Hoe omgaan met mensen met een beperkt beoordelingsvermogen?

Dit blijft lastig want je zult altijd mensen ontmoeten die anders ontwikkeld zijn. Andere mensen veranderen hoeft niet. Je kunt kijken wat je bij jezelf kunt doen om er mee te kunnen omgaan. Het feit dat je mensen automatisch niet serieus neemt zoals je beschrijft, is ook een vorm van oordelen met de risico's dat je vanuit een vooringenomenheid de communicatie met de ander stopt of vermijdt. Je lijkt dus hetzelfde te doen en dan is de botsing begrijpelijk. De titel van jouw vraag bevestigt dit ook nog eens. Kijk wat je in jezelf kunt veranderen en mogelijk kan het boek "Geweldloze communicatie" van Marshall Rosenberg je helpen. Succes

Ten eerste de irritatie, bedenk dat dat jouw gevoel is en dat niemand anders last heeft van dat gevoel van jou. Helpt misschien om je minder te irriteren, want je bereikt er niets mee.

Ook al heb je gelijk, je hoeft het niet altijd te krijgen. Vaak kan je besluiten: Laat maar. Vaak heeft het helemaal geen zin om je geirriteerd te gaan voelen, je op te winden, je druk te maken, want weer......jij hebt daar last van, niemand anders.
Verwacht niet dat een ander spontaan zal toegeven dat jij wel gelijk hebt, dan maak je jouw gevoel afhankelijk van de reactie van een ander.

Je afkeur van domme mensen is een heel gezond en natuurlijk mechanisme dat je er toe zou moeten brengen om dat contact, waar je toch niets mee opschiet, af te breken & te vermeiden.
Over een jaar of 10 a 20 wordt je vanzelf milder en heb je geleerd om ze te tolereren, misschien zelfs leuk te vinden.
Tot die tijd lekker je hart & hoofd volgen en je omringen met mensen die wel iets aan je ontwikkeling kunnen bijdragen.

Ik snap je ergenissen heel goed en kan me helemaal in je uitleg vinden. Mijn ervaring is dat je het beste kunt proberen afstand te nemen van het gesprek dat je op dat moment voert. Niet fysiek natuurlijk maar mentaal. Je laat iemand dan gewoon praten en herhaald hem af en toe (heeft die het idee dat je luistert) en laat het dan van je afglijden. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Zeker als je met zo iemand een gesprek voert die je ergens voor nodig bent. Bedenk ook dat je met stroop vliegen vangt en niet met azijn. Je kunt veel beter iemand gelijk geven op de niet belangrijke punten en gewoon naast je neer leggen dat diegene ongelijk heeft, volgens jou.
Als je dan bij een cruciaal punt aankomt waarvan je weet dat jij gelijk hebt kun je begrip tonen voor de visie van de ander en vervolgens jouw standpunt kenbaar maken. Misschien moet je daardoor wat compromissen sluiten, maar dat is beter dan ruzie of algehele onbegrip.

Zie het niet langer als een ergenis maar als een nieuwe uitdaging en probeer op verschillende manieren uit hoe je jouw standpunten aan de man brengt zonder in een zware discussie te belanden. Zo heb je gelijk wat te doen tijdens zo'n gesprek en erger je je vanzelf misschien al wat minder. Mensen die niet verder kijken dan hun neus lang is zullen er altijd blijven bestaan en vergeet niet dat je soms ook teveel hetzelfde kan zijn alleen met geheel andere meningen.

Nog een ander trucje die je toe kunt passen is de roos van leary. Gedrag lokt hetzelfde gedrag uit. Dus als je wilt dat iemand iets doet kun jij hem in die richting sturen. Irritatie werkt dan averechts.
Hoop dat je er wat aan hebt.

Toegevoegd na 3 minuten:
De link werkt niet vanaf deze plek merk ik dus hierbij de zoekterm:'De roos van Leary: gedragsbeïnvloeding Gedrag lokt gedrag uit '

Het zal wellicht helpen om onderscheid te maken tussen drie dingen:
1) Feit. Een feit is voor beiden gelijk. Dat 1+1=2, of dat Albert Heijn een supermarkt is. Over feiten valt niet te twisten;
2) Mening. Een mening is het beeld wat je gevormd hebt aan de hand van jouw waarnemingen. Die zijn altijd onvolledig, vanwege je zintuiglijke beperkingen en je levensloop. Dus over een mening kan worden gediscussieerd. Over welke waarnemingen je nog zou kunnen betrekken, en welke logica je daarbij zou kunnen gebruiken;
3) Oordeel. Een oordeel of waardeoordeel is de *persoonlijke* toedichting van waarde aan iets.
Een oordeel is dus iets anders dan een mening. Over een oordeel valt niet te twisten. Jij houdt van vla, die ander niet. Smaken verschillen.

