ik heb burn out en stoot iedereen af van me hoe vecht ik hier tegen?
8K
8K keer bekeken
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.
Antwoorden (9)
Alleen al het feit dat je dat aan het doen bent geeft aan dat je op de goede weg zit.
Neem eens kontakt op met een psycholoog. Deze kan je verder helpen.
Wat daarbij helpt is eea van je af schrijven als je daar de puf voor hebt.
Let op, het komt weer goed. Sta open voor veranderingen in je leven.
Succes..
(Lees meer...)
Neem eens kontakt op met een psycholoog. Deze kan je verder helpen.
Wat daarbij helpt is eea van je af schrijven als je daar de puf voor hebt.
Let op, het komt weer goed. Sta open voor veranderingen in je leven.
Succes..
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Mijn man heeft ook een Burn out gehad en hij vond het bijv fijn dat ik de afspraken regelde met de huisarts en psychiater ed. Dus laat iemand je helpen , daarbij is het heel logisch dat je dit op dit moment doet , daar kan jij niks aan doen en de mensen zijn hopelijk in je omgeving wel zo slim om dat te weten. Jij moet eerst aan jezelf werken en dan heb je geen kracht om ook nog is aan anderen te denken , maar als ze je ergens mee willen helpen laat dat dan toe!! Heel veel beterschap en sterkte met alles.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Niet vechten. Je moet het over je laten komen. Dan komt vanzelf de bodem van de put in zicht en van daaruit klim je er weer bovenuit. Al dat vechten heeft geen zin, je hebt er de energie niet voor. Veel slapen en regelen etc. aan iemand anders overlaten, als die beschikbaar is. Zo niet, alleen het hoogst noodzakelijke doen, om te kunnen eten en drinken, verder wat wandelen en fietsen, vooral veel slapen.En iedereen op de hoogte stellen met een mail b.v. dat je een pannetje soep op prijs stelt, maar verder veel rust nodig hebt.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Pieter2011
12 jaar geleden
+ Helemaal mee eens, Ineke! Vechten betekent "een gevecht tegen jezelf". Met "accepteren" verloopt het herstel veel sneller dan met vechten.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Goed verwoord +
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Mooi! +
Ik heb zelf een zware Burn out gehad....en dan moet je wel afstand van vele dingen nemen waaronder ook mensen.
Mensen die echt om je geven..begrijpen het wel..of laten je met rust.want dat is wat je nodig hebt...en andere die het niet begrijpen....en daardoor boos zijn...zijn misschien je echte vrienden niet.
Probeer niet te veel uit te leggen.....print een verslag uit van een burn out en laat dat lezen..want Oooh Burn out is zo zwaar...veel aan jezelf gaan denken...nu na jaren moet ik nog vriendschap doseren.maar dat zijn de vrienden die bleven.sterkte hiermee en beterschap
(Lees meer...)
Mensen die echt om je geven..begrijpen het wel..of laten je met rust.want dat is wat je nodig hebt...en andere die het niet begrijpen....en daardoor boos zijn...zijn misschien je echte vrienden niet.
Probeer niet te veel uit te leggen.....print een verslag uit van een burn out en laat dat lezen..want Oooh Burn out is zo zwaar...veel aan jezelf gaan denken...nu na jaren moet ik nog vriendschap doseren.maar dat zijn de vrienden die bleven.sterkte hiermee en beterschap
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Je hebt immers een burn out !
Vecht er niet meer tegen dat je iedereen van je af duwt of stoot . is heel normaal.
Denk aan je eigengezondheid en vecht nu even alleen voor jezelf .
Er is een grens bereikt die aangeeft dat dit moet ...geef er aan toe hoe moeilijk dit ook lijkt .
(Lees meer...)
Vecht er niet meer tegen dat je iedereen van je af duwt of stoot . is heel normaal.
Denk aan je eigengezondheid en vecht nu even alleen voor jezelf .
Er is een grens bereikt die aangeeft dat dit moet ...geef er aan toe hoe moeilijk dit ook lijkt .
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Het is een bekend verschijnsel bij burnout dat je mensen door jouw gedrag afstoot. Het is mogelijk een beschermingsmechanisme om niet nog meer geprikkeld te worden maar het is vooral voor jou maar ook de ander heel erg vervelend. Vecht er niet tegen en laat je coachen in het hanteren van de burnout en kijk of je de terugweg weer weet te vinden naar meer ontspanning. Vechten betekent in dit geval nog meer ellende erbovenop. Burnout betekent dat je al te ver bent gegaan dus ga met hulp de weg terugvinden naar een goede werk-/privébalans. Kijk of je met iemand uit kunt vinden wat de reden is dat je in de burnout gekomen bent en vooral wat jouw eigen bijdrage hierbij was. Er zit altijd iets van jezelf in waardoor het komt. Vooral aan dat stuk kun je werken en kan je ook sterk maken om prikkels uit jouw omgeving ook weer te kunnen hanteren.
Ergo: Vecht niet en laat je helpen. Alleen dat zorgt dat je jouw regie weer terug kunt krijgen.
Succes.
(Lees meer...)
Ergo: Vecht niet en laat je helpen. Alleen dat zorgt dat je jouw regie weer terug kunt krijgen.
Succes.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
herkenbaar..... heb hetzelfde gehad.
omdat ik ook een ass heb weet ik niet wat nu precies burnout was en wat mijn auti bekabeling is maar tijdens de burn out was de behoefte om alleen te zijn vele malen groter dan 'normaal'.
weet dus niet of je wat aan mijn antwoord hebt....
ik heb het als het ware gedoseerd. tijd voor mezelf claimen want ik voelde me nu eenmaal prettiger in mijn uppie om lekker mijn ding te doen en tot rust te komen.
op momenten dat ik merkte dat ik alleen wilde zijn omdat ik hier een ander gevoel bij had (b.v. lusteloos hangen en kniezen) dan stond ik dit mezelf niet toe.
op die momenten ging ik wandelen of iets anders wat ik (eerder) leuk vond.
heb mezelf er toe gezet dus, en als ik eenmaal over die drempel was voelde het ook goed.
zin in drukte heb ik nooit gehad en toe al helemaal niet.
ik sprak dan wel af, maar zag minder mensen tegelijk, of in een rustige omgeving.
vechten moet je niet door hoor! je lichaam geeft aan dat je jezelf al veel te lang voorbij gelopen bent, dus ga hier niet mee door om te vechten tegen je gevoel.
geef er aan toe, maar gedoseerd en op momenten dat het wel kan en je het jezelf toestaat.
uiteraard afhankelijk van het idee waarom je iedereen van je afstoot. (laat mij maar in een stoffig hoekje zitten want ik heb nergens schik van, of: ik ben gewoon toe aan rust en dat kan ik vinden als ik niet geclaimd wordt door anderen op welke manier dan ook)
kom je er zelf niet uit dan is het misschien verstandig om hulp hierbij te zoeken om te voorkomen dat je in een vicieuze cirkel terecht komt.
(soort kniezende catweazle waar je enkel neerslachtiger van wordt)
kortom: laat je niet claimen door anderen, maar ook niet door jezelf!! luister naar je gevoel en vraag je af 'waarom' je andere afstoot. (onbegrip, te druk, of neerslachtig bv)
(Lees meer...)
omdat ik ook een ass heb weet ik niet wat nu precies burnout was en wat mijn auti bekabeling is maar tijdens de burn out was de behoefte om alleen te zijn vele malen groter dan 'normaal'.
weet dus niet of je wat aan mijn antwoord hebt....
ik heb het als het ware gedoseerd. tijd voor mezelf claimen want ik voelde me nu eenmaal prettiger in mijn uppie om lekker mijn ding te doen en tot rust te komen.
op momenten dat ik merkte dat ik alleen wilde zijn omdat ik hier een ander gevoel bij had (b.v. lusteloos hangen en kniezen) dan stond ik dit mezelf niet toe.
op die momenten ging ik wandelen of iets anders wat ik (eerder) leuk vond.
heb mezelf er toe gezet dus, en als ik eenmaal over die drempel was voelde het ook goed.
zin in drukte heb ik nooit gehad en toe al helemaal niet.
ik sprak dan wel af, maar zag minder mensen tegelijk, of in een rustige omgeving.
vechten moet je niet door hoor! je lichaam geeft aan dat je jezelf al veel te lang voorbij gelopen bent, dus ga hier niet mee door om te vechten tegen je gevoel.
geef er aan toe, maar gedoseerd en op momenten dat het wel kan en je het jezelf toestaat.
uiteraard afhankelijk van het idee waarom je iedereen van je afstoot. (laat mij maar in een stoffig hoekje zitten want ik heb nergens schik van, of: ik ben gewoon toe aan rust en dat kan ik vinden als ik niet geclaimd wordt door anderen op welke manier dan ook)
kom je er zelf niet uit dan is het misschien verstandig om hulp hierbij te zoeken om te voorkomen dat je in een vicieuze cirkel terecht komt.
(soort kniezende catweazle waar je enkel neerslachtiger van wordt)
kortom: laat je niet claimen door anderen, maar ook niet door jezelf!! luister naar je gevoel en vraag je af 'waarom' je andere afstoot. (onbegrip, te druk, of neerslachtig bv)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
:-))
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Heel mooi weer Euc, vooral dat NIET vechten tegen jezelf!!! Bij een burnout en vegelijkbare problemen is het belangrijk, dat je een soort van "controle" houdt, omdat je je vaak in die situates zo machteloos en wanhopig voelt. Jezelf toestaan om in dat hoekie te gaan zitten is dan belangrijk, dus bewust. En ook bewust weer eruit, in het hier en nu. Zelf bewust beslissen wanneer wel en wanneer niet; dat geeft je een gevoel dat je jezelf in de hand hebt; dat die gevoelens niet met jou op de loop gaan. Dat is dus niet vechten tegen, maar jezelf helpen.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
klinkt simpel, maar dat is het niet. helemaal niet als je wil voldoen aan wat mensen verwachten en wat 'normaal' is.
ik was hier heel bedreven in, dus moest eerst mezelf leren kennen als het ware (zonder die verwachtingen, schuldgevoel, frustratie etc.)
vervolgens jezelf toestaan je prettig te durven en mogen voelen op welke manier dan ook.
en omdat mensen dan gaan roepen dat je veranderd bent (omdat je rekening met jezelf houdt haha) moet je ook nog eens in staat zijn om jezelf die ruimte te geven en vooral in het begin te claimen. en omdat het nog niet lastig genoeg is moet je ook accepteren dat mensen het niet altijd kunnen of willen snappen en er soms een niet al te spontane en begripvolle reactie tussen kan zitten. kortom, je hebt alleen de regie over je eigen welzijn, rust, doen en laten. dat van anderen is niet per definitie een meetlatje of uitgangspunt om 'je ding' hierop af te stellen (jezelf op aan te passen uit goede wil maar ondertussen maling hebben aan jezelf) dus: persoonlijke grenzen ontdekken en aangeven als dit nodig is. als je zelf je grenzen over gaat doen anderen dit ook. (onbewust en onbedoeld)
duidelijkheid naar jezelf en anderen dus. het kan eng zijn om de regie en de grip kwijt te zijn, op welk gebied dan ook. maar ook dat heb ik mezelf toegestaan (en vervolgens die helicopterview erop los laten) ;-)
er is niets mee mee om je machteloos en wanhopig te voelen zolang dit maar handvaten zijn en men er niet in blijft hangen. hoe meer je van jezelf snapt, hoe meer de regie weer terugkomt. en tja.....dat doe je niet even op een vrij middag. het is gaat stapje voor stapje en het is even zoeken en uitproberen, terugblikken (introspectie is erg belangrijk hierbij m.i.) ik moet wel zeggen dan een burnout een goede stok achter de deur is geweest. (al is het zeker geen aanrader!!!) en wat dat hoekje betreft: daar is niets mis mee, tenzij ik me wat aan trek van anderen en hier vervolgens een waarde oordeel aan ga hangen wat iets over mij zo moeten zeggen volgens anderen. ;-) thanx voor het plusje ;-))
en omdat mensen dan gaan roepen dat je veranderd bent (omdat je rekening met jezelf houdt haha) moet je ook nog eens in staat zijn om jezelf die ruimte te geven en vooral in het begin te claimen. en omdat het nog niet lastig genoeg is moet je ook accepteren dat mensen het niet altijd kunnen of willen snappen en er soms een niet al te spontane en begripvolle reactie tussen kan zitten. kortom, je hebt alleen de regie over je eigen welzijn, rust, doen en laten. dat van anderen is niet per definitie een meetlatje of uitgangspunt om 'je ding' hierop af te stellen (jezelf op aan te passen uit goede wil maar ondertussen maling hebben aan jezelf) dus: persoonlijke grenzen ontdekken en aangeven als dit nodig is. als je zelf je grenzen over gaat doen anderen dit ook. (onbewust en onbedoeld)
