kan een psychiater zo maar diagnoses in je dossier schrijven? En ook zomaar diagnoses verwijderen?

De DSM verandert om de zoveel tijd. Diagnoses moeten binnen de DSM vallen.

Volgens mij mogen ze niet zomaar zonder medeweten van jou wat verwijderen of toevoegen,als er iets veranderd is zouden ze dat tegen jou moeten zeggen.Ik heb zelf iets soortgelijks meegemaakt maar dat mochten ze niet op deze manier doen.
Ik zou ernaar vragen waarom ze dingen veranderen en waarom.
groetjes tigershark

Bij elke nieuwe opname, of een consult bij een nieuwe arts, zal die jouw ziektegeschiedenis in kaart brengen, en proberen een (werk)diagnose te stellen. Sommige artsen zullen daar ook meteen bij noteren wat er eerder is vastgesteld door andere artsen, en anderen gaan vooral af op hun eigen waarneming, anamnese, en eventuele testresultaten.

Als een arts jouw spreekt voor een consult, zal hij noteren welke symptomen je hebt, en uitvragen om tot een diagnose te komen. Als daaruit blijkt dat je - bijvoorbeeld - een depressie hebt, en dat je wel eens periodes hebt waarin je meer energie hebt dan gewoonlijk, maar hij vindt niet dat de symptomen die je tijdens zo'n periode had de diagnose van een bipolaire stoornis rechtvaardigen, dan zal hij dit niet vaststellen. Hooguit zal hij dan noteren dat je eerder die diagnose hebt gekregen, en eventueel verder onderzoek afwachten.

De arts haalt dus niet zozeer een diagnose uit je dossier, maar schrijft op wat hij zelf vaststelt. Zo kan het voorkomen dat hij iemand tegenover zich treft die zegt in het verleden een depressie heeft gehad, en dat bij doorvragen blijkt dat hij wel last heeft gehad van somberheid, maar dat die somberheid niet voldoet aan de diagnostische criteria voor een depressie. Soms is er dan een andere stoornis, en soms is er ook geen stoornis vast te stellen.

Nu zijn er natuurlijk meer factoren die hierin meespelen, zo is het geheugen van de mens in z'n algemeenheid zeer onbetrouwbaar, en zijn depressieve mensen vaak ook vergeetachtig en ongeconcentreerd. Een diagnose stellen die betrekking heeft op het verleden, is dus erg lastig. Terwijl dat juist bij een bipolaire stoornis erg belangrijk is, omdat je dan vast moet stellen dat iemand in het verleden naast depressieve episodes, ook last heeft gehad van (hypo)manische episodes. Over het algemeen komen mensen namelijk niet uit zichzelf bij een arts wanneer ze manisch zijn, al worden mensen wel regelmatig (al dan niet gedwongen) opgenomen tijdens een manische episode. Maar al dit soort dingen spelen dus mee bij het stellen van een diagnose door een arts die jou nog niet kent.

Als het goed is, worden dit soort dingen wel met jou besproken natuurlijk. Een arts zal op een bepaald moment met jou bespreken welke diagnose hij heeft gesteld, en eventueel een behandeling voorstellen. Dat dit iets is waar je alleen achter komt omdat je achteraf je dossier leest, is dus niet helemaal zoals het hoort. Al komt zoiets - helaas - wel regelmatig voor.