Ik bedenk altijd alle mogelijke scenarios voor dingen die gaan komen, bv. een nieuwe werkweek. Realiseer me dat het geen zin heeft maar doe het toch?

Een psycholoog leert cliënten die veel piekeren vaak een "gedachtenstop"-techniek aan; google er maar eens op. Diverse meditatie- en ontspanningstechnieken kunnen je helpen bij zoiets. Leer allereerst om je niet te ergeren aan je eigen gedachten: ze zijn er, en daar is niets mis mee. Maar soms wil je je gedachten ergens anders op richten. Je kunt allerlei oefeningen vinden, ook op internet. Concentreer je bijvoorbeeld op je ademhaling, en tel je in- en uitademen, in cycli van tien. Dus na de tien ga je terug naar de één. Dat vraagt nét genoeg concentratie om je daar mee bezig te houden. Na een tijdje merk je dat je alweer zo'n scenario aan het uitdenken bent. Stop daar dan mee: niet boos worden op jezelf, gewoon afbreken en je gedachten weer terugbrengen naar je ademcyclus.

Eigenlijk kan ALLES wat je hoofd leegmaakt, je helpen bij zoiets. Ga sporten, oefen je hobby uit, lees een boek of kijk TV. Elke keer dat je merkt dat je gedachten afdwalen, stop je ermee en breng je je gedachten terug naar waar je mee bezig was. Eventueel als je een vast moment in waarop je wél scenario's uitdenkt, een half uur lang, maar daarna stop je ook echt. Je kunt ze ook opschrijven, als dat je helpt.

Iets anders wat je kunt doen, is kijken naar de functie die deze gedachten hebben voor jou. Ben je erg onzeker? Pieker je veel? Heeft het te maken met dingen die je angstig maken? Er is een verschil tussen het uitdenken van scenario's en echt piekeren. Overmatig piekeren kan duiden op een angststoornis. Dat kán, het hóeft natuurlijk niet. De gegeneraliseerde angststoornis kenmerkt zich door overmatig piekeren over alledaagse dingen. Dan maak je je er echt zórgen over. Als dat zo is, óf als je het idee hebt dat je er gewoon niet alleen uit gaat komen, dan is het verstandig om je huisarts om advies te vragen. Die kan je eventueel doorverwijzen naar bijv. een psycholoog.

Nu wil ik ook weer niet teveel de nadruk leggen op stoornissen. Misschien heeft het overdenken van scenario's voor jou wel een hele andere functie. Sterker nog, misschien functioneer jij wel goed in wat je doet omdát je altijd alles goed doordenkt. De vraag is of je er echt lást van hebt, dus of je er echt onder lijdt, of dat je het een irritante karaktertrek vindt van jezelf, waar verder prima mee te leven is. Als dat laatste het geval is, dan garandeer ik je dat het al heel veel scheelt als je stopt met je te ergeren aan je eigen gedachten, en je je er niet meer boos over maakt.