De meeste mensen maken geen onderscheid tussen een mening en een oordeel, en dat geeft dus verwarring.

Wat kun je dus doen, als je merkt dat een ander "iets foutief ziet"? Dat is door te proberen zijn gedachtegang te volgen. Stel er vragen over, en geef terug wat je hebt begrepen.
Die ander zal zich gehoord (of misschien wel gevleid) voelen, er komt dan geen ruzie maar toenadering.

Als je het zo aanpakt, zul je tot de ontdekking komen, dat er steeds allerlei dingen buiten JOUW gezichtsveld lagen; daardoor wordt je allengs milder en wijzer.

Vraag je eens af waarom het voor jou zo belangrijk is gelijk te krijgen van een ander als je zelf al weet dat je gelijk hebt?

Wanneer het mij tegenwoordig overkomt, dat iemand iets beweert waarvan ik zeker weet dat het anders is, zeg ik: o, volgens mij is het zo en zo. Wanneer de ander toch nadrukkelijk aan mij duidelijk wil maken dat hij/zij gelijk heeft zeg ik: oké. En zwijg er verder over.
Het is mij om het even. Ik hoef geen gelijk te krijgen zie je, het maakt mij niet uit, ik heb geen zin in strijd om gelijk.
Het bijzondere is dat de afgelopen paar weken er al 3 mensen naar me toe kwamen om te zeggen: je had toch gelijk. En dan vind ik dat ook best.

Het helpt je misschien wanneer je deze mensen vanuit een ander gezichtspunt kan zien. Eigenlijk geven zij je de mogelijkheid om met iemand om te gaan wiens beoordelingsvermogen beperkt is. En als je het zo kan bekijken zijn het ineens je leermeesters waarbij je mag oefenen in die omgang en tegelijkertijd kan oefenen in geduld.
Bedenk daarbij dat ook jij verkeerd kan beoordelen in je leven, misschien moet je dat wel eens een paar keer pijnlijk meemaken, dan weet je dat niet alleen anderen een beperkt beoordelingsvermogen kunnen hebben, maar jijzelf soms ook. Confronterend en niet leuk (echt niet!) maar uiteindelijk geeft dat niks, want je wint er bij. Je ontwikkeld meer begrip voor jezelf en anderen, en daar wordt een mens milder van.
Weet ik uit eigen ervaring ;-)

vind de uitspraak dat anderen er faliekant naast zitten, meteen oordelen, nog dieper in gaan op hun onzin, overtuigd zijn van hun 'gelijk' en deze mensen niet helemaal serieus nemen toch ook wel tekenen hebben van een bepaalde manier van rechtlijnig denken.

ze zijn het dus niet met je eens en zien het verkeerd, want jij ziet het goed en anderen zitten fout?

als je dit #vaak# tegenkomt zou je misschien wat stil kunnen staan bij je eigen manier van intrepeteren en hoe je overkomt op anderen (introspectie)

jij wil mensen overtuigen van hun ongelijk/jouw gelijk.
man waarom zo'n strijd? ieders zijn eigen opvatting, mening, ervaring en dus manier van intrepeteren.

het is geen wellus nietes spelletje. doe je dat wel en wil je perse gelijk hebben: tja, dan ga je je eraan ergeren natuurlijk. jij bent de persoon die vooral aan je eigen mening een waarde oordeel hangt.

wellicht dat je minder gaat ergeren als je anderen in hun waarde laat en kan accepteren dat niet iedereen hetzelfde denkt dan dat jij dat doet.

kortom, zo lang jij net als anderen er heilig van overtuigd bent dat JIJ de persoon bent die gelijk heeft kan je je nog heel lang groen en geel ergeren, en je hebt het helemaal zelf in de hand.


vind het overigens erg bijzonder als iemand ervan overtuigd is dat deze het ALTIJD bij het juiste eind heeft, dingen wél goed opvat, inschat, interpreteert etc.
zo''n iemand maakt dus nooit een fout (of is te eigenwijs om het toe te geven, of te dom om dit in te kunnen zien)

laat fouten maken nu menselijk zijn.
mocht je je willen verplaatsen in de zienswijze van een ander: roep dat niet dat deze het niet goed zit, maar VRAAG. (hoe zie jij het, waarom zie jij het zo)

dus hoe je hier beter mee om kan gaan? hang geen waardeoordeel aan je mening, en maak er geen strijd van om anderen van jou 'juiste' standpunt te overtuigen.

bij de link mogelijk nog wat nuttige info voor je

Ik heb ook pas rond mijn 18e / 20e pas geleerd dat nu eenmaal niet iedereen op dezelfde manier bedraad is in de bovenkamer, en dat we niet allemaal evenveel bagage in onze koffer hebben zitten. De meeste mensen zijn nu eenmaal echt wat trager van begrip, of hebben minder brede of minder diepe interesses, hoe onvoorstelbaar dat wellicht ook lijkt. Daar zul je je een beetje aan moeten aanpassen.

Dat maakt mensen echter niet minder waardevol of zelfs minder interessant, hooguit ben je als gesprekspartner wat sneller met ze uitgeluld. Maar mensen doen wat ze kunnen met de informatie die ze krijgen en de interpretaties die ze daar aan kunnen geven. Als je echt zeker weet dat het anders moet zijn, moet je ze daar ook vrij makkelijk van kunnen overtuigen, of het onderwerp is de discussie niet waard. Je zult moeten leren - en leren aanvaarden - dat iedereen een 'plafonnetje' heeft, waar je niet boven komt. En je zult ze zelf ook wel hebben.

Als je iets van een sociaal leven wilt kunnen opbouwen, zul je dat moeten accepteren en daar mee om moeten leren gaan. Of je wordt lid van Mensa, maar persoonlijk kwam die club wijsneuzen mij vrij snel de strot uit. (weet niet hoe dat nu 25 jaar later is, hoor).

Het lastige is dat vrijwel ieder mens blind is voor eigen fouten (de blinde vlek) .
Ik probeer met te realiseren dat ik zelf dingen anders op kan vatten dan ze bedoeld zijn.

Conflicten ontstaan immers vaak door misverstanden.
Soms zitten mensen er (volgens mij) faliekant naast en ik persisteerde in mijn standpunt.
veel later bleek de persoon toch gelijk te hebben.
Sindsdien beantwoord ik vragen met termen als"volgens mij"en dat meen ik ook echt.

Daardoor chargeer je minder en ga je ook minder hard op je smoel als je er toch naast zit.

Vrijwel ieder mens heeft soms een paramnesie (verkeerde herinnering) terwijl je dan zeker weet dat je het juist hebt.

Ik ben mijn eigen inzichten daarom minder gaan verabsoluteren en daarom erger ik me ook minder als anderen er (in mijn ogen) faliekant naast zitten en dit met hand en tand verdedigen.

Misschien heb je hier wat aan.

Hoi Frituurvet, in welke situaties bedoel je dit? Ik vind het zelf bijvoorbeeld erg vervelend als ik iets vertel/mijn visie over iets en persoonlijke info over mijn leven en dat dit door de vraagsteller aangehoord wordt. Even later hoor ik dat hij/zij mijn info verteld heeft maar wel compleet anders en met oordelen/veroordelen. Hij/Zij heeft dus niet geluisterd maar heeft zelf ingevuld en achter je rug om een foutief beeld neergezet die je kan schaden en in ieder geval uit je werkgroep kan zetten.Waarom vragen mensen een ander iets als ze dit niet willen/kunnen horen en liever zelf oordelen/veroordelen en beoordelen? Er kan van alles spelen in iemands leven/hoofdje

Als mensen het over feiten hebben en die voor mij raar interpreteren dan erger ik me hier niet aan. Ik geef wel mijn visie en ben me ervan bewust dat ook ik niet alles kan weten! Niemand wil gezien worden als dom maar iedereen doet of zegt wel eens iets wat niet zo intelligent is. Mensen die dit met humor oplossen hebben geleerd zelfspot te kunnen hebben en zijn dus niet zo bang om af te gaan. Er zijn ook mensen die op het moment dat ze het gevoel krijgen niet serieus genomen te worden ontzettend bang worden/onzeker en zij gaan van zich af slaan om dit gevoel kwijt te raken. Hun EGO wil geruststelling...De ander is fout, de ander is dom, ik zie het goed en de ander fout. Denk jij dit ook? Ben je onzeker over jezelf? Wie moet jij eigenlijk ook maar wat bewijzen? Mijn visies worden ook niet vaak begrepen
( HSP) het zij zo...

Als een ander dit denkt dan kun je blijven praten totdat je een ons weegt. Je kunt ook leren accepteren dat iedereen alles ander ziet en interpreteert. Benader iemand met respect en vraag waarom hij/zij denkt wat hij denkt en geloof me dit neemt lang niet iedereen je in dank af maar je doet zo je best om de ander te leren begrijpen. Als de ander niet wil dan is dit zijn/haar keuze

"Ik denk dus ik leef" komt er in me op, vraag me niet waarom maar ik moest het hier neer zetten.
Je oordeelt zelf waarschijnlijk ook als je eerlijk naar jezelf kijkt. Mensen die dingen invullen gebeurt veel, ze willen je helpen, je zin aanvullen, laten merken dat ze "aan jouw kant" staan, ze doen dit om verschillende redenen. Het laatste dat in hen opkomt is dat ze jou bewust willen irriteren.
Dit is iets dat in jezelf ligt. Daar ben je al achter waarschijnlijk ( kijk ik vul in), anders zou je die vraag niet stellen. Geef zo iemand aan dat je het vervelend vind dat ze je aanvullen en interpreteren, terwijl jij tegen ze praat.
Het zijn vaak schatten van mensen waar ik dat mee heb, alleen houd ik er iets minder contact mee. Ik zie ze wat minder en ben ik weer een dagje met hen samen geweest of een paar uurtjes dan is het genoeg voor mij.
Toch merk ik bij sommigen dat ze aan het veranderen zijn, en hen wat langer om me heen kan hebben, omdat ik er zelf mee heb leren omgaan en zie dat de koetjes en kalfjes, de simpele dingen en hun goede bedoelingen hartstikke belangrijk zijn. Het heet menselijkheid. En dat is iets dat heel veel mensen zijn vergeten, wat dat ook weer was.
Ga bij jezelf te rade en neem op tijd afstand, zodat je je niet al te veel geirriteerd of boos gaat uiten naar mensen die er niets aan kunnen doen dat jij je zo voelt. En bedenk dat waar jij megaveel wijsheid hebt, een ander dat weer heeft op een ander vlak. ga eens na wat dat bij diegene is...
Dit is een beetje een bijeengeraapt zooitje maar de wereld hoe ik het bekijk op dit vlak. Ik ben daar zelf ook nog niet helemaal uit dus een + voor je vraag... Ik leer dat iedereen gelijk is en dat je bij de een meer weet van het een en bij de ander weet die weer meer dan jij. Er is er altijd een beter en altijd een slechter in kennis.
Als het een narcistisch type is, iemand die echt - ook al heeft ie het niet - altijd gelijk wilt hebben dan maak ik weleens een opmerking "lekker aan het invullen?" Al; zeg ik dat liever niet... Op tijd afstand nemen voor het me teveel energie kost, is voorlopig het beste vind ik zelf. en ik houd veeeeeeeel energie over sindsdien

Toegevoegd na 1 uur:
wat ik nog wil toevoegen: Observeer jezelf eens. Op het moment dat jij naar wat dan ook in je omgeving kijkt, ben je aan het obeserveren, oordelen en invullen, cq plannen regelen. (Vooral vrouwen hebben dat in meerdere mate omdat die meer gevoel nog voor detail hebben zelfs.) Kijk naar een bloem in het veld, kijk naar het pad waar je loopt

Door veel op GV te vertoeven, leer je om te gaan met mensen
met een beperkt beoordelingsvermogen.
De essentie hiervan is : jezelf wat coulanter op te stellen.
Veel mensen hebben hun kennis doorgekregen van anderen, waar ze tegen op zien of zagen en zijn er van overtuigd, dat hun mening de juiste is.
Deze mensen verdienen het niet om agressief benaderd te worden, dus waarschijnlijk is jouw aanpak niet de juiste.
En... heb je er wel eens bij stilgestaan, dat jij het ook wel eens mis kunt hebben?