duidelijkheid naar jezelf en anderen dus. het kan eng zijn om de regie en de grip kwijt te zijn, op welk gebied dan ook. maar ook dat heb ik mezelf toegestaan (en vervolgens die helicopterview erop los laten) ;-)
er is niets mee mee om je machteloos en wanhopig te voelen zolang dit maar handvaten zijn en men er niet in blijft hangen. hoe meer je van jezelf snapt, hoe meer de regie weer terugkomt. en tja.....dat doe je niet even op een vrij middag. het is gaat stapje voor stapje en het is even zoeken en uitproberen, terugblikken (introspectie is erg belangrijk hierbij m.i.) ik moet wel zeggen dan een burnout een goede stok achter de deur is geweest. (al is het zeker geen aanrader!!!) en wat dat hoekje betreft: daar is niets mis mee, tenzij ik me wat aan trek van anderen en hier vervolgens een waarde oordeel aan ga hangen wat iets over mij zo moeten zeggen volgens anderen. ;-) thanx voor het plusje ;-))
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Uh....waar schreef ik dat het makkelijk is en effe in een weekie gedaan????
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
nergens, maar gaf het even aan omdat als je het zo leest erg simpel en logisch lijkt allemaal.
:-)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ja, dat is zo, dat LIJKT, maar is zeker niet zo ;))
Emotionele uitputting bij mensen die zich beroepsmatig (te) sterk betrokken voelen bij andere mensen. Mogelijke verschijnselen zijn onder andere oververmoeidheid, prikkelbaarheid, slaapstoornissen, depressiviteit, verslavingsdrang naar alcohol, drugs of roken. Een burn out is al tijden bekend, er zijn dan ook verschillende coaching methodes om met een burn out om te gaan.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Als eerste stoppen met vechten! Het is een gevecht tegen jezelf en daar ga je niet beter van worden c.q. dat ga je sowieso verliezen.
Laat t gebeuren en erken dat je op dit moment in deze situatie zit. Dat wil niet zeggen voor altijd (hoewel dat wel zo kan lijken en voelen). De woorden 'op dit moment' kunnen belangrijk zijn want dat betekend dat je niet weet wat de toekomst je gaat brengen.
De steunpilaren die je voorheen als vanzelfsprekend achtte zijn veranderd en dus zul je op zoek moeten naar een andere manier. Zie het als zitten in kleermakerszit. Op een bepaald moment krijg je wat last van je benen, rug, nek van alles. Maar die houding geeft je wel erg veel steun. Door een klein beetje te verplaatsen kan het zijn dat het 'lijden' wat wordt verlicht en je weer even verder kunt. Er is een andere houding en die ga je met kleine stapjes vinden.
Zelf denk ik dat de ham vraag is: "waar word ik gelukkig van?" die beantwoorden en daarmee verder.
Ach, het klinkt zo simpel ... maar jij moet t doen.
Succes.
(Lees meer...)
Laat t gebeuren en erken dat je op dit moment in deze situatie zit. Dat wil niet zeggen voor altijd (hoewel dat wel zo kan lijken en voelen). De woorden 'op dit moment' kunnen belangrijk zijn want dat betekend dat je niet weet wat de toekomst je gaat brengen.
De steunpilaren die je voorheen als vanzelfsprekend achtte zijn veranderd en dus zul je op zoek moeten naar een andere manier. Zie het als zitten in kleermakerszit. Op een bepaald moment krijg je wat last van je benen, rug, nek van alles. Maar die houding geeft je wel erg veel steun. Door een klein beetje te verplaatsen kan het zijn dat het 'lijden' wat wordt verlicht en je weer even verder kunt. Er is een andere houding en die ga je met kleine stapjes vinden.
Zelf denk ik dat de ham vraag is: "waar word ik gelukkig van?" die beantwoorden en daarmee verder.
Ach, het klinkt zo simpel ... maar jij moet t doen.
Succes.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden