Back to frontpage
Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Welke fases heb je allemaal bij een buiten lichaam/bijna dood ervaring?

Welke fases heb je allemaal en hoe zien deze er uit?

Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
in: Psyche
1.5K
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Daar is heel veel over te vinden hoor.
Mijn moeder heeft er veel boeken over,ze is er in geïnteresseerd geraakt nadat ze uit haar lichaam is getreden in haar slaap(zegt ze)
Als je ff Google'd zijn er genoeg verhalen te vinden van mensen die zoiets hebben meegemaakt.
En het boek 'Eindeloos bewustzijn' staan veel verhalen in van mensen die een bijna dood ervaring hebben gehad.Dan lees je precies hoe ze dit ervaren hebben van begin tot einde,dat beantwoord miss wel je vraag.
Mijn moeder heeft dit boek en ik ben het nu zelf aan het lezen,echt ongelofelijk dat zoveel mensen zoiets echt meemaken en veel dezelfde dingen hebben gezien.
Cryofiel
12 jaar geleden
De ervaringen die in dat boek worden beschreven, zijn echt. De verklaring die de schrijver eraan geeft rammelt helaas van alle kanten.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Antwoorden (1)

Daar wordt heel verschillend over gedacht.
Wanneer je bijvoorbeeld het Tibetaanse Dodenboek leest leer je dat die fases Bardo's heten, en dat dat eigenlijk gebieden zijn waar de geest van de overledene doorheen reist na het overlijden.

Wanneer je bijvoorbeeld Leven na dit Leven leest, of Eindeloos Bewustzijn, of Leven na de dood, of bepaalde boeken van Elisabeth-Kubler Ross, dan kom je weer andere ervaringen van mensen tegen die terug gekomen zijn door o.a. reanimatie.

Zoals het nogal eens beschreven wordt merk je na je 'overlijden' dat je naar je eigen lichaam, dat bijvoorbeeld op bed ligt, of op straat bij een ongeluk, kijkt. Je merkt op wat er met je lichaam gebeurt en hoe mensen eromheen ermee omgaan. Soms kan je langer blijven kijken, soms word je als het ware een tunnel ingezogen waar aan het einde een schitterend licht schijnt. Men schijnt vaak begeleid te worden door een lichtwezen. Eenmaal in het licht voelt men zich omgeven en doordrongen met onvoorwaardelijke liefde en kan het zijn dat je een gesprek hebt met een stem die je liefdevol vertelt dat het je tijd nog niet is. Of die je voor de keuze stelt, je mag blijven of weer terug gaan. Waarna je weer terug gaat in je lichaam, tenzij je koos daar te blijven.

Zo, in grove lijnen gaan veel verhalen. Wat de onderzoekers opvalt is dat veel, bijna alle mensen met een dergelijke positieve ervaring hun leven voorgoed als veranderd ervaren en zich ineens bewust zijn geworden waar het in hun leven nu eigenlijk om in essentie om gaat. Innerlijk schijnt zo'n ervaring heel veel indruk te maken en transformatief uit te werken.

Ook gebeurt het dat men helemaal niets ervaart wanneer men overleden is en weer terug kwam.

Of dat het een zeer angstige en helemaal geen mooie ervaring was.

Je kan niet zeggen dat het aan het type mens ligt, heel aardige mensen kunnen een nare BDE krijgen (of helemaal niet), heel onaardige een hele mooie ervaring (of helemaal niet). Wanneer 1 iemand verschillende BDE's heeft ervaren kunnen die ook onderling zelfs weer verschillen. Of je religieus bent of niet, atheist of niet, in geesten gelooft of niet, boeddhist bent of niet, spiritueel of niet, het schijnt allemaal niets uit te maken:
Iedereen kan een hele mooie, een nare of helemaal geen BDE krijgen tijdens het bijzondere avontuur van bijna langdurig gestorven zijn.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Cryofiel
12 jaar geleden
Klopt bijna helemaal. Er is wel een relatie tussen het geloof waarmee je bent opgegroeid, en wat je eventueel meemaakt tijdens een BDE. Als toevoeging kan ik hooguit nog zeggen dat we niet weten of een BDE wel *tijdens* de bijna-dood-situatie optreedt. Er is ook de mogelijkheid dat er helemaal geen BDE is, maar dat je je wel een indringende BDE herinnert. Dat zou dan komen doordat je geheugen ook bijna dood is. Door stofwisselingsprocessen raken de geheugencellen vergiftigd. De verbindingen vallen dan uit elkaar. Als je weer tot leven komt, wordt alle troep opgeruimd - maar intussen staat er wel een hoop grote onzin in je geheugen. Je hersenen interpreteren dan *achteraf* die onzin als een herinnering - dat zou dan een herinnering zijn aan iets dat nooit heeft plaatsgevonden.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Of het wel of niet klopt, daar kunnen wij beiden niet over oordelen aangezien men nog steeds bezig is met onderzoek naar dit fenomeen. Volgens de onderzoekers maakt het niets uit of je religieus bent etc. of niet of je wel of geen BDE krijgt. Mogelijk is het per cultuur verschillend wat niets aan de inhoud en ervaring afdoet. Het is m.i. juist logisch dat, zou er leven na de dood zijn, degene die overgaat dat op een voor hem bekende manier aangereikt krijgt zodat hij zij zich 'thuis' voelt, op zijn plek, als het een positieve ervaring betreft. Wanneer men een BDE heeft gebeurt het regelmatig dat zo iemand letterlijk kan vertellen wat de artsen zeiden voor en tijdens het reanimeren. Dove mensen ook. Mensen die tijdens hun leven blind geworden waren konden omschrijven wat er met hen gebeurde.
Dat maakt mij bedachtzaam. Enkele van die boeken zijn door artsen geschreven, dus niet door sensatiezoekers. Ik vind dat je nogal makkelijk van onzin spreekt. De mensen die de ervaring hebben zien dat zelf heel anders. Onzin die als een herinnering wordt geinterpreteerd brengt over het algemeen geen innerlijke transformatie te weeg en het is op zijn minst opmerkelijk dat veel mensen hetzelfde type ervaring hebben.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Mooi antwoord Kristal+!
Ik ben zelf dat boek 'Eindeloos bewustzijn' aan het lezen en het kan toch geen toeval zijn dat zoveel mensen hetzelfde ervaren tijdens een BDE?
En die verhalen schijnen overal ter wereld hetzelfde te zijn.
Van alle culturen en geloven en achtergrond dus.
En ook van alle leeftijden.
Zoiets zal natuurlijk nooit te bewijzen zijn,maar ik vindt het wel een mooi idee.
Ik ben er veel over aan het nadenken na de dood van een vriendinnetje.
Dan hoop ik dat ze de rust heeft gevonden die ze zocht,ik ben daar erg mee bezig omdat ik veel over haar droom.
Cryofiel
12 jaar geleden
Je geloof en cultuur maken inderdaad geen verschil OF je wel of geen BDE zult krijgen. Maar ze hebben wel invloed op de soort ervaringen die je hebt. Dat er nochtans grote overeenkomsten zijn tussen BDE's uit verschillende culturen, kun je prima verklaren uit het feit dat de menselijke hersenen bij iedereen hetzelfde zijn opgebouwd. De overeenkomst tussen BDE-ervaringen mag dus niet worden gezien als aanwijzing dat er echt iets na de dood zou bestaan. Verhalen dat dove mensen gesprekken zouden hebben opgevangen, ken ik niet. Heb je daar een bron van? Dat boeken door artsen zijn geschreven, zegt niet altijd alles. Neem Pim van Lommel: afgestudeerd arts. Toch bevat zijn boek gemiddeld op elke pagina (!) minimaal één knoeperd van een fout. Als we het wetenschappelijk willen benaderen, moeten we niet kijken naar de persoon ("hij is arts, 'dus' moet hij wel gelijk hebben"), maar naar de inhoud (klopt het wat hij schrijft).
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Laurena, ik vind het ook heel intrigerend om boeken over dat onderwerp te lezen. Als je de kans krijgt zou je misschien ook eens een boek van Elisabeth- Kubler Ross kunnen lezen. Een zeer bijzondere vrouw die zich hier ook mee bezig hield in haar functie als o.a. arts. Cryo, dat iemand arts is en over BDE schrijft hoeft inderdaad niets te zeggen. Waarom ik dat toch aanhaal in dit geval is niet omdat ik het geloof omdat een arts het zegt (dat tijdperk zijn we wel voorbij) maar wel omdat dit artsen zijn die veelvuldig met het fenomeen BDE te maken hadden/hebben en zich daarin hebben verdiept. Aan hun mening hecht ik dan toch meer waarde als aan de mening van iemand, willekeurig wie dan ook, die er niets van weet uit eigen- en/of beroepservaring. Ik heb er al aardig wat over gelezen, en kan je daardoor niet specifiek de bron vermelden waarin de gevallen beschreven staan dat mensen die tijdens hun leven doof of blind werden tijdens hun BDE konden horen en zien, en konden herhalen wat er gezegd was en wat er te zien was.
Overigens was dat weer verdwenen zodra deze mensen met succes gereanimeerd waren.
Cryofiel
12 jaar geleden
Laten we dan niet uitgaan van een boek van één arts, maar van de mening van alle artsen samen. Dan is Van Lommel toch echt een heel duidelijk buitenbeentje. Laten we ook niet vergeten dat er *aantoonbare* fouten in zijn boek staan. Heel veel zelfs. Als een dove een gesprek zou kunnen opvangen, zou dat een duidelijke aanwijzing zijn dat er iets bijzonders aan de hand is. Bij mijn weten zijn zulke aanwijzingen nog nooit gevonden. Alles wat op een aanwijzing leek (de schoen in de vensterbank is hier een bekend voorbeeld) bleek bij nader inzien een heel normale verklaring te hebben. Ook is er nog nooit iemand geweest die de tekeningen heeft kunnen beschrijven die in sommige operatiekamers aan de bovenkant van de operatielamp zijn aangebracht.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Cryo, wie gaat er hier uit van 1 arts? De meningen van alle artsen samen heeft weinig zin als zij geen onderzoek gedaan hebben naar dit fenomeen. Als we de meningen van de artsen in ogenschouw nemen die zich in deze materie verdiept hebben dan kan ik het met je eens zijn.
Cryofiel
12 jaar geleden
Ik heb het natuurlijk over de meningen van al die artsen die zich wel in de materie hebben verdiept.

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding
+