Weet iemand goede effectieve hulp/training of gespreksgroepen bij het afstand doen van het christelijk geloof?

Ik heb hier wel een grappige website voor je, http://www.positief-atheisme.nl/knipsels.html
Eigenlijk zou je een soort 'eerste hulp bij atheïsme'-cursussen moeten hebben, he?

Goeie site stippel. Citaat:
Wil God kwaad voorkomen, maar kan hij niet?
(Dan is hij niet almachtig.)
Kan hij wel, maar wil hij niet?
(Dan is hij kwaadaardig.)
Kan hij wel en wil hij wel?
(Waar komt dan het kwaad vandaan?)
Kan hij niet en wil hij niet?
(Waarom noemt men hem dan God?)
Epicurus ca. 341-270 v.C. Dit citaat alleen moet al voldoende zijn om het juk van het geloof van je af te kunnen schudden.

@AdrieK. Dat is wel heel kort door de bocht. Zo'n uitspraak kun je in mijn ogen niet doen, zolang je niet weet hoe en waarom God op deze manier werkt. Ik zal een hele uitleg achterwege laten aangezien de vraag daar niet over gaat, maar duik iets dieper in het geloof voor een een uitspraak doet wat helemaal nergens op slaat. Afstand doen van het geloof kan naar mijn mening alleen als je er verder induikt. Zolang je nog informatie mist, blijft je hoofd hier mee (onbewust) mee bezig. Als je de hele puzzel compleet hebt, kun je heel makkelijk alles aan de kant schuiven, omdat je op zo'n moment voor jezelf weet wat je aan de kant zet.
Dan is het veel makkelijker om jezelf met goede argumenten te verweren tegen evt. mensen die het niet met je eens zijn. Even een persoonlijk iets.
Ik weet niet wat je redenen zijn om God de rug toe te keren, maar als Christen zijnde zou ik zeggen: ga op zoek naar antwoorden en blijf niet hangen in je vragen. Velen keren hem de rug toe omdat ze teleur gesteld zijn of boos zijn.
De rest laat ik aan jou over.....

Waarom moet je kunnen beargumenteren dat je niet meer wil geloven. Dat maakt nu juist het probleem waar deze vraag over gaat. De christenen uit je omgeving zullen aan je gaan lopen trekken. Deden ze dat niet was de stap makkelijker. Respecteerde ze maar gewoon je keuze, maar nee je bent het verdwaalde schaap en je moet terug. En iedereen die ervan hoort doet een duit in het zakje, allemaal even wat goed bedoelde adviezen mee geven, net als hierboven.

Goeie vraag, ik had zeker iets gehad aan een dergelijke gespreksgroep. Weet niet of het bestaat.

@Nelly3; "De christenen uit je omgeving zullen aan je gaan lopen trekken. Deden ze dat niet was de stap makkelijker. Respecteerde ze maar gewoon je keuze, maar nee je bent het verdwaalde schaap en je moet terug" Die ervaring heb ik wel, en je bent dan alleen bezig om hun te pleasen. Naar de kerk gaan en niet geconfronteerd worden is moeilijk, er is altijd wel één of ander geloofsagent, ben je daar eenmaal al een paar maanden dan kijken ze niet naar je om. Wil je daarvan af, doe dan alles om contact te vermijden. Geef geen informatie over je hoe je in het geloof bent, ook niet via hun kennissen, want dan kun je hier mee geconfronteerd worden, en ze willen maar één ding. Ik heb het dan over mensen van de kerk, die ondanks dat je afvallig bent, je nog regelmatig bezoeken, en steeds om je leefomstandigheden vragen, en waarom je niet meer in de kerk komt? Wat gaat het hun aan? En wat komen ze doen? {Ik wil er wel dieper op in gaan, maar weet niet precies of dit het geval is}

Ik herken helemaal waar je het over hebt. Voor mijzelf speelde dit 30 jaar geleden, de gelovige hebben mij allang ' opgegeven', alleen toendertijd, ik was toen +/_ 17 jaar, was het best heftig, vooral als het gezin waar je uitkomt gelovig is.
Je krijgt van niemand steun, sterker nog, je moet je constant verantwoorden.
Ik denk dat het iets is waar veel christelijk opgevoede jongeren mee worstelen. Je kan met vragen naar de dominee, maar die zal je alleen ' zijn' richting op helpen.
Ondertussen is het voor mij geen probleem meer.
Maar kan me nog wel vaak ergeren aan het wijzende vingertje van gelovigen, hun , in mijn ogen vaak hypocriete gedrag en hun betweterigheid. Dat zal het gevolg zijn van mijn ervaringen.
Anderzijds kan ik me goed voorstellen dat je het als ouder, die overtuigt is van zijn geloof, het niet leuk is als je kind een andere keuze maakt.

