Hoe kan je leren uit te leggen wat je bedoelt?/hoe heet dit

Volgens mij is daar geen woord of term voor.
Wat misschien voor hem werkt is in de eerste plaats het veranderen van zijn gedachten hierover. Als hij voor zichzelf het vooroordeel in zijn hoofd heeft vastgelegd, dat hij moeite heeft met uitleggen, dan kan de frustratie hierover al beginnen nog voordat hij zijn mond heeft opengedaan.
Ander punt kan zijn, dat hij een ander wil overtuigen van zijn mening en daarin vastslaat. Het helpt, om daarmee te stoppen, alleen al omdat niemand verplicht is zijn overtuiging voor waar aan te nemen of MOET zien zoals hij het ziet.
Nog een mogelijkheid: de rust nemen om je gedachten te verwoorden. Sommige mensen willen veel te snel praten en lopen voor op hun denken, maar andersom kan ook. Te snel denken en dan niet meer weten waar je ook alweer was met je verhaal. Beide situaties kunnen frustreren.
Misschien heb je hier iets aan?

Wel, ik zal je een grappig voorbeeld geven van communicatie. Mijn moeder en mijn grootmoeder hadden geen al te beste relatie. Op een dag hebben ze een gesprek over het feit dat heel wat mensen in onze familie niet zulke sterke tanden hebben "En jij hebt nu net uitstekende tanden" zegt mijn moeder vriendelijk tegen mijn grootmoeder. Die wordt razend "Wat? Ik heb helemaal geen uitstekende tanden". Oma dacht immers dat mijn moeder bedoelde dat haar tanden uit haar mond staken, dat er dus weer sprake was van een venijnige boodschap.Ik ben er zeker van dat, mocht ik dezelfde zin gezegd hebben, mijn grootmoeder wel de juiste boodschap had opgevangen.
Dit voorbeeld toont een stukje van de basis van de communicatietheorie.
- Bij communicatie heb je twee "meespelers" : de zender en de ontvanger. De zender is degene die een boodschap zendt (bv. door iets te zeggen), de ontvanger is degene die de boodschap ontvangt. Of een boodschap duidelijk is, ligt zowel bij de zender als bij de ontvanger. Daarom is het vaak zo moeilijk om iets duidelijk over te brengen.
- Communicatie gaat niet alleen over inhoud, maar ook over de relatie ("betrekkingsniveau"). Beiden zijn even belangrijk. Het betrekkingsniveau heeft te maken met hoe je de relatie met de ander ervaart. Dit uit zich in de manier waarop je iets zegt (intonatie etc) maar ook in wat je met je communicatie wil bereiken. Bv. een vrouw die lief aan haar man vraagt "schatje wil jij die hondendrol even opkuisen" stelt ogenschijnlijk een lieve vraag maar geeft hiermee ook aan dat zij vindt het recht te hebben om dit te vragen en ervan uitgaat dat die man het dan wel zal doen.
Het betrekkingsniveau is even belangrijk dan het inhoudsniveau, sommigen zeggen dat het zelfs belangrijker is. Er zijn tal van methodes om hier op een goede manier mee om te gaan, bv.
- ik-boodschappen : je begint je zin op een manier waaruit blijkt dat datgene wat je voelt uit jezelf komt (dus in plaats van "jij bent altijd zo afstandelijk, weet je wel wat je me aandoet?" zeg je "ik heb het gevoel dat je afstand neemt van me. Hierdoor voel ik me triest".
- je houdt rekening met de ander zijn opnamecapaciteit. je dramt dus niet door totdat de ander je "begrijpt" (wat meestal betekent : akkoord is met je standpunt). je zegt wat je vindt en laat de andere vinden wat hij/zij vindt.
- enz.
Hieronder alvast twee interessante bronnen om meer te leren over communicatie en ev. om mee aan de slag te gaan.