Hoe moet ik negatieve irritatie kwijtraken?

Peuters rond deze leeftijd zijn hard aan school en uitdaging toe, veel peuters hebben dat. De ene peuter is driftig en de ander haalt bergen kattekwaad uit. Probeer het geluid te negeren, zoals je al zegt, de ouders moeten hiermee omgaan, jij hoeft er niks mee. Probeer voor jezelf te filteren, het is geluid waar jij niks mee kan, dus je hoeft er niet naar te luisteren. Misschien helpt dat je wat af te leiden. Over een paar weken gaat dit jongetje waarschijnlijk de hele dag naar school. Dan zal hij wel rustiger worden, is meestal zo. Verder kan je weinig doen.

ga bv fietsen, of gek dansen in de woonkamer, gewoon ff negatief omzetten in positief, ben je wat energie kwijt en door de beweging komt er een lekker stofje vrij bij je..... ik vind t knap dat je er zo in staat, snap t wel, kan je verder niets aan doen maar ik zou gek worden!
Maar goed ipv die negatieve energie voelen, iets doen, bv gek zingen of gekke bekken trekken noem maar op, om het even om te buigen, en zo draaglijk of zelf grappig te maken............. maar oeps, sterkte!!!

Het is jammer voor je, die kun je alleen maar kwijtraken door je boosheid te uiten. En wel tegen de ouders van het kind. Een boom omhakken, een boksbal pijnigen, je huisgenoten uitschelden, het gaat allemaal niet helpen als de bron van je ergernis niet gekapitteld wordt en de bron de mogelijkheid van jou krijgt om te reageren op je boosheid.

Een ingewikkeld proces dat psyche en sociale interactie betreft. Heel veel mensen gaan hierbij de fout in maar als je aan je buren laat merken dat je geïrriteerd bent zonder al te veel non-verbale en overdreven verbale actie en daarbij vertelt hoe vervelend je die irritatie vindt dan zullen ze snel geneigd zijn om begrip te tonen voor jou.

Irritatie is een vorm van boosheid. Grappig trouwens, je toevoeging van het woord "negatieve". Veel mensen ervaren irritatie als negatief, maar het is m.i. gewoon een gevoel, net als alle andere, waar je wel of niet iets mee kunt doen. Het is, verder niks.
Boosheid onderdrukken of wegstoppen is niet goed voor een mens, daar krijg je last van. Uiten dus!
En dat kan op vele verschillende manieren, bijvoorbeeld:

- erover praten met je buren. Je schrijft, dat zij voor jou niks hoeven te veranderen en dat het fijne mensen zijn, maar dit stukje van hun aanwezigheid vind je duidelijk niet fijn! Jij hebt last van hun zoon en dat mág ook. Het gaat om het GEDRAG van die jongen, niet om zijn persoon of om de persoon van zijn ouders. En gedrag kan veranderd worden. Je mag best je grenzen aangeven! Toon begrip voor de ouders (waarschijnlijk worden zij er ook hoorndol van), en hou het bij jezelf.
- je kunt ook "omdenken" door je bedenken, dat de boosheid de functie voor jou kan hebben voor jezelf op te komen: je de kracht geven om dat te doen/te durven- opschrijven wat je voelt op het moment dát je het voelt, dus voor jezelf. Daardoor leg je jouw focus op het schrijven en niet op het luisteren naar de herrie.
- slaan stampen, rammen op bijvoorbeeld een kussen: al je energie daarin gooien, zodat die uit je lichaam gaat. Of bewegen, sporten, dansen: dus je lichamelijk uiten.
- heel hard zingen, schreeuwen: dus je uiten via je stem: misschien dat er bij je buren dan wel een lichtje opgaat??
- relativeren en de situatie aanvaarden: het is zoals het is. Je kunt het wel anders willen hebben, maar op die driftbuimomenten van de buurjongen is het lawaai er gewoon. Het mag er zijn, want het is er. Luister bijvoorbeeld eens heel aandachtig naar al dat lawaai, hoor de nuances, de toonhoogte, alle geluiden. Als een buitenstaander, als iemand, die geluid onderzoekt bijvoorbeeld.
- focussen op iets anders dan op het lawaai: zet bijvoorbeeld alle aandacht in op het concentreren op je ademhaling als je de herrie hoort.
- weg gaan: kan ook een plek zijn in je huis waar je het minder hoort en doe daar het raam dicht, totdat de herrie weer is afgelopen.
- de radio hard aanzetten, zodat je de driftbuien niet meer kunt horen.

Nog wat info:
http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/leven/8107-tips-om-woede-te-beheersen.html

inderdaad is uiten het beste ....
door niet te uiten en het gewoon te laten bestaan veranderd er misschien helemaal niets en jij gaat je alleen maar steeds meer irriteren waardoor je het er straks minder goed uitflapt ... waardoor het juist kan gaan escaleren.
Ik zou naar die ouders toegaan en gewoon een praatje maken.
Je zou bijvoorbeeld kunnen opmerken dat het je opvalt dat die jongen de laatste tijd zo luidruchtig is ... je zou kunnen vragen of je wellicht iets kunt betekenen in deze :) (twee vliegen in één klap)
Daarmee heeft die ander het gevoel: "er is iemand die met mij meevoelt en niet meteen boos reageert." en Jij hebt het gevoel, nee wéét, dat er iets aan gebeurd ;) (of in ieder geval een poging ertoe wordt gedaan ;) )
Wellicht kan er ook nog een leuke vriendschap uit ontstaan :D :)
dan ben je én van die (negatieve) irritaties af én je hebt meegeholpen aan een constructieve oplossing voor beide partijen. ;)

veel succes en sterkte :)