Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

mijn stiefmoeder is het huis uit door mij, wat moet ik doen?

hoi ik ben wouter 16 jaar en mijn stiefmoeder is sinds dinsdag het huis uit gegaan vanwge een ruzie die ik me haar had. ik woon samen met mijn vader stiefmoeder en halfbroertje van 6. ik heb nogal wat problemen omtreft traumas, gedragsproblemen, post traumatisch stress syndroom en een sociaal emotionele achterstand van een 4 jarige. nou heb ikal 3-4 jaar behandeling gehad en nog steeds. nou had ik dinsdag een gesprek met mijn vader en een pschygiater. die alleen maar vertelde dat mijn vader moet veranderen en ik niet, en dat vinden mijn ouders niet kunnen ze willen wel deels veranderen maar ik moet het meest aan mezelf werken. nou vroeg mijm stiefmoeder na dat gesprek aan mij. "en heb je je best gedaan?" en toen ging ik nadenken i.p.v. gewoon ja te zeggen want ik vind ook dat ik mijm best doe. maar ikging gelijkal bedenken dat haar volgende vraag zou zijm waar blijkt dat dan uit. en daar ging ikalover na dnken en dat kon ik niet bedenken. dus werd ik bang om ja te zeggen. dus zei ik niks. en dat frusteerde haar weer. wan het was geen zwaarbeladen vraag maar gewoon uit interesse. noutoen kreeg ik dus een slachtoffer rol en ging ik huilen en kon geem contact meer maken. uiteindelijk wist ze het nie meer en is weg gegaan naar decamping. nu is het aan mij om haar eengoed gevoel te geven en terug te krijgen maar ik weet niet wat ik moet doen. naar mn moeder is geen optie want dankzij haar heb ikdeze problemen

Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
in: Psyche
Geef jouw antwoord
0 / 2500
Geef Antwoord

Het beste antwoord

Hey Wouter,

Ik vind het een rot situatie voor je.

Het advies wat ik je kan geven is, wat in het verleden is gebeurt moet achter je gelaten worden. Waar je nu problemen mee hebt, zijn dus je emotionele achterstand, gedragsproblemen, PTSS en andere trauma's. DIT moet je aanpakken en zo snel mogelijk en zo intensief mogelijk. Dit blijft natuurlijk voor de rest van je leven spelen want dingen vergeet je niet. Ik weet dat dit hard klinkt, dat is absoluut niet de bedoeling. Het is heel zwaar om daaraan te werken en dat gaat ook absoluut niet in één dag over.
Je hebt hulp, dat is super mooi. Wees daar ook dankbaar voor. Veel mensen hebben geen hulp.

Je ouders hebben wel gelijk. Zij moeten jou wel tegemoet komen maar niet compleet veranderen voor jou. JIJ hebt een probleem. Als jij straks op jezelf woont houden andere ook geen rekening met jou en jouw problemen. Het klinkt misschien heel hard maar het is wel zo. Er is hier in deze maatschappij nog steeds geen begrip voor deze dingen. Voor iemand met downsyndroom wel, maar jij ziet er waarschijnlijk als een doodgewone jongen uit dus men zal nooit snappen wat er met jou is en dus ook daar geen rekening mee houden. JIJ bent immers van de buitenkant een normale jongen dus wees dat dan ook. Dat is echt heel hard, als je dat ooit zult mee maken.

Verder op de situatie waar je nu mee zit.
Ik zie dat je vluchtgedrag vertoond, dat hoeft helemaal niet.
Schrijf een brief naar je stiefmoeder, dat jij het NU wel begrijpt wat zij bedoelde maar op dat moment niet, want dat begrijp ik van jou verhaal.
Leg aan haar uit wat voor gevoelens jij hier bij kreeg. Dit is een redelijk zware taak voor je. Maar als jij dingen op papier zet hoe jij je voelt zou het misschien wel een bevordering maken voor je emotionele achterstand.
Dus misschien heb je er dubbelbaat bij. Maar baat het niet, dan schaadt het niet.

Als je ongemakkelijk bij het idee vind om die brief te geven hoeft dat niet, maar het is wel heerlijk om je gevoel kwijt te kunnen op papier en het daarna te verscheuren of te bewaren. Daarvoor zijn eigenlijk ook dagboeken.

