Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Kan men genezen van borderline?

Een goede vriendin kreeg op haar 20ste de diagnose Borderline.. na verscheidene therapieën, kreeg ze op haar 35ste te horen dat ze geen borderline meer heeft.. Ze leidt een zeer geïsoleerd, teruggetrokken bestaan.. kan men überhaupt wel genezen van een borderline persoonlijkheids stoornis?

Toegevoegd na 5 dagen:
Iedereen bedankt voor de antwoorden en reacties. Het is me duidelijk geworden dat deze kwestie ingewikkelder is dan ik dacht.

Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
in: Psyche
12.7K
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Niet genezen, wel ermee omgaan. Zodat aan de buitenkant het dus kan lijken of iets er niet meer is, maar aan de binnenkant zit het er nog wel degelijk.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Misschien is ze naast de borderline gewoon een einzelganger en graag alleen. Daar is toch niks mis mee. Ik heb ook borderline en ben ook graag alleen. Staat los van de borderline.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Er zal een biologische aanleg zijn, iets met hormonen en stofjes in de hersenen. En als er dan ook slechte gezinsomstandigheden zijn, zoals een verslaafde moeder of die ook BPS heeft, dan komt die aanleg tot ontwikkeling.
Het hele denksysteem wordt dan op een andere manier opgebouwd, dan in een warm gezin zou gebeuren.
Op latere leeftijd blijkt de persoon met zijn denksysteem tegen muren op te lopen: de bps.
Door therapie kan dit denksysteem beetje bij beetje veranderen. Maar dan moet je denken aan een jaar of drie intensieve therapie. Het denken is dus anders, beter geworden. Maar nooit zoals het had kunnen zijn.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Dames met Asperger krijgen vaak onterecht de diagnose borderline. Het is maar een loze kreet, maar misschien heeft ze er wat aan. Ik zeg dit, omdat jij aangeeft dat ze teruggetrokken leeft.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
We krijgen zoveel stempels opgeplakt,dat je door de bomen het bos niet meer ziet,Zou het adhd zijn?of add,of asperger,of aandachtstekortstoornis,ect..ect..
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Stempels zijn nodig om erover te kunnen praten en om behandeling te kunnen instellen. (Als je niet weet in welke richting je 't moet zoeken, kun je 't ook niet behandelen.)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ja dat is ook waar,Maar iedereen om me heen zegt,Laat je geen stempel op plakken
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Een etiket, of stempel zoals jij 't noemt, heeft ook negatieve kanten. Zo kan men dingen over je aannemen die niet kloppen, op basis van zo'n etiket/stempel. Omdat ik borderline heb, zou ik bijvoorbeeld volgens een zekere hulpverlener niet goed voor mijn kinderen kunnen zorgen. (Voor alle duidelijkheid: ieder ander, inclusief hulpverleners, vindt van wel.)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
En wat jij vind is ook zo! Je kent jezelf het beste.wat je denkt dat je bent ben je ook.Zelfs als je denkt dat alles goed zal gaan,gaat alles ook goed.Dit heet de macht van positief denken
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Het positief denken heeft valkuilen en werkt uiteindelijk niet, maar dit is niet de plaats om 't daar over te gaan hebben.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Nee ik weet het ,maar mijn therapeute zegt steeds positief denken tegen mij,als ik weer in een dip zit,omdat ik het vermogen mis,door mijn asperger of add,met interactie met medemensen,waardoor mensen mij mijden

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Antwoorden (15)

