Mijn broertje is erg depressief. Wat kan ik nog doen? (zie info)

Het is heel hard, maar jij kunt niets doen. Niet meer dan het aankaarten bij maatschappelijk werk, en dat is al gebeurd.
Het is heel erg om te zien wat er met je broer gebeurt, maar hoe het ook gaat lopen, of als het niet gaat lopen: het is nooit jouw schuld.

Hoe moeilijk probeer toch iets te doen, probeerde hem te praten, blijf volhouden anders neem je je het zelf altijd kwalijk als het toch fout gaat. Natuurlijk met praten lukt het jouw vermoedelijk niet maar misschien lukt het je (misschien met anderen ) wel hem in contact te brengen met professionele hulpverleners. En eh: pyscholoog lijkt me beter.

Misschien is de juiste aanpak dat je hem gewoon positieve aandacht geeft en er niet over praat. Je bent er dus dan wel voor hem. Hij is het waarschijnlijk zat dat mensen er over hebben. Pas er over praten wanneer hij er zelf over begint. Laat hem maar je uitschelden en weet dat hij het niet meent. Hij wilt nu zien wie hem wel en wie hem niet in de steek laat. Ik heb dit zelf ook meegemaakt namelijk (ik ben ook heel erg depressief)

Als hij bijv. aan het gamen is vraag hoe hij dat doet, of ie je het wil leren, wees positief geïnteresseerd en blijf quality tijd aan hem geven.

Zegt ie dat het hem niet interesseert dat jij er bent zeg je na ja dat is dan maar zo, maar ik blijf alsnog... Een soort van bord voor je hoofd houden.
Maar zorg er echt voor dat jij er niet aan onderdoor gaat.
Blijf met je beide benen op de grond staan. Het zal heel zwaar worden. Maar hij is het nodig dat jij zijn verwachting doorbreekt.Niemand wil alleen zijn maar onbewust is hij bezig met kijken wie er wel voor hem blijven. Desnoods zit je in de kamer bij hem en zeg je niks... Ga je een boek lezen en blijf je waar hij is. Volg je hem waar hij is en zegt niks. En als hij vraagt waarom jij dat doet zeg je dat je bij hem wilt zijn al is het wel of niet gezellig...

Toegevoegd na 4 minuten:
Als je deze dingen probeert dan heb je er nooit spijt van dat jij niks hebt gedaan. Je bent een dappere meid dat je dit op je wilt nemen. Maar als er wat gebeurd is dit niet jouw schuld. Wees voorzichtig met je zelf... Als je het echt niet meer aan kan moet je er ook mee stoppen. Je kan niet er altijd voor hem zijn.

Wat misschien ook wel goed is, is om zelf iemand in de hand te nemen als maatschappelijk werker, die jou begeleid. Die jou tips en dingen geeft om met hem te doen waardoor hij misschien geholpen kan worden.

Hij heeft rust nodig... een hutje in het bos, ff helemaal weg. helemaal niets hoeven, helemaal geen mensen dioe willen "helpen", geen papierzooi, geen dingen die moeten. Hij wil geen hulp. Hij wil tot zichzelf komen. geef hem alleen hulp als hij erom vraagt. Er is nogal wat gaande in de wereld momenteel. het zou misschien weleens kunnen dat hij dat zich heel erg aantrekt omdat hij daar erg gevoelig voor is? heb je hem weleens gevraagd waarom hij zich zo voelt? Mocht hij open staan voor vragen stel dan eens open vragen... Maar ook niet teveel. Maar beste is hem zoveel mogelijk met rust te laten nu. Als hij goed opgevangen zou worden zou ik een opname aanraden maar momenteel zou ik dat ten zeerste afraden, zou dat in zijn geval waarschijnlijhk averechts werken. Een vakantie in zijn uppie is een beter idee... eentje waar ie een week voor zichzelf moet zorgen en het liefst nog een zonder zomputer.