Inderdaad is dat heftig, als het gezin gelovig is. Ik kan het ook niet alleen gelovig noemen, als men je opdringt, ze zijn dan zo overtuigd dat ze denken de waarheid hebben. Maar dat is niet zo moeilijk te relativeren hoe ze daar aankomen. "Als je langgenoeg blijft herhalen, dan zullen de mensen het vanzelf geloven." Volgens mij was dat een uitspraak van Goebbels minister van propaganda aan Hitler. Wat wil zeggen over die 'gelovige', dat het met de papleppel bij hun is ingegoten, ze weten net zo min als andere, waar ze voor staan. Ik ben blij het één en ander te mogen oppikken van mijn vader, die bemoeials van de kerk op een afstand wou houden, maar kan voorstellen, dat het voor jou een geworstel is geweest. Ook mijn moeder had nare ervaringen met kerkgenoten, nog toch was ik christelijk opgevoed, maar in me pubertijd mocht ik me eigen weg gaan, en ben niet meer in de kerk terug gekomen, wel voor een jaartje nog. Was het ook voor jou dat je pas echt afstand kon doen, nadat je op je zelf was gegaan of iets dergelijks?

Ik ben met mijn 18 de uit huis gegaan, toen werd het wel makkelijker.

Voor mij ook op mijn 22ste uit huis gegaan. Mijn ouders stonden nog in contact met mensen van de kerk. En dan blijf je die mensen ook zien, dat is overigens niet de reden dat ik uit huis ben gegaan, maar ja wat je zegt; het werd wel makkelijker, ik voelde me ook vrijer om te geloven wat ik wilde, en afstand doen van de kerk, ik zie het als iets wat niet vermeden kon worden. Ik had zoveel twijfels eraan, wou niet eens gedoopt worden, maar ben dan toch wel.

Stippel: Bedankt voor je site tip.
Ik ken deze site al, maar is wel heel behulpzaam. Iljachienna: bedankt voor je reactie. Het is waar: je kunt niet in 1 keer volledig afstand hebben gedaan van een geloofsovertuiging. Er mist te veel informatie om snel weer stabiel te kunnen zijn.
Overigens betekent voor mij afstand doen van het christelijk geloof niet hetzelfde als God de rug toekeren.
Heb alleen zelf ontdekt dat de "god" die christenen denken te kennen, veel groter is dan binnen deze geloofmuren. Ik ervaar nu een veel grotere liefde tot "God"(lees: "leven") en tot ál mijn naasten dan voorheen.
Na 2 jaar tobben ben ik al wat op de goeie weg,
maar zoals mijn vraag aangeeft: Echt concrete hulp hierbij zou zeer gewenst zijn. Heb heel wat op internet afgezocht, maar nog niet concreets iets kunnen vinden. Het is een diepgaand proces, wat je uiteindelijk toch helemaal zelf moet zien te redden. Het is alsof je jezelf helemaal moet ontleden, omdat het heel je leven overheerst heeft. Reactie van Nelly3 en contignenter zijn wel leuk, maar het wordt zo een onderling praatje. Niet helemaal de bedoeling lijkt me. Adriaanv: Weet niet helemaal wat u bedoelt met deze reactie. Ik beleef "hét geloof" ook als fijn, nu veel fijner als binnen het christelijk geloof. Maar juist de indoctrinatie van toen maakt het me nog steeds moeilijk onbevangen het ongebonden geloof (=voor mij alles wat het leven in zijn volle blijdschap ons biedt) te kunnen beleven.
Hier zoek ik ervaringsdeskundige ondersteuning voor.

Ik zet heel bewust mijn ervaringen hier, vooral omdat ik weet hoe moeilijk het kan zijn. Als dit overkomt als een persoonlijk praatje, dan is dat ook de bedoeling, het is mijn persoonlijke beleving, die ik wil delen met anderen in de hoop dat iemand er iets aan heeft. Altijd, werkelijk altijd, voelen christenen zich geroepen om je, de voor hun, juiste weg te wijzen. Ik wordt daar werkelijk niet goed van en het maakt dat ik steeds minder respect kan opbrengen hiervoor.
@adriaanv, ik noem jou als voorbeeld hiervan, niet persoonlijk bedoelt, maar wel overduidelijk wat ik bedoel.
Blijkbaar is het een drang om anderen te wijzen op, wat voor jou belangrijk is. Ik vraag me af waar die drang vandaan komt? Bij mij komt het over als zieltjes redden.

@nelly, ik denk dat ze het (meestal) goed bedoelen. Zij ervaren de liefde van God en gunnen jou dat ook.

Dat klopt ©jorryt, ze bedoelen het goed, ik ben er waarschijnlijk door mijn ervaringen te gevoelig voor geworden. Het irriteert me te snel.

Nelly3: ik bedoelde mijn reactie niet als betweterig, maar ben net nieuw hier op deze site, en las in de richtlijnen dat er alleen maar een direct antwoord op de vraag gegeven mag worden, maar kennelijk ligt het wat ruimer.
Je reactie op de christelijke drang om anderen te willen bekeren herken ik helemaal. Ik zit nu zelf in een gezin, waarin mijn man nog voluit christen is en ik tot voor 2 jaar ook. We hebben 2 kids die hij 'gewoon' christelijk wil blijven opvoeden. Af en toe wordt het mij teveel en ben ik heel erg opstandig dat mijn kinderen ook met dit gif worden ingegoten, en ik heb tijden dat ik er begrip voor heb, ik stond er immers zelf vroeger ook zo in.
De drang om anderen te willen waarschuwen is inderdaad van hun uit gezien een puur goedbedoelende.Ze willen je behoeden voor de eeuwige ondergang. Het is soms heel lastig dit te aanvaarden, als er voor je zelf een heel ander inzicht is gekomen. Ik gun mijn kinderen een onbezorgd vreugdevol leven, zonder diepe angst voor hel en verdoemenis. En tegelijk zit ik zef nog vaak te knokken met soortgelijke angsten.
Pfff... je leven lijkt voor de rest nooit meer helemaal 'normaal' te zullen worden.

Prima reactie Adriaan, er is alleen nog een mogelijkheid, een leven zonder christelijk geloof, waarin God geen rol meer speelt.

@goedgenoeg
"God straft het kwade toch?"
Ehm nee. Hij heeft het zelf gecreëerd. Maar ik kan dit verkeerd zien, op welke manier zou hij dit dan doen? "Wij zijn hier voor een beproeving."
Wat is het nut van een beproeving? God is alwetend en almachtig. Hij kan dan alles laten gebeuren en weet al dat het gaat gebeuren. Een proef is nergens voor nodig. "Zoals Adriaan ook een beetje zegt, de bijbel heef helaas verkeerde vertalingen opgelopen."
En hoe weet jij welke vertaling goed is? Zoals ik het zie is niet elke letterlijke interpretatie een twijfel aan het woord van God. "Daarom is ook de islam er."
Dat is onzin: http://nl.wikipedia.org/wiki/Geschiedenis_van_de_islam "Heel veel christenen worden nu ook moslim."
Hoe weet je dit? "Waarom Is er nog steeds criminaliteit, we betalen toch genoeg belasting en geld voor politie.
Kan de politie het niet om het kwaad te bestrijden? Weet je wat, ik keer me dan de rug om naar de politie. "
Dit is heel iets anders. Mensen kunnen andere mensen niet stoppen kwaadaardige dingen te doen. God zou dat wel moeten kunnen. Begrijp me niet verkeerd. Ik respecteer jou en je mening, toch denk ik niet dat het in elkaar zit, zoals jij het presenteert.

@GoedGenoeg: heb jij de Koran wel eens kritisch gelezen? Zo ja, dan heb je moeten zien, dat hij voor een groot deel uit betekenisloze wartaal bestaat.

Nelly3: weet niet of je mijn antwoord op je priveberichtje hebt ontvangen, of hoe ik die wel kan beantwoorden... AdriaanV: ik weet uw allerbeste bedoelingen, maar heb geen baat meer bij christelijke adviezen.
Als er in de bijbel 'kleine overschrijffoutjes'( zoals leeftijd, noemt u) kunnen staan... wie garandeert mij dat er niet overal kleine foutjes zijn ontstaan in al dat vertaalwerk... kleine foutjes, die weer met kleine foutjes zijn vertaald...
wat houd ik dan nog 'puur' over....??
nee voor mij heeft de bijbel het absolute gezag verloren.

PARDOES
zo denk ik er ook over.haal eruit waar je wat aan hebt en voor de rest is de bijbel een boek geschreven door mensen voor mensen en de grondtekst kan je toch niet met zekerheid weten daar wordt al eeuwen over gediscussieerd als je je naaste liefhebt ..nou dan heb je alles in een zin gevangen.... en een hele kluif ...ga er maar aanstaan ....religie legt vaak zware vrachten op de schouders van de goedgelovige...maar jezus zegt mijn vracht is niet zwaar..dus pardoes.. bevrijd je van dat juk en deze dame die kan ik je echt aanbevelen