Ja. Men gaat de diagnose waarschijnlijk schrappen in de DSM V.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Het werd tijd. Ik roep al jaren dat borderline niet bestaat. Je moest eens weten hoeveel minnen dat al heeft opgeleverd.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Eens.
Cryofiel
12 jaar geleden
Gaat de aandoening verdwijnen, of wordt alleen de naam aangepast, terwijl de omschrijving vrijwel gelijk blijft? Er gaan bijvoorbeeld stemmen op om Borderline te hernoemen naar "Emotionally Unstable Personality Disorder" - wat ongeveer op hetzelfde neerkomt.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Volgens het laatste wijzigingsvoorstel staat Borderline er nog gewoon in hoor. In z'n algemeenheid gaat er in de nieuwe DSM wel wat veranderen in de sectie persoonlijkheidsstoornissen, maar voor Borderline zijn er niet veel veranderingen voorgesteld in de diagnostiek. Niet sinds juni 2011 tenminste, zoals te vinden is op de website van de APA.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Met het schrappen van een diagnose, verdwijnen de symptomen niet en daarmee ook niet de aandoening. Het enige resultaat is dat het onder een andere noemer zal vallen. Slecht antwoord dus.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
na een bijna diagnose van Borderline , heb ik na therapieën ne de diagnose ERS
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Meh, ERS is gewoon een andere naam voor hetzelfde beestje. Dekt de lading overigens wel beter, vind ik.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Borderline is geen aandoening. Het is een etiket voor een verzameling aandoeningen. Iemand die in DSM-IV 5 uit 9 scoorde, kreeg het etiket Borderline. Niet meer en niet minder. Daarmee is helemaal niets verklaard, niets begrepen, niets opgelost.
Stel je computer doet het niet meer. Je brengt hem naar de reparateur. Na 2 weken kun je hem ophalen. Hij roept opgetogen: "Ik heb uw computer op 9 punten gecontroleerd, op 5 scoorde hij. 1)Hij doet het niet, 2) hij staat de hele dag uit, 3) je kunt niet met hem werken, 4) hij geeft geen beeld, 5) er komt geen geluid uit
Dan weten we het al: TL. Uw computer heeft TL."
"Oh, hoe komt dat?"
"Dat weten we niet, maar hij heeft toch echt TL."
" Maar doet-ie het nou weer?"
"Nee, wij hebben nog geen behandeling voor TL, u moet er maar mee leren leven. U kunt hem weer meenemen"
Cryofiel
12 jaar geleden
Wat is ERS? In deze context zal men niet de Earth Resources Satellite bedoelen...   ;-)
Cryofiel
12 jaar geleden
@Sherpa, leuk voorbeeld!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Wat een onzin. Borderline krijgt een andere naam. Emotie regulatie stoornis. De symptomen ect zijn hetzelfde
Cryofiel
12 jaar geleden
Aha, dus dat is de betekenis van ERS. In dat geval ben ik het met Widar eens: 'emotieregulatiestoornis' dekt de lading beter dan 'grenslijn'. Toen ik ooit voor het eerst ging opzoeken wat 'borderline' nu eigenlijk inhield, was mijn conclusie ook: oh, dat is "gewoon" een soort emotionele instabiliteit.
Cryofiel
12 jaar geleden
Overigens, zou het kunnen dat het hier niet gaat om een naamswijziging, maar om verschillende namen die nu al in omloop zijn? De DSM-IV spreekt van Borderline Personality Disorder.
De ICD-10 spreekt van Emotionally Unstable Personality Disorder.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ja, de benaming ERS is al langere tijd in omloop. Zo komt deze ook in de term VERS voor (vaardigheidstraining voor emotieregulatiestoornissen) en dat bestaat al meer dan 10 jaar.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Een diagnose is een poging tot naamgeving van een set symptomen. Dat is met borderline net zo. Soms dekt die naam de lading, soms niet. Ik heb zelf die diagnose en bij mij klopt de naamgeving wel. Ook is er behandeling voor. Die heeft mij ook geholpen. Zeg dus niet dat het niet bestaat of dat niets helpt.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Zoals het nu op de site van de APA staat, blijft Borderline gewoon Borderline heten hoor. De benaming is inderdaad wel wat achterhaald, dat heeft te maken met het feit dat men destijds in Borderline kenmerken zag van zowel psychotische als neurotische stoornissen (in de tijd dat alle stoornissen nog werden ingedeeld als psychotisch of neurotisch) en het daarmee dus een wat apart beeld was. Het is helemaal waar dat de DSM 'slechts' een beschrijving van symptomen is, en dat dit niets zegt over een eventuele oorzaak, en niets over de behandeling. Maar dat pretendeert het ook niet. Nu ben ik ook weer niet zo'n fan van de DSM, maar het punt is dat je nu eenmaal een wereldwijde standaard moet hebben voor het vaststellen van psychische stoornissen, júist ook omdat die stoornissen niet door middel van objectieve tests is vast te stellen. Zo'n kapstok kan best handig zijn, niet in de laatste plaats voor de patiënt. De psychiater kan natuurlijk ook zeggen tegen een Borderline-patiënt: "wat u hebt, is een combinatie van een instabiel zelfbeeld, instabiliteit in relaties met anderen, impulsiviteit, angsten, de neiging jezelf pijn te doen, een rotgevoel vanbinnen, stemmingswisselingen, en dissociaties. Dat zien we wel vaker bij patiënten." Patiënt gaat naar huis, en de omgeving vraagt: "en, wat zei de psychiater?" ...
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Dus já, het is een slechts een etiket, een kapstok, een benaming.. we weten niet wat de oorzaak is, en we weten niet wat de beste behandeling is. Wat we wél weten, is dat bepaalde symptomen vaak samen voorkomen, dat dat symptomen zijn die een chronisch beloop hebben, en dat het in veel gevallen behoorlijk ontwrichtend kan zijn voor iemands leven. Dat kun je A noemen, dat kun je B noemen, dat kun je een stoornis noemen of geen stoornis willen noemen, maar feit blijft dat er patiënten zijn die last hebben van zo ongeveer dit complex aan klachten. Daar komt bij dat de hele setting is ingericht op etiketten. Ook in de psychiatrie geldt immers: zonder diagnose geen behandeling. Er moet en diagnose gesteld worden voor er een DBC geopend kan worden, en er moet een DBC geopend worden voordat de zorgverzekeraar vergoedt. Maar ook de patiënt wil graag weten hoe hij zijn klachten nu moet omschrijven, z'n omgeving wil het weten, z'n bedrijfsarts wil het weten, en als er meer zorg of hulp nodig is, wil ook de indicatiesteller het weten. En hoewel het nooit fijn is om een bepaald etiket opgeplakt te krijgen, is het waarschijnlijk nog veel moeilijker om ernstige klachten te hebben waar géén naam voor is. En natuurlijk is het waar dat soms de diagnose erg snel wordt gesteld en dat een meer afwachtende houding passender was geweest. Maar daar gaat het even niet over. Er zijn mensen die wel degelijk ernstige tot zeer ernstige hinder ondervinden van het feit dat zij het type persoon zijn dat we vanuit de psychologie wel beschrijven als een "Borderliner". Hoe je dat noemt, mag je van mij helemaal zelf weten, maar binnen de psychiatrie is het nu eenmaal handig als iedereen ongeveer dezelfde termen gebruikt.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Amen, Lies. Zo is het.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Borderline is voor het leven.
