Mijn vriend kan niet omgaan met mijn seksueel verleden, wat nu?

Je schrijft: 'door mij is dit beeld dus teniet gedaan'.
Ik hoop niet dat je ook maar op 1 enkele manier negatief denkt over jezelf of je seksuele verleden! De meeste mensen hebben seksuele ervaringen met verschillende mensen voordat ze aan iemand blijven 'hangen'. De situatie van jouw vriend is eerder een uitzondering dan een regel.
Hij wist waar hij voor koos toen hij met jou verder ging, en zal als hij met jou verder wil gaan, aan zichzelf moeten werken. Ik denk dat dit sowieso, los van jou, de beste optie voor hem is, want de problemen die hij met zichzelf heeft lijken me te groot om hier zomaar even uit te kunnen komen.
Jij als partner kunt wel lief voor hem zijn, begripvol en veel van hem houden, maar je bent geen hulpverlener.
Ik denk dat jouw seksuele verleden slechts een onderdeeltje van zijn probleem is. En ik denk dat hij er heel verstandig aan doet om zich goed te laten informeren over een vorm van therapie die bij hem past.
Het is soms even zoeken naar een juiste therapeut en vorm van therapie, ook omdat dit, net als bij het kopen van parfum, heel individueel is. Wel weet ik dat het goed kan werken. Hij kan leren om op een andere manier met zichzelf en de wereld om hem heen om te gaan en dit zal hoogstwaarschijnlijk ook de problemen in jullie relatie verminderen.
Jij zult sterk in je schoenen moeten blijven staan en veel liefde en geduld op moeten brengen. En laat je vooral niet van de wijs brengen want zijn problemen zijn van hem en niet van jou. Klinkt hard maar zo is het niet bedoeld. Het is juist een teken van liefde wanneer jij hem, binnen jullie relatie, de kans geeft om met zichzelf aan de slag te gaan.
Loslaten is het toverwoord.
Sterkte en succes voor beiden

Ja dat is zeker een moeilijk verhaal. Maar ik ben bang dat jij niets kan doen wat hem kan helpen. Jouw verleden is het probleem.
Hij heeft een probleem... Hij kan het beeld wat hij geschapen over hoe een vrouw zou moeten zijn. En nu blijkt de realiteit anders te zijn. Zijn bubble is gebarsten. Dan kan je 2 dingen doen accepteren.. Of er tegen vechten. Hij vecht er duidelijk tegen. Maar dat is nutteloos want het verleden is niet te veranderen.
Je zal je moeten afvragen of jij en hij ook persoonlijk echt gelukkig kunnen worden...? Het is misschien lastig
Maar als je echt van iemand houd moet je hem loslaten.
Sterkte

Het lijkt me een pittige vraag om te beantwoorden, aangezien je meerdere dingen beschrijft bij je vriend die met een psychische stoornis te maken lijken hebben. Als je hem wilt helpen, moet je er denk ik consequent de nadruk op leggen dat je echt van hem houdt en alleen voor hem gaat. Ook kun je dan uitleggen dat het gebeuren met het sms'je bedoelt was om hem jaloers te maken. Stel jezelf echter ook de vraag of hij ook echt de enige voor je is, want jouw houding naar hem toe moet wel echt zijn. Als jij geen levenslange relatie met deze persoon ziet, dan kun je beter nu een eind aan de relatie maken. Je hebt dan zelfs kans dat zijn obsessieve gedrag stopt, zeker als dit begonnen is tijdens jullie relatie. Hij kan dan 'de rekening' opmaken en daar leert hij weer van en ook jij kan verder. Hij is dan kisschien een illusie armer, maar een ervaring rijker en die wil je hem misschien niet onthouden, als je echt van hem houdt.

Ja, dit is herkenbaar. Het ligt niet aan jullie liefde voor elkaar. Het ligt ook niet aan jouw openheid, dat is een 'vereiste' voor een relatie zoals jij die nastreeft. Het conflict zit het ook niet in zijn teleurstelling over het feit dat je geen maagd meer bent.