Probeer het goed te maken met je stiefmoeder, probeer haar uit te leggen wat je voelde op dat moment en dat het absoluut je bedoeling niet is dat dit zou escaleren.
Vertel daarbij dat die week heftig voor je was door het gesprek en dat je daarom ook niet helemaal bij je verstand er bij was en dat jij dit gesprek ooit wel weer wilt hervatten alleen op dit moment niet.

succes!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden

Andere antwoorden (6)

neem contact op met de GGD en laten zij jou beschermen tegen dit gedoe. Misschien kan je tijdelijk opgevangen worden elders? het is niet jouw schuld. je stiefmoeder is volwassen en kan niet met je omgaan. dat klinkt toch echt als haar probleem. als jij dichtklapt dan gebeurt dat jammer genoeg.

het is niet dat ik geen begrip heb voor je ouders want dat heb ik wel. maar zij kunnen jou niet helpen en daar heb jij niks aan. ik vind het heel erg voor jou en voor je ouders, uiteindelijk krijg je dan beiden even rust.

als ze al gefrustreerd word doordat je niks zegt vind ik dat zwaar overdreven en wat overspannen overkomen. en dat ligt niet aan jou. het kan wel dat zij zelf geen kinderen heeft van 16 en daardoor het evengoed al moeilijk vind.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Waarom is het aan jou haar een goed gevoel te geven??? Je moet je zelf niet schuldig voelen voor de barrières die jij hebt. Zij is een relatie met jouw vader aangegaan met de wetenschap dat jij er ook bij hoort. Dat ze nu wegvlucht betekent dat ze niet kan omgaan met de situatie. Daar zal ze vooral zelf aan moeten werken.
Je zou haar een bos bloemen kunnen geven en vertellen dat je er graag SAMEN aan wil werken.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Laat haar dit lezen. Je verwoord jezelf goed en geeft inzicht in je gedrag. Het toont je goede wil, spijt en kwetsbaarheid.
Als ik je stiefmoeder was zou ik na deze uitleg meteen terug komen!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Joh, wat een enorme rotsituatie voor je.
Het doet me een beetje denken aan mijn eigen zoon die ook regelmatig overhoop ligt met zijn stiefvader.
Hij komt regelmatig bij mij met verhalen over scheldpartijen waar de honden geen brood van lusten.
Ook van hem wordt verwacht dat hij dan maar zijn excuses aanbied.
Ik steun hem hierbij zoveel ik kan en houd hem steeds voor dat het niet aan hem ligt en dat excuses maken van zijn kant NIET aan de orde is.
Jouw stiefmoeder en zijn stiefvader zijn de volwassenen waarvan verwacht mag worden dat ze hier op een volwassen manier mee omgaan.
Van mijn zoon werd bijvoorbeeld verwacht dat hij zijn excuses aanbood voor zijn pubergedrag, ik vind dit hetzelfde als een bejaarde 'sorry' laten zeggen omdat het een bejaarde is, je hoeft GEEN sorry te zeggen voor wat dingen die buiten jou macht liggen.
Jouw stiefmoeder zal een manier moeten vinden om met jou om te gaan en niet deze verantwoordelijkheid bij jou leggen waardoor je enorm onder druk komt te staan en de situatie waarschijnlijk alleen maar verslechterd.

Ik wens je veel sterkte en groetjes van een andere Wouter ;o)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Hallo Wouter,
Uit je melding hier lijkt het alsof je je stiefmoeder wel graag terug zou willen bij jullie in huis.Als dat waar is zou je naar haar toe kunnen gaan en haar dat vertellen.Of je kunt haar eerst een briefje sturen,wanneer je dat nog erg moeilijk vind.
Daarnaast betwijfel ik dat jouw stiefmoeder alleen vanwege de ruzie met jou naar de camping is gegaan.Het is waarschijnlijker dat dat net even de druppel was, en dat ze nu even rust voor zichzelf zoekt.Dus geef jezelf niet de schuld.
Hopelijk krijg je hier adviezen waar je wat mee kunt.
Groetjes, en sterkte ermee !
babyjane
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Naast je beperkingen (en wie heeft die niet!!!) ben je ook gewoon puber... en mag je dus best moeilijk reageren. Daarnaast lijkt me de thuissituatie ook niet makkelijk met gescheiden ouders en een nieuw samengesteld gezin.
Dat je deze vraag op dit forum stelt, daar heb ik respect voor!
Je kunt je stiefmoeder een kaart schrijven, dat je de situatie vervelend vindt en echt je best probeert te doen.
Mocht je meer hulp nodig hebben om om te gaan met alle problemen kunnen jij en je familie gaan denken over bijvoorbeeld een Beschermd Wonen project waar je 24-uurs begeleiding krijgt en die je begeleiden in de dingen waar jij tegen aan loopt (o.a. werk en/of school, budgetering, gesprekken met thuis, medicatie) totdat je zelfstandig kunt wonen. De zorg wordt betaald uit een PGB en de rest van de kosten zijn voor jou en/of je familie (kan vanuit Bijzondere Bijstand op jou naam ook als je minderjarig bent).
Dan nemen jullie afstand qua problemen en kunnen jullie een gezonde relatie opbouwen!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Deel jouw antwoord
0 / 2500
Geef Antwoord
logo van Kompas Publishing

GoeieVraag.nl is onderdeel van Kompas Publishing