Maar na 35 jaar of ouder betert de stoornis en is bijna een normaal leven mogelijk, wel vaak nog met invaliditeit en inname van medicijnen.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Het "betert" niet. Niet uit zichzelf. Tegen die leeftijd hebben een aantal mensen ermee om leren gaan. Anderen echter niet.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Probleem is dat met name in de medische disciplines een betekenis verschuiving van het begrip "diagnose" is opgetreden. Oosrponkelijk was een diagnose het identificeren van de OORZAAK van een probleem/situatie/toestand aan de hand van verschijnselen (symptomen). In het medische spraakgebruik is men genoegen gaan nemen met etikettering. En gaan die etiketten een eigen leven leiden.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Het probleem is dat je niet altijd 100% zeker kunt zijn welke oorzaak ten grondslag ligt aan een bepaalde groep symptomen. Bij de meeste dingen waarvoor je naar de dokter gaat is dat vrij eenvoudig aan te tonen, doordat er iets zichtbaar te maken is. Voor sommige dingen echter weten we nog niet waar we moeten zoeken. En dan heb je dus niets anders dan een etiket. Toch vind ik dat altijd nog beter dan niets. Dat praat gewoon makkelijker ("ik heb borderline" is een stuk makkelijker dan een volledige opsomming van alles wat er niet in orde is). Vergelijk het met bijvoorbeeld de woorden "tafel" en "bord". Dat zijn ook etiketten, waarzonder wij heel slecht zouden communiceren over die voorwerpen. ("zet jij deze platte dingen even op dat vlakke ding daar met die vier rechtopstaande dingen eronder?".
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
@Sherpa: het is waar dat soms de etiketten wat teveel een eigen leven gaan leiden, zeker in onze huidige samenleving. Het is trouwens níet waar dat vanouds in de medische wereld een diagnose altijd een oorzaak aangaf. Er zijn zoveel ziekten die echt objectiveerbare symptomen hebben, maar waarvan de oorzaak niet bekend is. Denk aan reuma, of aan M.S. Het ontstaan daarvan is nog altijd niet duidelijk. En ook die ziektes worden vastgesteld aan de hand van een x-tal punten, waar je net wel of net niet aan kunt voldoen. Zo scherp is die grens niet tussen psychiatrische diagnoses en medische diagnostiek. Maar je hebt wel gelijk, soms worden de etiketten verheven tot iets wat ze niet zijn. Dat klopt. Je moet ook nooit ophouden te zoeken als je eenmaal een etiket hebt, en zeker niet gaan geloven dat het etiket voortaan je leven beïnvloedt. Er zijn mensen die naar hun etiket gaan leven, en die daarmee het levende voorbeeld van een self-fulfulling prophecy worden. Maar zoals Widar zegt: het is soms beter dan niets. Zeker voor die mensen met ernstige klachten, die belemmerend en beangstigend zijn, kan het fijn zijn om in elk geval te weten dat ze niet 'gek' zijn, maar dat ze iets hebben dat vaker voorkomt, en ook al beschreven is, en dat er onderzoek naar wordt gedaan. Want de indeling in diagnostische categorieën van psychische stoornissen helpt natuurlijk ook verder onderzoek: als je vaste standaarden gebruikt om stoornis A vast te stellen, kun je patiënten met A vergelijken met gezonde controles, of met patiënten met B, en kun je testen hoe zinvol een bepaalde behandeling is voor patiënten met A of met B. En ik ben echt gen fan van die etiketten-regen met al die afkortingen van tegenwoordig, waar in elke klas minstens vier kinderen zitten met een etiketje en bijbehorende medicatie. Ik denk dat we doorgeslagen zijn met z'n allen. Maar laten we in onze weerstand dáártegen toch niet vergeten dat er patiënten zijn die écht ziek zijn, die het soms zó moeilijk hebben dat ze niet weten hoe ze verder moeten met hun leven, en die gewoon heel hard hulp nodig hebben. En als er dan een etiketje nodig is in dat proces van hulp bieden, als dat het gemakkelijker maakt om de juiste hulp bij de juiste patiënt te krijgen: dat moet dan maar. Het is nog altijd beter dan niks.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
dubbele plus sherpa, het is niet uit te zoeken in bloed, of ruggenmerg, dus plakt men het label ' BORDERLINE' op je voorhoofd, het er af trekken lukt je haast niet meer.
Karakter telt dan niet meer mee.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik had eerst adhd 2 jaar geleden,toen kort erna asperger,2 maanden geleden,ook add,en posttraumatisch syndroom.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
@Harriet: Dan hebben ze niet genoeg moeite gedaan om het eens goed te onderzoeken. De dingen die jij noemt lopen toch wel dermate uiteen dat er wel onderscheid tussen te maken valt, als je er een beetje aandacht aan besteedt.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
@harriet07 & Widar:
Maar in de DSM IV staat, dat als er een diagnose ASS is gesteld, de diagnose ADHD niet gesteld mag worden.
Dat is dan weer onderwerp van discussie, en deskundigen vinden dat het wel zou moeten mogen.
Maar hier zien we wel hoe de systematiek van het diagnosticeren werkt: de scheidslijnen zijn kunstmatig.
Daardoor krijgt de leek de indruk dan het om sterk gescheiden aandoeningen gaat.
Het gaat dus duidelijk om etiketten, niet om oorzaken.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
@Klaas: ADHD kan als het ware een soort van onderdeel van ASS zijn. Maar ASS is dan meer dan alleen dat, dus is er alsnog onderscheid te maken. Het gaat inderdaad duidelijk om etiketten, benamingen van groepen symptomen, niet om oorzaken, omdat men simpelweg de oorzaak nog niet kent. Vergeet niet dat de psychiatrie nog een betrekkelijk jonge wetenschap is.
Ja, ik heb een keer gelezen dat je met voldoende therapie kan genezen van borderline.
Hier een link met informatie:
http://www.kennislink.nl/publicaties/borderline-is-te-genezen
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Als het echt borderline is kan het niet genzen maar wel goed behandeld worden met medicijnen.
(Lees meer...)
12 jaar geleden
Dat hangt er een beetje vanaf hoe je "Borderline" precies definieert. Globaal zegt men wel eens dat het verschil tussen de persoonlijkheidsstoornissen (as-II) en de klinische syndromen (as-I) vooral is dat de persoonlijkheidsstoornissen een duurzaam karakter hebben en/of heel moeilijk te behandelen zijn, maar er zijn ook as-I stoornissen die per definitie een chronisch beloop hebben. Het onderscheid is dus niet altijd even helder.