Het zit veel dieper en complexer.

Elke dwanggedachte is gefabuleerd om een reden. Omdat hij die reden niet weet is het erg moeilijk om dit psychotische gedrag als zodanig te zien en te veranderen. Inderdaad zal dit leiden tot depressiviteit en reacties zoals door jou beschreven: bonken met het hoofd tegen de muur (dit geeft aan dat er iets in hem zit dat de gedachten niet wil accepteren maar ze niet onder controle kan krijgen).

Medicatie in combinatie met therapie zie ik als enige mogelijkheid. Hier zul je hem van moeten overtuigen. Het probleem zit hem niet in het feit dat hij al bij hulpverlening is geweest, het zit hem in het feit dat hij zijn werkelijke probleem niet onder woorden heeft kunnen brengen daar.

risicovol allemaal.

Hij is behoorlijk de weg kwijt.
Tja, hem jaloers en onzeker maken mbv een ex is niet handig.....
Hoe nu verder?
Het kan niet zo zijn dat al zijn psychiatrische uitingen terug te voeren zijn op het gegeven dat je geen maagd was, dat wist hij, blijkt uit jouw antwoord.
Ik heb het idee dat er heel andere dingen spelen.
De tekenen kunnen er op wijzen dat hij in zijn jeugd misbruikt/mishandeld is en dat dat nu steeds meer uit zijn onderbewustzijn komt (hij zou hhet dan verdrongen kunnen hebben)

Staar je niet blind op jouw "fout " maar ga eens kijken of
er in zijn jeugd dingen niet "kloppen".

Helaas komen er in streng gelovige situaties niet zelden misbruik voor (dit hoeft niet door de ouders gebeurt te zijn).

Mijn inschatting als hulpverlener is dat er echt meer aan de hand moet zijn dan jaloezie betreffende een ex, het kan wel de ontsluiting van een verdrongen verleden hebben getriggerd. Vooral de auto mutilatie (het snijden) wijst vaak in de richting van (ernstig en langdurig (sexueel)) misbruik.

Hopelijk kun je hier wat mee.

Ik vind het heel sterk van je dat je voor je vriend blijft knokken, het geeft mij aan dat je echt van hem houdt.
dat heeft hij keihard nodig.

Bescherm jezelf wel, je moet er niet MET hem onderdoor gaan.
Zoek zelf goed hulp bij ervaren mensen die je berijpen en die je kunt vertrouwen, zo sta je er niet alleen voor.

Ik wens jullie veel sterkte , moed en liefde.
A.

ik denk dat je een paar dingen door elkaar haalt.

ten eerste is het vertrouwen van je vriend geschaadt, en hier moeten jullie mee om leren gaan.

je vriend heeft een bepaald beeld van een meisje (die nog maagd zou moeten zijn) maar weet dat het anders is. (hij kan dit moeilijk aanvaarden/accepteren)

daarbij heeft je vriend waandenkbeelden, ook w.b andere zaken.


ik denk dat het dus niet aan je verleden ligt, maar aan het idee wat je vriend heeft bij een partner, het vertrouwen wat voor hem geschaadt is, en de andere psychologische problemen.

als hij kan aanvaarden dat jij een (sexueel) leven voor hem had, jullie samen kunnen werken aan de vertrouwensband (achterdocht hoeft niet altijd met een ander te maken te hebben) en van zichzelf weet dat hij dingen denkt die niet kloppen met de werkelijkheid en deze niet op jou kan/mag projecteren ben je wrss al een heel eind op de goede weg.


het heeft dus niet enkel met jou te maken, waardoor het moeilijk is dit voor hem op te lossen. hij zal zelf zijn best moeten doen en eraan werken, en hierbij kan jij hem steunen/helpen.

