Kan ik naar een psycholoog zonder dat mijn ouder dat te weten komen?

je kan overleggen met je huisarts of het noodzakelijk is dat je naar een psycholoog moet,ik ken de klacht,.
de huisarts is denk ik wel de persoon die je raad kan geven en die zal niets tegen je ouders kunnen zeggen ,zwijgplicht.
of het moet een klacht zijn die je leven bedreigd.
ik persoonlijk zal toch overwegen om het met mijn ouders te bespreken .

Waarschijnlijk komen je ouders daar achter. Je eigen risico moet betaald, en daarbij een eigen bijdrage. Dit komt op kosten van je ouders. Op de rekening staat dan iets van 'uw behandelaar heeft kosten in rekening gebracht die niet vergoed worden'.
Er staat dan niet bij dat het een psycholoog is, maar je hebt toch wat uit te leggen...

Ja, in Belgie kan dat maar dan moet je wel zelf de rekening betalen uiteraard.Meer nog de psycholoog is gebonden aan het medisch geheim en mag je ouders zelfs niets zeggen.

Je bent 16, zeg je. In theorie kan het. Je mag zelf beslissen over behandeling, en kunt zelf naar de huisarts gaan voor een verwijzing.

In de eerste lijn krijg je een beperkt aantal sessies vergoed (5) en geldt een eigen bijdrage. Bij ernstiger problemen of als de verwachting is dat je meer of langer hulp nodig hebt, zul je verwezen worden naar de tweede lijn. Je komt dan meestal bij een GGZ-instelling terecht, maar je zou ook een vrijgevestigd psycholoog kunnen zoeken. Zowel het eigen risico van je zorgverzekering als de specifieke eigen bijdrage die geldt voor de GGZ, geldt niet voor minderjarigen. Dus als je naar een tweedelijns GGZ-instelling gaat, wordt alles gewoon vergoed door je verzekering.

Of je ouders erachter komen, dat weet ik niet. Sommige verzekeraars sturen met enige regelmaat vergoedingenoverzicht naar de verzekerden, waar dan op staat dat je bepaalde zorg hebt gehad, en welke bedragen zij vergoed hebben aan de zorginstelling. Als jouw verzekering dit ook doet en je woont thuis, dan is de kans natuurlijk best aanwezig dat je ouders dit zullen zien.

Maar laat dat je niet beletten om hulp te zoeken als je het nodig hebt. Jouw ouders hebben vast al door dat er "iets" niet lekker gaat met je. Ouders zijn niet dom over het algemeen, ook als ze niet weten wát er is, zien ze wel dát er iets is. Als je het moeilijk vindt om dit aan je ouders te vertellen, dan kan een psycholoog je daar ook bij helpen. Ik zou je dus aanraden om naar je huisarts te gaan en daar een verwijzing te vragen, en dan naar de intake te gaan bij een psycholoog. Bespreek daar dan direct wat het probleem is en waarom jij niet wilt dat je ouders erachter komen, dan kun je samen zoeken naar een oplossing. Over de vergoeding hoef je je dus niet druk te maken, want die eigen bijdragen gelden niet voor minderjarigen.

Toegevoegd na 29 seconden:
Zie: http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/geestelijke-gezondheidszorg/vergoeding-van-ggz

Automutilatie en een mogelijke Depressie zijn zaken waar je inderdaad echt en heel serieus aandacht aan moet besteden. Deze gaan niet als vanzelf over.

Op bijgevoegde website staan je rechten genoemd. De website is de officiele website Jongeren Informatie Punt. De meeste gemeenten in Nederland hebben wel een vestiging hiervan. Ga hier gerust naartoe!

Daarnaast adviseer ik je om naar je huisarts te gaan. Dit een een te vertrouwen mens die geen contact met je ouders zal opnemen en waarvan je ouders ook niet te weten zullen komen op een andere manier als je daar geweest bent.

Huisart en JIP hebben vermoedelijk mogelijkheden en oplossingen voor je.

Je hebt hulp nodig en dat vindt je zelf ook. Hiermee begin je eigenlijk al met de oplossing.

Heel veel succes en sterkte gewenst.