De DSM (criteria aan de hand waarvan psychologen en psychiaters diagnoses stellen) is een beschrijvend handboek. Dat betekent dat het bepaalde gedragingen en kenmerken beschrijft, en als iemand een x-tal van die kenmerken heeft, dan kan de diagnose worden gesteld.

De praktijk wijst uit dat het inderdaad voorkomt dat mensen op een bepaald moment voldoen aan de criteria voor een Borderline Persoonlijkheidsstoornis, en op een later moment niet meer. Of van een andere persoonlijkheidsstoornis, of ADHD, of nog weer een andere stoornis waarvan verondersteld wordt dat het stoornissen zijn die chronisch zijn, een biologische component hebben, of die "ongeneeslijk" heten te zijn.

Sommige mensen zullen zeggen dat in dat geval iemand geen 'echte' Borderline had, of geen 'echte' bipolaire stoornis, geen 'echte' ADHD, etc. Dat zou kunnen, maar zolang er geen biologische marker is voor het vaststellen van dit soort stoornissen, blijven het beschrijvende diagnoses. Dat betekent dat diagnose Y niets zegt over de oorzaak van de stoornis of over het verloop, maar alleen over de symptomen, en soms over de duur. Het kan dus zijn dat iemand waarbij eerder zo'n stoornis is vastgesteld, achteraf gezien verkeerd gediagnostiseerd was, dat er een andere oorzaak was voor zijn/haar symptomen, of dat iemand niet echt 'genezen' is, maar hooguit in remissie. Het punt is dat we het niet weten, want als iemand twee jaar geleden een bepaald aantal kenmerken had van een bepaalde stoornis, dan had zij volgens diezelfde criteria op dat moment die stoornis. En voldoet zij op dit moment niet aan die criteria, dan heeft zij op dit moment die stoornis niet.