In je omschrijving geef je heel duidelijk aan dat je vriend niet kan omgaan met je (sexueel) verleden. Je vriend moet bedenken wat hij hiermee wil doen. In het begin ben je eerlijk tegen elkaar geweest en hij heeft toen besloten met jou door te gaan. Wat bij mezelf altijd heel goed werkt is het volgende. Verander wat je niet kunt accepteren of accepteer wat je niet kunt veranderen. Je vriend moet een keus maken.

Kan hij beslist niet accepteren wat er in het verleden is gebeurd? Dan moet hij iets veranderen. Wellicht is dat de relatie verbreken. Dat klinkt misschien hard maar als hij het niet kan accepteren (en dat is nadrukkelijk wat anders dan willen) blijft het eeuwig tussen jullie in staan en dat is ook niet vol te houden.

Tweede is accepteer wat je niet kunt veranderen. Met andere woorden, het is zo als het is. Accepteren (wellicht met behulp van onafhankelijke derde) en doorgaan met leven.

Het klinkt heel simpel maar het is niet bedoeld om te chargeren, het is een groot probleem. Deze "vraag" geeft wel inzicht in het feit óf iets te veranderen is. Als hij er echt niet mee kan leven (bijvoorbeeld vanwege zijn Christelijke achtergrond, kom je er nooit uit namelijk.

De dwanggedachten, paniekaanvallen wijzen op meer psychische problemen. Het lijkt me zeer wenselijk dat hij daar hulp voor zoekt. Daar is vast een oplossing te vinden die naast zijn baan kan (heb je al eens naar online hulp gekeken)? Je kunt het niet alleen, je bent geen (of in ieder geval niet zijn)hulpverleenster maar een partner.

Ik wens je heel veel sterkte! Je moet wel heel veel van hem houden, knap hoe je hier mee omgaat. Overigens goed in de gaten houden dat jij hier helemaal niets aan kunt doen!

Uit je beschrijving maak ik op dat je vriend flinke problemen heeft en dat jouw verleden daar niet zoveel mee van doen heeft. Ik denk dat je vriend dan ook serieus naar zichzelf moet kijken.
Therapie kan niet i.v.m. zijn baan schrijf je. Ik denk dat binnen afzienbare tijd zijn baan niet meer kan door zijn problemen en dat hij nu voor zichzelf zal moeten kiezen en opnieuw in therapie gaan. Ik neem aan dat hij nog betrekkelijk jong is en het is dan wel geen ideale stap m.b.t. zijn carrière, maar beter eerst je problemen aanpakken want loopt hij over tien jaar helemaal vast dan heeft hij daarna geen enkele kans meer op een carrière.
Verder schrijf je dat hij erg gelovig is opgevoed, maar niet hoe het er nu voor staat. Ik neem aan dat hij nog steeds gelovig is, maar het maakt een groot verschil of hij in de tijd dat hij met jou omgaat dingen heeft kunnen relativeren of niet.
Ik heb ervaring met een gelovige met flinke problemen en het duurde jaren voor hij sommige dingen wat meer kon relativeren, maar zodra hij door omstandigheden in wat zwaarder weer komt valt hij tijdelijk weer terug in niet kunnen relativeren. Dat iemand gelooft is iets waar ik geen probleem mee heb, maar meer dat iemand zich verschanst achter bijbelse zekerheden. Dat is voor de persoon in kwestie dan een veilige vluchthaven maar het kan een heldere blik op de werkelijkheid vertroebelen. Op die manier kan het ook een therapie bemoeilijken, want therapie betekent jezelf blootgeven en kwetsbaar opstellen; daar kun je geen vluchthavens bij gebruiken.

Toegevoegd na 3 minuten:
Ik vind het erg goed van je dat je zo loyaal bent, maar pas goed op jezelf.
Ik wens jullie allebei veel sterkte en succes!

Het probleem zit waarschijnlijk in zijn persoonlijkheid in combinatie met zijn geloof. Jij hebt het niet veroorzaakt, maar zijn ideeën over hoe het had moeten zijn. Je vriend doet dingen die ernstig zijn. Hij heeft echt professionele hulp nodig. Dat kan hem bevrijden van het idee dat mensen geen verleden mogen hebben. Therapie kan nu niet vanwege zijn werk, schrijf je. Therapie lijkt me juist het allerbelangrijkste in dit verhaal.

Als je vriend dat niet wil, dan kan hij de relatie beter beëindigen en een Christelijk maagd zoeken. Voor jou niet leuk, maar op deze manier heb jij het ook heel zwaar met zijn ideeën. Je kunt nooit meer aan zijn verwachtingen voldoen als hij geen hulp zoekt. Dit is natuurlijk mijn persoonlijke mening, maar je zal ook aan jezelf moeten denken. Sterkte.

allereerst denk dat jij zult moeten beginnen met zijn vertrouwen terug te winnen.
Ik kan me voorstellen dat hij je niet meer vertrouwd. Niet zozeer vanwege je verleden ... maar vanwege die rotstreek (zo zie ik dat!) die je hem hebt geleverd, door hem onzeker/jaloers te maken door een nepsmsje.
Ten tweede zal hij ervoor moeten kiezen om jou te vergeven, dit is essentieel ... mocht hij dit niet willen/kunnen, tja ... dan is er niets meer aan te doen.
Dat is, voor zover, het probleem rond jouw verleden (en een deel van jullie beider verleden)

Maar nu hijzelf ... waarschijnlijk, daar lijkt het in ieder geval wel op, is er meer aan de hand. Ik kan niet zeggen wat ... dat kan alleen hij vertellen.
Deze reactie lijkt me niet alleen maar komen door jouw (sexuele) verleden en jullie beider verleden ...
Hij zal zelf eerlijk moet gaan worden over wat er nog meer speelt ... maar wellicht is dat iets dat hij niet meer (zomaar) aan jou verteld .... door wat er gebeurd is.

Jullie hebben nog wel een weg te gaan, denk ik zomaar.
Mét elkaar en/ of los van elkaar.



Sterkte !

Ik zie verschillende elementen in je vraag
Het verleden.
Wat er gebeurd is voordat je je vriend kende, doet er helemaal niet toe. Dat je destijds hem eens jaloers hebt willen maken is ook geen ramp, zeker niet door te zeggen dat je van iemand een sms hebt ontvangen. Het zou iets heel anders zijn moest je effectief met iemand hebben geflirt of met je ex nog chatten etc.

Onrealistische beeldvorming
Je vriend reageert heel extreem in vergelijking met wat er in wezen gebeurd is. Zijn beeld "ik maagd, zij maagd en dan aaaaah... wat een sensatie" heb jij helemaal niet kapot gemaakt.
Simpel gezegd: als hij er bezwaar tegen had dat jij geen maagd meer bent dan had hij simpelweg niet met jou moeten beginnen en een maagd zoeken. Heeft hij ooit al uitgelegd waarom hij dan toch voor jou gekozen heeft?
Trouwens... meestal is dat op "zijn ideale manier" helemaal geen sensatie. Het kan natuurlijk vanuit het hart een sensatie zijn omdat je beiden voor met elkaar naar bed gaat en dat nog nooit met iemand hebt gedaan, maar op lichamelijk vlak is het vaak wat teleurstellend. Volgens mij is je vriend wat relaties betreft nog erg onrijp. Doordat hij weinig (geen) ervaringen heeft blijft hij hangen in wat hem met de paplepel werd ingegeven, een onrealistisch beeld. Net alsof jij nog écht zou hopen op een prins die je komt halen op een wit paard.

Zijn opvoeding:
Kan het te maken hebben met zijn Christelijke opvoeding dat hij als jongere niet echt zijn jeugd heeft kunnen beleven en duidelijk een laatbloeier is? Wat heeft hij destijds gedaan met zijn "interesse voor meisjes"? Is hij ooit verliefd geworden (geen vriendin gehad lees ik, maar gewoon verliefd dus?)?

Psychische problemen
Het probleem is in wezen niet dat jij geen maagd was. Hij projecteert zijn psychische onevenwicht op jou. Mocht je wel maagd geweest zijn, dan was het waarschijnlijk op iets anders. Misschien heeft hij diep van binnen nog altijd schrik voor de "liefde" vanuit de diep gewortelde waarden en normen die hij heeft meegekregen?

Waar ben je zelf?
Er spreekt heel veel liefde uit je vraag. Maar als ik de oplossingen lees die je voorstelt, dan huiver ik een beetje : tijdelijk uit elkaar gaan, vreemdgaan... Hoeveel pijn wil je jezelf doen voor deze relatie? Zou het niet beter zijn dat jij ook es je grenzen stelt en zegt waar het voor JOU op staat? Zoals aangegeven, je vriend moet de realiteit van een relatie ervaren. Als jij hem teveel beschermt (uit schuldgevoel etc) zal hij het nooit leren!

Ik denk dat jouw vriend niet de enige is die niet zo best kan omgaan met jouw seksueel verleden.
Jouw vriend is de spiegel van jouw innerlijk patroon omtrent jouw seksueel verleden en volgens mij zit Jij gewrongen met deze situatie omdat Jij bewust of onbewust het gevoel hebt dat je niet voldoet aan Zijn strakkere normen.

Van zodra Jij écht vrede hebt met jouw seksueel verleden en jouw verleden in het algemeen dan activeer je andere gedragsimpulsen bij anderen en dus ook bij jouw vriend.

Momenteel is het Jouw onzekerheid over jezelf die zich in zijn gedrag weerspiegelt.

Uiteraard is jouw seksueel verleden niet de enige reden van de onregelmatigheden in het gedrag van jouw vriend doch test het zelf maar eens uit hoeveel er 'plots' ten goede verandert van zodra Jij jouw eigenbeeld bijschaaft.

Weet je, in essentie is het in feite héél eenvoudig maar we vergeten het zo vaak en daarom zijn er zovele anderen om ons daar steeds opnieuw aan te herinneren ;-)

De oplossing voor eender welk conflict ligt altijd In onszelf geborgen. Het toverwoord is Bewuste intense Zelfliefde als middel tot Algemeen intens Lief hebben van eender wie of wat je buiten jezelf waarneemt of ervaart.
Tracht dus niet zozeer het soms bizarre gedrag van de ander te ontleden of te begrijpen
maar...
maak élke Dag opnieuw Bewust tijd vrij om jezelf in gedachten, woord en daad ontzettend intens Lief te hebben. Wie zichzelf écht Bewust Lief heeft die Glimlacht automatisch van pure tevredenheid en waar Glimlach-energie meestert daar is geen voedingsbodem voor ongewenste conflicten.

Dit heb ik uit eigen ervaring en ik ben je ontzettend dankbaar dat jij bij middel van deze vraag onbewust een extra inzicht voor mijn eigen situatie hebt bezorgd.

Uiteraard is theorie 'slechts' de eerste stap want daarna blijft het élke dag opnieuw herhalen en/of oefenen, oefenen en nog eens oefenen om van EigenLiefde en Liefde voor Alles wat is zoals het is, een ingebakken automatisme te maken.

Maak er voortaan een sport van om veel te Glimlachen en je activeert automatisch het soort hormonen die jou helpen op een wijze die jij zelf en iedereen in jouw buurt als constructief ervaart ;-)

Liefs, Succes en een hartverwarmende Big Smile van me

Beste ikke22,
hierin kunt u kort zijn.
U spreekt af dat jullie beiden de tekortkomingen tegen elkaar wegstrepen. (ook al is het duidelijk dat uw partner de meeste problemen heeft)
Gedane zaken nemen geen keer.

Willen jullie samen verder?, heb dan begrip voor elkaars problemen en probeer elkaar te helpen om uit deze problematiek te komen.
Dat moet echter van 2 kanten komen.

Zodra u in de gaten heeft dat de meeste energie van uw kant af komt, en de energie de verkeerde kant op gaat, wens hem dan het allerbeste en zoek zelf verder naar een geschikte levenspartner.

Slaagt u er in om een geschikte partner te vinden, weeg uw woorden dan op een gouden schaaltje.
Het is maar de vraag of uw nieuwe partner het achterste van zijn tong laat zien.

alle antwoorden gelezen en alles kun je proberen.
Maar en dat schrijf ik als moeder,laat hem inderdaad in therapie gaan. en laat jij hem in die tussentijd los.
Verbreek niet de vriendschap maar verbreek jullie relatie in het samenwonen.
Je hebt gelijk al een moeilijke start,neem afstand en bezie je gevoelens voor hem op de lange duur.
Probeer hem een poos niet te zen en ga leuke dingen doen met vriendinnen , werk hobby's enz.
Want ik ben bang en bezorgd om je, dat dit een heel complex leven gaat worden.
sterkte

Leren van jullie zelf te houden zodat je de ander minder "nodig"hebt. vertrouwen opbouwen door daden bij je woorden te voegen. Want zoals jullie nu met jullie relatie bezig zijn draait het allang niet meer om echte liefee, maar bezitsdrang. Probeer elkaar minder willen te bezitten en maak elkaar niet zo het leven zuur. Wat hij doet uit onmacht is ook een vorm van emotionele chantage in feite, jezelf wat aandoen zodat de ander maar niet weggaat.
Dit klinkt allemaal erg hatelijk en negatief misschien maar weet dat ik het beste met jullie voorheb. Ik hoop dat jullie zelf ook inzien dat je elkaar zo kapot maakt, anders zou je het hier niet neerzetten.
de weg is niet allerlei soorten hulpverlening. De weg is elkaar loslaten in de zin van los en laten. Bouw jullie eigen leven op, apart van de ander. En gun elkaar die vrijheid. Confronteer jezelf babystapje voor babystapje met die angst elkaar te laten gaan. Dat hoeft niet door uit elkaar te gaan maar te accepteren dat de ander ook nog een eigen persoonlijkheid heeft. Als je elkaar gewoon laat "ZIJN" door elkaar te accepteren zoals de ander is, in zijnn of haar pure aard, gaan jullie meer van elkaar houden en kun je uiteindelijk een staat bereiek nwaarin er geen geheimen meer zijn en je elkaar in alle omstandigheden lief kunt hebben

Ja, dat is vaak zo, wat GerdaMaria schrijft:
wat je moeilijk gedrag vindt bij een ander is meestal gedrag van jezelf dat die ander uitvergroot aan jou laat zien.

Ikke, jij zegt zelfs: Door mij is dat beeld (beiden als maagd/knaap voor de 1e keer vrijen) dus teniet gedaan.
Jij geeft jezelf dus de schuld... Dat betekent dat jij je zelf ongemakkelijk voelt over je seksuele ervaring in het verleden.
Hij laat dat ongemak vergroot aan jou zien.
Hou van jezelf en wees blij dat je die ervaringen hebt gehad.
Ervaringen zijn enorm belangrijk voor je ontwikkeling.

Jij zegt ook nog ergens: hij is in een christelijk gezin opgevoed maar hij gelooft niet meer. Dat zegt echter niet alles. Je kan wel breken met het geloof maar dat wil niet zeggen dat je zomaar van die opvoedingspatronen af bent die je met de paplepel ingegoten hebt gekregen.
Dat duurt vaak járen voor je weer in balans bent.
Voor je écht van die gedachtes af bent van wat volgens het christelijk geloof mag en niet mag.
Daarbij:
Je hebt met het geloof gebroken maar er is niets voor in de plaats gekomen. Het voelt verloren aan, als een losgeslagen schip. En nu zit hij mogelijk geestelijk in dat niemandsland.

