Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Welke stappen kan je nemen als je baas je teveel pusht wanneer je in de ziektewet zit met heftige psychische klachten?

Sinds een paar maanden zit een vriendin van mij in de ziektewet. Zij heeft heftige psychische klachten. Dit uit zich in bijv. Niet kunnen concentreren, geen gesprekken kunnen voeren, snel stress ervaren, paniek'achtige' aanvallen, vermoeidheid, agressieaanvallen, niet kunnen relativeren en zelfs de neiging tot automutilatie en ' het niet meer aankunnen'. Zij zit al jaren niet lekker in haar vel, het lijkt nu op deze manier tot uiting te komen. Zij staat op een wachtlijst voor behandeling. In overleg met bedrijfsarts werkt zij op ther. basis 3ux3dgn. Dit is het max. haalbare. Ze heeft aangepast werk (post sorteren, administratie enz).
Op haar werk lijkt men te denken dat haar situatie werk gerelateerd is en dat ze zich maar over bepaalde beleidsmatige mankementen heen moet zetten en een schop onder haar kont nodig heeft. Nu dreigt haar baas met ontslag (wat niet kan in de ziektewet) en blijft haar mailen en in gesprekken aangeven dat ze meer moet opbouwen en meer inzet moet tonen.
Buiten het feit dat zij niet zien dat zij in het algemeen niet functioneert en niet alleen op haar werk, is dit voor haar herstelproces en psychische gesteldheid ook niet goed.Zij raakt in paniek en kan hier niets mee omdat haar situatie niet veranderd zolang zij geen behandeling krijgt.
Bij de bedrijfsarts heeft zij haar situatie helemaal uitgelegd (met hulp, zelf kan ze dit niet goed) maar hij lijkt dit niet duidelijk door te kunnen spelen aan werkgever.
Wat kan ze hiermee doen?

Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
in: Psyche

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Geef jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Antwoorden (7)

Ik ga even op één ding. Je schrijft heel stellig:

"Nu dreigt haar baas met ontslag (wat niet kan in de ziektewet)..."

maar die stelligheid lijkt me niet terecht.

Zolang de werkgever verplicht is haar salaris tijdens ziekte te betalen (2 jaar), komt je vriendin niet in de ziektewet. Normaal gesproken geldt -inderdaad- een ontslagverbod tijdens ziekte maar ik 'proef' tussen de regels door dat de werkgever kennelijk van mening is dat ze niet meeewerkt aan redelijke instructies die gericht zijn op haar re-integratie of dat hij van mening is dat zij passend werk kan verrichten maar zij - naar zijn mening - daar niet aan meewerkt.
Als de werkgever via het UWV Werkbedrijf een ontslagvergunning aanvraagt en hem dat lukt, kan hij de arbeidsovereenkomst opzeggen, ook als je ziek bent.

Kortom, snel deskundige hulp inschakelen voor hij op het idee komt dat te gaan doen.
(Lees meer...)
12 jaar geleden
Ze kan nog een afspraak maken met de bedrijfsarts.
Als het goed is heeft ze trouwens een kopie van de brief van de bedrijfsarts, naar de werkgever, ontvangen. Zo niet dan kan ze die vragen aan de bedrijfsarts, zodat ze weet wat er door gegeven is. Een bedrijfsarts mag ook niet alles doorgeven, waardoor het misschien vaag lijkt.
Hoe lang duurt het nog voor de behandeling begint? Een bedrijfsarts kan misschien de wachttijd wat terug brengen. Maar misschien is er ook wel een andere behandeling mogelijk, waar de wachttijden niet zo lang zijn.

Maar ook kortdurende, intensieve behandeling kan een mogelijkheid zijn om de wachttijd te overbruggen. De bedrijfsarts en/of huisarts kunnen hierbij helpen.