De vraag of iemand kan genezen van een borderline persoonlijkheidsstoornis, kan ik zo niet voor je beantwoorden. Wat ik wél weet, is dat het zeer goed mogelijk is dat iemand op een bepaald moment voldoet aan de diagnostische criteria, en dat diezelfde persoon daar op een later moment niet meer aan voldoet. Dat komt zeker voor ja.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
duidelijk uitgelegd. dankjewel.
is met autisme eigenlijk ook zo. Als kind had ik alle symptomen en problemen, als jongvolwassene ook nog, en het is nog steeds niet makkelijk, maar ik heb inmiddels zoveel dingen aangeleerd dat het veel mensen niet eens opvalt dat ik hen niet kan aanvoelen maar alles beredeneer.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
lies, wat jij aangeeft is precies een definitie van een borderliner. De ene keer zijn ze normaal en het is niks aan de hand, en andere keer is van van alles aan de hand.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Dat ben ik niet met je eens, Tommax. Langdurige volledig klachtenvrije episoden zijn géén kenmerk van Borderline. Natuurlijk gaat het de ene keer beter dan de andere keer, en natuurlijk kan iemand met borderline een periodes hebben waarin hij goed functioneert, en periodes waarin door stress of andere oorzaken, de borderline-kenmerken weer volop naar voren komen. Maar ook in 'goede' periodes zal iemand met borderline bepaalde trekken vertonen. Die hoeven niet allemaal even extreem te zijn, en wanneer iemand goed in balans is en bekend is met z'n sterke en zwakke punten, hoeft dat ook niet altijd erg beperkend te zijn. Maar er zullen kenmerken blijven, ook in goede periodes. Als iemand jarenlang geen énkel kenmerk van Borderline heeft, dan heeft die persoon gewoon geen Borderline. En dan heb ik het niet over iemand die een periode lang goed functioneert of die zijn symptomen goed onder controle heeft, want daarbij zie je nog wél die kenmerken. Als er echt géén symptomen zijn, en die er al heel lang niet zijn, dan is de stoornis er ook niet.
HAHAHA hier kan ik goed op antwoorden!!! omdat:
Borderline ; er zijn 9 punten/criteria die er voor staan om de diagnose te kunnen stellen , heb je er 6 dan heb je er last van.
Ik had van 6 punten last , na mijn therapieën (nu) heb ik ze een onder controle , maaaaaar er is veel energie en oplettendheid van mij nodig om op te letten dat ik niet getrickerd word door omstandigheden met spanning/angst/verlating/..... want dan komen mijn criteria's mij weer enorm plagen. (dus een beetje onder controle? het blijft gevoelig)
Door de therapie heb ik geleerd WAAR ik gevoelig voor ben en zodoende kunnen leren om het nu te herkennen als ik in zó'n situatie terecht ga/kan komen ,ik herken/begrijp mijn gevoelens nu beter .
Ik ben laatst weer een paniekerige 2week beleeft omdat er moeilijkheden op mijn werk waren , kost mij heel erg veel energie/kan niet slapen/ paniek .
Dus is het voor mij erg belangrijk om 'dat' soort situaties uit de weg te gaan , net zoals jou vriendin dat doet ,heel erg slim!!!
Of het écht over kan gaan dat weet ik niet , voor mij zelf denk ik dat je er gevoelig voor blijft , dus heel goed op mijzelf passen.
Ik wil nog wel ff wat zeggen over mijn begin van dit antwoord (hahaha) dat komt omdat het nog maar een week beter met mij gaat na het gedonder op mijn werk en er zö zelf ook weer met de neus opgedrukt werd hoe ik ook al weer in elkaar steek!

Toegevoegd na 1 minuut:
ik gebruik geen medicatie!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik wens je een goed leven! Maar het is een kwestie van bepaalde situaties vermijden, denk ik.. Sterkte!!!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
sterkte alex, ook met de ellende op je werk !
borderline is blijvend in die zin dat mensen met borderline niet blijvend stabiel zijn in vergelijking met anderen kwetsbaar. Dat komt tot uiting bij de tegenvallers die je , zoals iedereen in het leven krijgt. Je kunt ermee leren omgaan zoals widar dat al zei. Wat ik wel heel erg jammer vind voor je vriendin dat ze zich zo geïsoleerd en teruggetrokken heeft dat kan komen omdat je niet teveel aan invloed van buitenaf kunt hebben. maar van de andere kant ben je meer als de diagnose, de moeite waard
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Nee. In veruit de meeste gevallen gebruikt men de term "borderline" als diagnose om te zeggen "we weten eigenlijk niet goed wat er aan de hand is". In dat opzicht kan je er dus ook niet van genezen. Tenzij men een meer accurate diagnose kan stellen...
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Het lastige met borderline is dat je er geen testje voor kunt doen waarmee je het bijvoorbeeld in het bloed of op een foto kunt aantonen.