Als hij streng christelijk is opgevoed is de impact groot geweest en zal hij geduld nodig hebben met zichzelf.

Ik hoop voor jullie dat hij een therapie gaat volgen, dat heeft hij hard nodig. En dat jij je geen schuldgevoel laat aanpraten door zijn wanhopige gedrag en tegelijkertijd je eigen schuldgevoel onder de loep neemt.

En oja:
Jij hebt niets teniet gedaan. HIJ heeft zijn (christelijke) denkbeeld teniet gedaan door met jou door te gaan in de relatie. Zijn keuze.

Hij houdt van je, heel veel, maar in hem is het chaos. Zijn verstand begrijpt wel dat het voor zijn tijd was etc, dat jou geen schuld treft, dat ieder een eigen verleden heeft, dat hij je er niet op zou moeten veroordelen...
Maar zijn ingesleten patronen over wat zondig is en niet maken het hem heel moeilijk om accepterend naar jou te zijn.
Hij heeft nog een lastige weg te gaan, I have been there.
En hij heeft er gewoon hulp bij nodig, Punt.

Poging 6 om een antwoord te geven, rakelde te veel emoties op bij mijzelf namelijk. Snap jou, snap hem en snap het probleem héél erg goed. Jullie houden van elkaar anders komt de optie niet van "vreemdgaan" bespreekbaar naar boven. Zonder uit te wijden over mijn verleden/heden, je houdt van em en jezelf verwijten om "te proberen" sex te krijgen door dat sms je is begrijpelijk en moet je jezelf niet voor op je kop geven. Zelf nu 4 jaar alleen, ben geen fotomodel ofzo maar aandacht genoeg en gewoon BANG (mede door medicatie voor "impotentie"), dus ik snap hem ook wel dat hij onzeker is en bij mij staat de teller nou niet echt op 2. Ik slaap met een knuffel in bed, anders wordt ik panisch wakker omdat er niemand naast me ligt. Ik kan jouw situatie niet exact inschatten. (spreek uit macho ervaring (kickboxer etc) , ben metro als de pest met 4 zussen maar ook een groot bek kikker met een mini hartje). Als hij van wat drinken of een blowtje houdt, maak er een avondje van met een massage met Ylang Ylang, ga het totaal niet over sex hebben en ook niet de indruk wekken dat je daarop uit bent en bij gedimd licht een (geen 80 stuks) een kaarsje erbij en leg vooral LATER de nadruk op het feit dat "die andere 2 het niet voor je waren en stel hem daarmee op z'n gemak"... verwacht echt niet de eerste keer dat het lukt en stress/drukte is ook killing voor een mannelijk libido. Make him feel special, geldt echt niet alleen voor vrouwen hoor! Met name het "schatje, waar maak je je druk om... ik hou toch van je?" factor en "het geeft toch niks lieverd, het komt vanzelf wel goed joh... anders had ik toch niet nog zo gek op je geweest na 2 jaar?" zijn dingen die dingen als zelfmutilatie/agressie juist tegen gaan. Een Time Out of vreemdgaan kan hem wellicht nog onzekerder maken, hoe goed bedoeld ook.... Afhankelijk van zijn (en jouw karakter natuurlijk ook) karakter en opvatting/opvoeding is het maar net hoe het uitpakt. Ik was nou ehh niet echt / echt niet het voorbeeld van het zoontje van de Dominee ondanks dat ik dat wel ben. Zeg maar gewoon een Goddeloos kreng wat niet te houden was en behalve stelen en vrouwen mishandelen er weinig is wat ik niet heb meegemaakt. 1 Ding durf ik te beweren, omdat jij geen maagd meer bent, is hij *piep*ing onzeker. Hoe weet ik dat? Omdat ik als 30+er geleefd heb als een beest en al weet ik niet hoe lang met een knuffel slaap en m'n maatjes zeggen: Kloojoo, laat je nu voor de 300e keer zo'n super lekker ding gaan? Tsjah. Onzekerheid!