Waarom worden sommige mensen melig wanneer ze een probleem hebben?

Ieder mens reageert op zijn eigen manier op problemen. De een rent de hele dag rond als een kip zonder kop. De ander maakt zich minder zorgen. Je geeft zelf al het antwoord: je wilt je dag niet laten verpesten door een probleem wat je toch niet zomaar kunt oplossen en daarom compenseer je het "leed" van straks met vrolijkheid nu.

Ik zou zeggen: maak je geen zorgen over dit probleem. Het is een goede manier van coping. Veel mensen zouden jaloers op je zijn.

Soms is dat 'overspronggedrag', een soort paradoxale reactie. Zoals je ook bij bijvoorbeeld katten en honden kunt zien: ze willen het een en ze willen het ander, je ziet aan ze dat niet kunnen kiezen wat ze gaan doen, en dan gaan ze maar een pootje poetsen of krabben.
Ik denk dat je een soort 'overlevingsgedrag' het nu: zorgen dat je overdag kunt functioneren zonder steeds aan dat probleem te denken. Maar de spanning van dat probleem is er nog wel, en die borrelt er dan af en toe uit als een soort meligheid.
Laat maar gewoon gaan, zou ik zeggen.

Als ik jou omschrijving goed opvat dan herken ik het wel aardig. Ik heb zelf de neiging om in de meest rare situaties een lach te vertonen of te lachen. Ik krijg te horen dat ik een fout heb gemaakt op het werk en ik lach, ik val om met me fiets en ik lach of ik krijg een rotopmerking te horen en ik lach.

Dit komt puur door het feit dat je lichaam iets moet doen met een impuls die je binnen krijgt. Er gebeurt iets in je omgeving waarna je lichaam een automatische reactie neer zet. Bijvoorbeeld als iemand je goed laat schrikken vertoon je onmiddellijk angst over je hele gezicht en neemt je lichaam een beschermende houding aan, de ellebogen gaan bijvoorbeeld naar achteren en je maakt je kleiner. Dit zorgt ervoor dat wij in bepaalde situaties onszelf kunnen redden zonder dat we nadenken. Stel je steekt de straat over en op het laatste moment zie je ineens een auto aankomen dus je springt snel weer naar achteren om niet aangereden te worden. Dit doe je zonder na te denken. Maar goed ook, als we eerst zouden nadenken dan is het vaak te laat.

Om terug te komen op het lachen om de vreemdste dingen. Iemand laat jou dus bijvoorbeeld goed schrikken, je vertoont automatisch angst op je gezicht maar daarna gaan je hersenen werken waarna jij onbewust een emotie kiest om de angst emotie te laten verdwijnen. Dit kan woede zijn, opluchting, irritatie of je gaat lachen. Wat jij waarschijnlijk ervaart is dat jij elke emotie weglacht omdat je je daar beter bij voelt, het stelt je op je gemak. Iemand verteld jou iets verdrietigs, maar jij wil je niet verdrietig voelen waardoor je het weglacht. Zo heeft iedereen een eigen emotie waar hij/zij zich het meest op zijn of haar gemak voelt.

Dit kan soms best lastig zijn maar is ook zeker iets heel moois. Het maakt het leven een stuk luchtiger en je bekijkt de dingen vaak mooier.

Toegevoegd na 4 minuten:
Ik bedoel trouwens niet dat elk mens 1 vaste emotie heeft die ingezet wordt om zichzelf op zijn gemak te laten voelen. Dit hangt van natuurlijk van de situatie af.