Hoe gaat het proces wanneer iemand helemaal onder de indruk raakt van iemand met een charismatische persoonlijkheid?

een mens heeft in wezen een verlangen naar een makkelijke en hanteerbare oplossing voor zijn problemen, een soort handleiding.
een mens die weinig innerlijk structuur heeft (bv. omdat hij zich onzeker voelt door een crisis (zoals in de jaren 30) of innerlijke structuur ontbreekt), zal makkelijke beïnvloedbaar zijn door een "externe" structuur.
Het groepsaspect is ook belangrijk. Je volgeling weten samen met andere volgelingen geeft je een gevoel van erbij te horen, van geborgenheid.
In de jaren 30 heeft die druk van de massa allicht ook een rol gespeeld. Mijn moeder (een Duitse) was nog kind in de oorlog, maar herinnerde zich goed hoe ambivalent haar ouders stonden tov Hitler. Enerzijds waren ze onder de indruk omdat hij zekerheden gaf waar deze er sinds jaren niet meer waren. Anderzijds voelden ze zich totaal niet lekker met het despotisme en heldenverering, maar durfden dit ook niet openlijk laten zien. Het was een tijd waarbij het zelfs gevaarlijk was thuis aan tafel kritiek op Hitler te spuien, menig kind heeft zijn eigen ouders verraden...
Plus had Hitler natuurlijk een goed werkende propagandamachine, of beter : hij was de marionet van mensen die het systeem uitdachten.
Die snelle en hanteerbare oplossingen zie je nu nog "scoren". Politici die makkelijke oplossingen bedenken voor criminaliteit of "instroom vanuit Oost Europa" e.d.m. hebben vaak meer succes dan politici die de complexiteit van deze kwesties beseffen en proberen over te brengen. Deze laatste krijgen vaak de stempel 'ze willen er niets aan doen".
Externe vijanden creëren werkt ook vaak. De "aanstoker" is dan de held. Er zijn in het verleden oorlogen gestart louter en alleen om een natie bijeen te houden. Of cfr. de joden in de oorlog : als je overbrengt dat er één schuldige is voor alle problemen wordt dit ook weer hanteerbaarder voor de mens. In een sekte is vaak al hetgeen zich buiten de sekte bevindt, een bedreiging.
Volgens mij heeft dit diep van binnen te maken met een verlangen naar een soort "oermoeder" of "oervader", die je beschermt en het risico en onzekerheid die inherent is aan het leven hanteerbaar maakt. Gehoorzamen aan deze "oerouder" geeft je bovendien een leiddraad over hoe je je moet gedragen om een "goed" mens te zijn (en vaak ook : erbij te horen). De groep kan ook deze functie hebben.
Mensen die een innerlijke leiddraad hebben zullen minder makkelijk ten prooi vallen aan charismatische persoonlijkheden.