Het is heel vervelend dat men op haar werk zo reageert. Meldt dit bij de bedrijfsarts, die bepaalt hoeveel ze mag werken, niet de baas.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ja helaas gebeurt dat. Ik heb gelukkig hele goede ervaringen met de bedrijfsarts.
Ze kon mij een behandeling aanraden waar de wachttijden niet oplopen tot ruim 2 maanden zoals bij het ggz. Had snel overleg met mijn huisarts (met mijn toestemming) waardoor ik snel kan beginnen.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
De bedrijfsarts mag de dingen doorgeven waarvoor mijn vriendin toestemming heeft gegeven toch?
Hopelijk zal de intake binnen 2 wkn zijn. Ze wacht al 2 maanden en dat was de max. wachttijd. De bedrijfsarts heeft al contact opgenomen met de GGZ hierover. Andere behandeling om de wachttijd te overbruggen was niet aan te bevelen en ook niet handig.
Ze stond ook onder behandeling bij een psychotherapeut, en heeft toestemming gegeven aan de bedrijfsarts om hier contact mee op te nemen (zit meer in de situatie dan huisarts) maar dit is nog niet echt gebeurt, of in ieder geval niet duidelijk naar voren gekomen.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
De bedrijfsarts mag geen medische gegevens doorgeven.
Maar alleen aangeven welke werkzaamheden wel/niet mogelijk zijn met betrekking tot de klachten.
Bv iemand heeft een depressie dan wordt er doorgegeven dat de werknemer niet in staat is om, ik noem maar wat, een afdeling te leiden. Dat dit door een depressie komt wordt niet doorgegeven.
De wachttijden zijn heel vervelend, zit hier in een zelfde soort situatie, mag na 4 weken eindelijk op een intake gesprek komen, om dan te horen dat de behandeling na nog zo'n 7 weken kan beginnen. Gelukkig heb ik wel een begrip volle werkgever.
Heb wel een tussen oplossing gevonden via de bedrijfsarts, voor de ' wacht weken'
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Aanvulling op wat Nelly zegt: de bedrijfsarts mag geen medische informatie doorgeven aan de werkgever. Dan moet hij/zij zich inderdaad beperken tot uitspraken op het niveau van beperkingen in het werk. Maar de bedrijfsarts mag zeker wel relevante medische informatie doorgeven aan een andere arts of aan een psychotherapeut die de patiënt behandelt, als de patiënt daar tenminste toestemming voor heeft gegeven.
De bedrijfsarts heeft in zo'n situatie een adviserende functie. De werkgever mag daar vanaf wijken, maar zal dat niet snel doen. Bedrijfsarts is dus een absolute spilfunctie hierin. Als die vindt dat ze kan werken, kan de werkgever het als werkweigering beschouwen als zij aangeeft dit niet te doen. Als de bedrijfsarts zegt dat zij voorlopig alleen aangepast werk kan doen, zal de werkgever zich hier iha bij neerleggen. Als de bedrijfsarts aangeeft dat het niet goed voor je vriendin is als zij teveel gepusht wordt, zal de werkgever waarschijnlijk meer afstand nemen. Het is dus heel belangrijk dat de bedrijfsarts goed op de hoogte is. Als je vriendin dus het idee heeft dat de werkgever teveel druk zet, en ze kan dit niet oplossen met de werkgever zelf, dan kan ze dit het beste met de bedrijfsarts bespreken. Die zal op zijn beurt de werkgever adviseren.

Een advies van mij persoonlijk is om er ook voor te zorgen dat de huisarts altijd goed op de hoogte blijft. Geloof mij: dit kan op een dag zomaar van zeer groot belang blijken te zijn. Niet alleen op het gebied van haar verdere behandeling, maar ook op dit soort meer praktische gebieden mbt werken. De bedrijfsarts zal eventueel (met toestemming van je vriendin!) informatie opvragen bij haar huisarts, en ook dan helpt het als ook de huisarts goed op de hoogte is van wat er speelt.

Wanneer dus de werkgever zich naar jullie mening niet juist opstelt tov je vriendin, is de bedrijfsarts degene die hierin verder kan adviseren. Zou je er bij de bedrijfsarts niet uitkomen, dan kun je bij het UWV nog een deskundigenoordeel vragen. Stel dat de bedrijfsarts vindt dat ze weer volledig aan het werk kan, en zij vindt van niet, dan vervult het UWV hierin de rol van een second opinion. Ik begrijp alleen dat dit niet speelt bij haar op dit moment, maar dat het lijkt te zitten in de communicatie tussen de bedrijfsarts en de werkgever. Toch de bedrijfsarts weer aanspreken dus, en vragen of hij één en ander duidelijk kan communiceren met de werkgever.

Het is overigens niet altijd zo bij psychische klachten dat het beter is om minder te werken. Soms kan het natuurlijk niet anders, maar uit onderzoek blijkt ook steeds meer dat juist het blijven werken een stabiliserende invloed kan hebben. Voor iemand die door klachten helemaal uit het arbeidsproces raakt, is het vaak heel moeilijk om opnieuw aan het werk te komen. Hopelijk kunnen de behandelaars van je vriendin ook nog een rol spelen in de advisering rondom het werk.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
De bedrijfsarts inderdaad, maar als die niet helpt zijn er allerlei mogelijkheden: aan u beiden om te onderzoeken wat er in haar geval kan werken. Bedrijfsmaatschappelijk werk, de ondernemingsraad, de vakbond (als ze lid is), of een advocaat (om te beginnen een gesprek bij het juridisch loket).
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Als leidinggevende binnen de SW kom ik dit soort gevallen (helaas) ook tegen.
Medewerkers met psychische, psychiatrische of sociaal maatschappelijke klachten , veelal in combinatie met een beperking op verstandelijk gebied worden "overruled" en geintimideerd door een bepaald "ras" leidinggevenden, die meer oog hebben voor een lager ziekteverzuimcijfer en een hogere prestatie op de werkvloer dan het welzijn en serieus nemen van de medewerkers.(ook al is dit op dit moment ook een gevolg van de bezuiniging golf in de subsidiepot van deze tak op de arbeidsmarkt)
Met het gevolg dat de "herstelaanpak" van sommige leidinggevenden veel overeenkomt met de beschrijving in jouw vraagstelling.
Jouw vriendin is niet in staat om zelf te verwoorden wat haar situatie is, ze heeft hierbij hulp en ondersteuning nodig.
De bedrijfsarts heeft een advies gegeven, lees goed: een advies. Dat is zijn taak, hij mag niemand verplichten om aan het werk te gaan.
In hoeverre heeft jouw vriendin een arbeidsbeperking en is zij aangewezen op begeleiding op de werkvloer?
Dat kan als ze een indicatie heeft via het UWV, waarin haar arbeidsbeperking beschreven staat en waar ook staat aangegeven welke vorm van ondersteuning ze nodig heeft.
Dat is een wettelijke verplichting voor de werkgever, waar hij eventueel ook op afgerekend kan worden als hij zich niet voldoende inspant om de begeleiding te bieden.
Jouw vriendin heeft hulp gevraagd bij een instantie ( GGZ, MEE,maatschappelijk werk) voor ondersteunende begeleiding. Hiervoor heeft ze contact gehad met haar huisarts.
Als jouw vriendin niet in staat is om te werken, kan ze bij die instanties of personen aangeven hoe er op dit moment met haar wordt omgegaan op de werkvloer. Het advies van een specialist ( dus ook een huisarts) is meer bepalend dan van een bedrijfsarts.
Het feit dat ze op de werkvloer ook niet serieus genomen wordt is een hele kwalijke zaak. Voor haarzelf (spanningverhogend) en haar herstel (drempelverhogend).
Toch dient ze in deze situatie te kiezen voor haar eigen welzijn en zelf de keuze te maken of ze in staat is om te werken of niet.
Maak aantekeningen van mailtjes en gesprekken van haar leidinggevende, vooral als ze niet bijzonder vleiend overkomen.
Neem contact op met je huisarts of begeleidende instantie en ga samen met hen bekijken wat je nodig hebt om je basisrust weer terug te vinden.
Dreigen met ontslag is een uiting die geen enkele rechtsgeldigheid heeft.
Zorg eerst goed voor jezelf ! Succes.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Mijn vriendin heeft momenteel zeker een arbeidsbeperking. Ze heeft momenteel gewoon een 'levensbeperking', dus niet alleen in haar werk. Dit is niet blijvend of in combinatie met een verstandelijke beperking o.i.d maar momenteel trekt ze het gewoon allemaal niet. Ze is een soort van ingestort en heeft niet de kracht en hulp om er bovenop te komen. Ze wacht dus op hulp van de GGZ, zodat ze de juiste handvatten krijgt om met zichzelf aan de slag te kunnen en 'beter' te worden.
Ik denk dat ze wel in staat is om te werken, (dat vindt ze zelfs wel fijn als ze een goede dag heeft) zolang het op therapeutische basis is en zonder klantcontact, zonder deadlines en verantwoordelijkheden en dat ze de kans krijgt om zelf haar grenzen aan te geven.
Helaas is dit allemaal niet het geval en lijken haar collega's en werkgever het niet te (willen/kunnen) begrijpen en er blijft aan alle kanten druk gezet worden en is het precies zoals je het zegt; Spannings, en drempelverhogend.
We hopen ook dat de GGZ een klein beetje vaart maakt en haar ook kan steunen en adviseren in deze situatie. Misschien dat men hen wel serieus genoeg neemt. Bedankt!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Helaas is het met de GGZ niet altijd: U vraagt, wij draaien !
Hele lange wachtlijsten tot gevolg. En dat is balen.
Jij noemt een aantal voorwaarden op waarbij jouw vriendin wel zou kunnen werken, prima ! En bezig zijn op een haalbare manier is ook goed voor het persoonlijk herstel.
Een doel om op te staan en een zinvolle daginvulling, passend bij de mogelijkheden van dat moment.
Het is duidelijker voor de omgeving als iemand met twee benen in het gips zit, dan last heeft van psychische klachten.
Het feit dat je jezelf steeds moet verantwoorden en verdedigen is zo enorm de-motiverend en roept alleen maar weerstand op.Niet serieus genomen,uitgemaakt voor aanstelster, te koppig om zich "aan te passen", ze is een moeilijk personeelslid, ze is lastig.
Nee, zij is niet lastig, de situatie maakt dat zij momenteel moeite heeft met functioneren. En daar heeft ze zelf het meeste last van, wel 24 uur per dag, 7 dagen per week.
"Het ligt aan de thuissituatie" is ook altijd een mooie uitspraak. Alleen aanpassen op de werkvloer,dan is het goed.
Snapt dan niemand dat de 20 uur buiten de werkplek, waarbij een hele hoop gebeurt, wel degelijk van invloed is op de 4 uur dat ze wel op de werkplek is !
Scheiden van privé en werk, ook zo'n dooddoener.
Ten alle tijden mag een werknemer een nieuw gesprek aanvragen bij de bedrijfsarts. Neem de PB-er van jouw vriendin mee, die wat meer achtergrondinformatie kan geven als professionele hulpverlener en begeleidster.
Het vreemde is dat deze personen wel eerder "geloofd" worden dan de patiënt zelf. Tenenkrommend, maar waar !
Probeer dan een advisering te krijgen waarbij de werkgever wordt opgedragen om in overleg te zoeken naar een passende werkomgeving, die voldoet aan de voorwaarden waarbij een aantal uren werken wel haalbaar is.
Laat de bedrijfsarts ook contact opnemen met de huisarts.
Bij het eerste gesprek heeft jouw vriendin een formulier ondertekend waarbij ze haar toestemming geeft.
Ga daar zelf niet teveel energie in steken, daar is de begeleiding voor. Zij heeft haar eigen energie momenteel zelf hard nodig. Veel succes en groeten aan je vriendin.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik schreef hierboven: haar PB-er. Hiermee bedoel ik iemand die op de hoogte is van haar klachten en haar moeite met persoonlijk functioneren de afgelopen jaren. Dat kan ook een medewerkster van MEE zijn, een maatschappelijk werker of ervaringsdeskundige.
Neem alle geschut mee die je kunt vinden.
Ik herken de symptomen vanuit de periode dat ik zelf met een stevige burn-out thuis gezeten heb.
Dat wil ik echt niemand "gunnen" .
Na een hele zwarte periode heb ik er uiteindelijk anderhalf jaar over gedaan om weer een beetje mezelf te kunnen en mogen zijn. Een heftig (verwerkings) proces.
Ik zie verwijzingen naar de bedrijfsarts en helaas heb ik als vertrouwenspersoon vaak moeten zien dat de bedrijfsarts een verlengde arm van de organisatie werd en dat er zelfs gegevensuitwisseling kwam naar de werkgever over medische gegevens waarop de wet op de privacy van toepassing is. De bedrijfsarts komt echt in beeld voor haar als deze echt onafhankelijk is en dat hij of zij objectief kan constateren dat werken wel of niet mogelijk is. Heeft de werkgever van jouw vriendin een vertrouwenspersoon dan kun je daar ook aan denken. Elk zichzelf respecterend bedrijf heeft tegenwoordig zo iemand in dienst extern of intern.
Ik wens jou en jouw vriendin wijsheid en een rustigere toekomst.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ga Naar een psychologe ........ik heb dit zelf meegemaakt.
Zij kan je een lijst laten invullen...nadat ze je verhaal kent en jezelf .......en die puntenlijst heb ik meegenomen naar bedrijfsarts..........het heeft super geholpen...ik ben afgekeurd.kon niks meer.........en moest toch gaan werken.Burn Out........als het psychisch is.........en ik denk dat dat het is bij je vriendin.......dan kan de bedrijfsarts jou niet aan het werk sturen.........bovendien werkt het dubbel..want door je hart te luchten......wordt je weer als mens sterker

Beterschap....
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Deel jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image