Feitelijk is het een aantal kenmerken op een rij, waarvan als je er genoeg hebt, een diagnose gesteld kan worden. Een diagnose die niet altijd de lading dekt overigens ; vandaar dat er voornemens zijn de naam te veranderen. Borderline zal dan verdwenen zijn, maar daar komt wel weer wat nieuws voor terug. (Zoals indertijd MBD verdwenen is om plaats te maken voor ADHD toen bleek dat er geen hersenbeschadiging aan ten grondslag lag).

Bij borderline gaat het om een aantal kenmerken in gedrag en beleving, die met gedragstherapie, anders denken en verwerking van ervaringen uit het verleden uiteraard minder prominent kunnen worden of zelfs voorbij kunnen gaan. Is de ziekte dan weg ? Nee, want het was niet echt een ziekte. Ben je dan nog steeds 'borderliner'? Nee, ook niet, want je hebt niet voldoende symptomen meer. Het gevaar van een stempel 'ziekte' op een verzameling klachten / kenmerken als borderline, is dat het als een soort self-fulfilling prophecy gaat werken (dat kan ik verwachten dus dat zal ik dan ook wel krijgen) en dat het een vergoelijking wordt van gedrag dat eigenlijk verbetering behoeft (maar ik kan er niks aan doen want ik 'ben' borderline). Beiden zijn ook nog eens kenmerkend voor de 'ziekte' , waarbij aandacht claimen een belangrijk kenmerk is.

Ik kan de casus van je vriendin natuurlijk niet beoordelen, maar mij lijkt dat ze psychisch nog altijd dezelfde breekbare persoon is. Veel kenmerken van borderline komen echter pas goed naar voren in sociale interactie (relaties, werk, vriendschappen) en als je die praktisch niet meer hebt, dan 'zie' je natuurlijk ook de borderline niet meer.

Het is veelzeggend dat borderliners veelal komen uit een moeizame moeder/kind-relatie, en dat de therapie die het best werkt, een nabootsing is van een moeder-kind-relatie inclusief het hechten en weer losmaken. Wie dar gevoelig voor is kan in de verkeerde omstandigheden essentiele stukjes mislopen die nodig zijn voor de ontwikkeling van een volwassen zelf.

Een naam die de lading meer dekt zou iets zijn als 'onvolwassen persoonlijkheid stoornis ofzo, en ja, je kunt de fase van ''psychische volwassenheid'' zeker bereiken. Met pijn en moeite. Maar dan is er ook daadwerkelijk sprake van genezing.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
"Onvolwassen" bedoel ik hier letterlijk in de betekenis van niet volgroeid, niet uitgerijpt. Dat heeft niks met kinderachtigheid ofzo te maken - even voor de duidelijkheid.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Aan borderline ligt veelal een lichamelijke oorzaak ten grondslag, een te laag serotoninepeil / serotonineheropname. Dat gaat niet over.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Dat zal met het stukje aanleg te maken hebben. Toch moet daar met medicatie OOK iets aan te doen zijn, al zijn we wellicht nog niet zo ver. Dan gaat het wellicht niet 'over' (dat is nog een paar stappen in de geneeskunde verder denk ik), maar kun je het in elk geval met medicijnen levenslang onderdrukken.
Ik denk echter wel dat gedragstherapie ook een heel belangrijk onderdeel blijft, want het is geen kwestie van serotonine alleen.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Op dit moment kan medicatie een serotoninetekort alleen aanvullen. Het kan het probleem niet permanent oplossen, dus het probleem blijft wel aanwezig. Hetzelfde geldt voor therapie; je kunt met dingen om leren gaan, maar het probleem is daarmee niet weg. Ik ben nog steeds boos als ik boos ben, alleen komt 't niet meer tot een ontploffing of gekke dingen.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Maar wat versta je dan precies onder 'genezing'?
Ik ben OOK boos als ik boos ben. verdrietig als ik verdrietig ben, gefrustreerd als ik gefrustreerd ben etcetera.
En ik sluit niet uit dat ik dan ook wel eens gekke dingen doe - hoewel niet volslagen onverantwoordelijk, want de eventuele consequenties zijn natuurlijk ook voor mezelf.
Dat ik weet / geleerd heb hoe je met dergelijke problemen om moet gaan, haalt de problemen niet weg. Nu zou ik niet met droge ogen willen beweren dat ik helemaal normaal ben hoor (en ach, wat is normaal), maar ik heb geen 'aandoening'. Tegenslagen horen bij het leven, en de coping-strategieen die je hebt geleerd bepalen hoe je daar mee omgaat.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik bedoel, boos zoals ik in 't verleden boos was, etc. Bozer dan een "normaal" persoon zich boos voelt. Ik heb er alleen beter mee om leren gaan.
Tot vandaag/dezer vraag, dacht ik dat je niet kunt genezen van borderline.
mijn ervaring is met een 'vriendin' waar ik, dacht ik, een leuke vriendschap mee kreeg. en ineens weg contact, geen antwoord meer op telefoontjes.
wat ik wel begrepen heb van de kennismaking met iemand met borderline : zeer moeilijk, moeizaam, ik wil iets: ik wil het nú, niet bang, alles doen wat je denkt !

