat het paard opgewekt weten dat jij er iets aan probeert te doen.
Dáár heeft het paard iets aan.

Probeer je ook niet schuldig te voelen naar het paard als je je positief gestemd voelt, dat is zo'n valkuil waardoor je je verdriet vasthoudt. Omdat je dan het gevoel krijgt het paard in de steek te laten als jij je opgewekt voelt. Maar dat doe je dan júist niet!! Je helpt het paard met blijheid!
Dus voel mee met wat het paard voelt tot het je duidelijk is geworden dat het paard zich rot voelt. Dan ga je weer terug naar jezelf en ga je nadenken of en wat je eraan kan verhelpen.

Ga altijd weer terug naar jezelf.
Dat betekent oefenen, maar je zal er je verdere leven wat aan hebben als je zo makkelijk verdriet oppikt van anderen, dieren of mensen.