deze dame leefde zeker niet geïsoleerd, kon ook financiëel alles doen wat ze wilde [goede regeling met ex].

Toegevoegd na 3 minuten:
deze vraag - natuurlijk

wat ik meegekregen heb van deze dame was dat ze zeer 'intens' leefde en absoluut volgens 'haar' regels.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Vroeger werd er gezegd eens een borderliner altijd een borderliner. Tegenwoordig zijn er een aantal therapieën waarmee het wel te genezen is. Zelf heb ik ook al jaren borderline maar ook bij mij wordt het al minder. Mijn omgeving denkt dat ik net zo'n bestaan leid als uw vriendin, ik ben het daar niet mee eens want ik ben altijd al graag alleen geweest,heeft u dit wel eens aan uw vriendin gevraagd?
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Nee borderline is volgensmij niet te genezen. Het is wel mogelijk door medicijnen er minder last van te hebben. Maar als ze toch nog een erg geïsoleerd leven leidt, zal ze nog last hebben van haar ziekte.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Als iemand afwijkt van wat de " wenselijke" normen zijn krijgt men al snel de stempel Borderline ( Nederland gewoon "grenslijn" ) pillen erin en rustig houden.
Weet de arts het niet zeker , geheid dat borderline op de status komt. Vergetend dat mensen ook nog iets als een "karakter" hebben.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Dat is best wel overdreven. Er zijn gewoon criteria voor, het is geen vergaarbak voor alles wat ze niet weten. Ook worden er echt niet meteen pillen in gedouwd.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
@ Widar, ik spreek uit persoonlijke ervaring, dus ik weet waar ik het over heb. Er worden overdreven vaak en onnodige pillen gegeven.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik spreek ook uit persoonlijke ervaring. Ik zeg niet dat het nooit gebeurt, ik zeg alleen dat het beeld dat jij schetst in je antwoord overdreven is.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Pillen zijn soms nodig,maar vlakken al je gevoelens uit ook de goeie,Het is vaak een onderdrukker van je gevoelens ,Te pas en te onpas pillen voorschrijven,.vind ik niet kloppen.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
+ Harriet 07, dat is de makkelijkste weg, praten komt niet aan de orde, alleen als men er tijd voor heeft, niet als een persoon het moeilijk heeft, nee, psychiatrie staat in de kinderschoentjes in Nederland, nog veel te leren.
Een psychische inzinking na zware stervensbegeleiding van mijn Vader, werd bestempeld met BPS, emoties worden dan uitgeschakeld, praten is dan belangrijk, pillen niet. Maar praten.....nee we zitten aan de koffie, of aan de overdracht, nachtdienst...weet nu nog niet waar die voor zijn?
Borderline is een foutje in de karakterconstructie van een mens en kan derhalve niet genezen.

Wèl is het mogelijk de symptomen enigszins onder controle te houden door middel van medicamenten en therapieën.

Als iemand driftig van nature is, is dit eveneens in zijn/haar karakterconstructie ingebakken..en ook dàt kan een mens onder controle krijgen..doch niet kwijtraken.

Overigens is borderline een wat algemene omschrijving van een vaag begrip, waardoor je de 'ziekte' nooit volledig in woorden kunt vatten.

Veel meer is het de algemene indruk die iemand met borderline op zijn/haar omgeving maakt/achterlaat.

Waarbij de ene mens soms veel duidelijker een borderliner is terwijl dat bij een ander mens veel minder het geval is.

Het antwoord op jouw vraag is derhalve: Nee, borderline is niet te genezen.

Groet,

Ton
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
@ Ton, karakters zijn niet fout of goed, het is wat men in NL ermee doet. Zie mijn reactie boven, onzin wat je schrijft, het is geen erkende ziekte. Het is een emotie, die door pillen onderdrukt en dus nog erger worden.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Het begrip 'borderline' zou moeten inhouden dat het om een 'grensgeval gaat. In werkelijkheid betekent het dat alles wat niet meteen duidelijk is, door de artsen naar de 'weet niet vuilnisbak' wordt geschoven..dus diagnose..borderline. Ik heb niet gezegd dat karakters goed of fout (kunnen) zijn..in elk geval niet bedoeld.. Wèl probeerde ik aan te geven dat mensen die onder de definitie 'borderline' vallen een 'kronkel' IN hun karakter hebben. Kronkel klinkt weliswaar wat grof..het is echter niet grof bedoeld. Bedoeld wordt..hun karakterconstructie. Die 'kronkel' is er en..die blijft er..stomweg..die hoort nu eenmaal bij die persoon. Ik vind het nogal grof van je dat je mijn antwoord zonder meer als onzin probeert afdoen. Dit mede omdat ik een groot aantal mensen die gebukt gingen/gaan onder borderline, jarenlang heb begeleid. Waardoor ik dus wel een beetje weet waarover ik spreek. Groet, Ton
Je maakt eender welke kwestie zo ingewikkeld als je zelf wil.
Het is wel degelijk zo dat een goedgelovige mens zich gaat gedragen naar de diagnose die zogenaamde specialisten hebben gesteld en naar de symptomen die men daaraan heeft verbonden.
Dat heb ik zelf meermaals aan den lijve ondervonden.

Van zodra je als mens bewuster gaat leven en dus ook bewuster met je eigen werking gaat bezig houden dan merk je dat je van eender welke 'kwaal' kan verlost geraken als je er maar in blijft geloven dat je er verlost kan geraken. Immers, de informatie die jouw brein te verwerken krijgt is de voorbode van de fysieke, psychische en emotionele symptomen die je vroeg of laat gaat vertonen.
Hoe vaker jouw brein te horen krijgt dat jij dit of dat 'mankeert' dan gaat jouw brein impulsen doorseinen om dat fenomeen ook werkelijk uit te beelden.
Dus,
hoe vaker jij jouw brein de boodschap doorgeeft dat ook met jou alles heel normaal kan verlopen als je daarop blijft vertrouwen dan ben je volop bezig om aan een harmonieuze persoonlijkheid binnen een gezond lichaam te bouwen.

Zo simpel is het, zo simpel was het en zo simpel zal het altijd zijn.
Echter,
het is zo bedoeld dat bepaalde mensen bepaalde fenomenen behoorlijk extreem zouden uitbeelden opdat er ook een x-aantal van die mensen zouden kunnen aantonen op welke wijze(s) je eender welke fenomeen ook snel en efficiënt weer kan neutraliseren of op non-actief zetten.

Dus, hoe intenser iemand zich in de rol van Borderliner of whatever heeft ingeleefd des te vaker hun brein andere signalen dient te ontvangen om het ongewenste fenomeen zowel letterlijk als figuurlijk te ontkrachten.

Het is niet omdat een x-aantal mensen nog geen weet heeft of niet gelooft in de eenvoudige gedachtekracht-transformatie dat het niet zou kloppen. In mijn omgeving zie ik dagelijks bewijzen van succesvolle wijzigingen op vlak van ongewenste fysische, psychische of emotionele partonen die men vanuit onwetendheid als ziekte of kwaal benoemt.
Van zodra mensen minimum 1x vaker Y-informatie absorberen dan Z-informatie dan gaan ze ook in functie van Y-informatie functioneren.

Enfin, ik ga hier geen pleidooi houden voor de succesvolle gedachtekracht-methode doch ik merk wel bij mezelf en anderen dat hetgeen men gelooft de voorbode is van hetgeen men vroeg of laat bewaarheid weet via diverse manifestaties.

De keuze is aan elk van ons om op eigen wijze te experimenteren met de mogelijkheden die ons geboden worden.

Anyway... Have Fun Any Way!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Zo simpel is het niet, want serotoninegebrek is een biologische afwijking die jij met de beste wil van de wereld niet kunt veranderen simpelweg door gedachten.
Cryofiel
12 jaar geleden
Volgens dit antwoord is kanker een kwaaltje waarvan je verlost kunt raken door te geloven dat je ervan verlost kunt raken. Want het is slechts een kwestie van gedachten in je brein. Ook suikerziekte, doofheid en malaria kun je dan heel eenvoudig genezen door te geloven dat je kunt genezen. Wat een ongelooflijk simplistisch wereldbeeld.
Ik ben een 22-jarige borderline-patiënte en verblijf in een psychiatrisch ziekenhuis waar ik intensief Linehan-therapie volg. ons team van psychologen, psychiaters en therapeuten heeft jarenlange ervaring met mensen met bps en zij zeggen dat - mits een goede behandeling - de symptomen wel degelijk in die mate kunnen afnemen of zelfs verdwijnen dat de persoon in kwestie geen borderline meer heeft, en dus genezen is. Wel zal er altijd een aangeboren emotionele kwetsbaarheid aanwezig zijn waar voor de rest van het leven rekening mee moet gehouden worden.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding