Zijn er verschillende manieren van vergeven en zo ja: welke? Graag met toelichting en eventueel met bronvermelding.

Vergeven en blanco opnieuw beginnen
Vergeven maar niet vergeten
Vergeven ivm een geloofsovertuiging.
Vergeven omdat jezelf niet ten ondergaat aan haatgevoel. Dus eerder vergeven in belang van jezelf dan in het belang van de ander.

er is maar één manier om écht te vergeven : het voorval helemaal vergeten. Gewoon alles kwijt schelden, uitgaan van de volmaaktheid van anderen wat ze ook gedaan hebben. Dus niet "ja ik vergeef je maar wat je deed was wel HEEL erg he".
Dat lukt natuurlijk niet altijd (bv. bij heel erg traumatische ervaringen), maar je kan eraan werken om ten minste het negatieve gevoel dat de situatie nog bij je oproept zoveel mogelijk te verminderen.
Een mooie bron over vergeving vind ik nog altijd de bijbel, ttz alles wat Jezus zegt over vergeven.
Andere mooie boeken over vergeving is :
- de cursus in wonderen
- je kan je leven helen
- excuse me, your live is waiting
- liefde is angst laten varen
- etc
Het moeilijkste is nog vaak jezelf vergeven. Daarmee begint alle vergeving dan ook : aanvaard jezelf zoals je bent en laat schuldgevoel los. Schuldgevoel heeft geen zin. Je kan de situatie er niet meer mee veranderen. Wat er wel zin heeft is alles doen om het "kwaad" dat je gedaan hebt niet meer te herhalen.
Als je jezelf kan aanvaarden kan je ook anderen aanvaarden en bouw je al niet zo makkelijk wrok op.
Ware vergeving is dan ook eigenlijk een instant gebeuren : je vergeeft al terwijl het nog aan het gebeuren is. Of zo snel mogelijk nadien. En dat telkens weer.

Je kan mensen vergeven met je hoofd, met je hart, en je kan over dingen heenstappen omdat ze te lang terug gebeurd zijn om je er nu nog door te laten beïnvloeden, zonder dat je ooit écht hebt vergeven. Je kan ook over dingen heenkomen door een beetje of heel veel wraak te nemen, en je daarna als gelijk te beschouwen- en degene vergeven doordat je dan gelijk staat.

Wil je écht kunnen vergeven, dan moet je eerst de pijn verwerken en loslaten. Als de boosheid én gekwetstheid
is verwerkt en losgelaten, komt de vergeving haast vanzelf.

Soms wil je wel vergeven maar je kunt het niet, omdat je het niet vergeten kunt. Je blijft gekwetst en woedend en je wilt die ander nooit meer zien! Je wilt er het liefst niet meer aan denken, maar zo'n negatief gevoel laat je niet los. Het bewust kiezen voor vergeving dat is niet eenvoudig maar je kunt zelf de keus maken. Het besluiten hiertoe is sterker dan een keus te maken. Een beslissing is iets waar je naartoe leeft en kost tijd.
Besluit je om niets met je woede en gekwetstheid te doen,
dan kan het zich zover in je systeem nestelen dat het je zelfs verbitterd kan maken of depressief.

Vergeving schenken maakt dit systeem weer schoon. Ook al kan en zal je het nooit vergeten. Om te vergeven is echter geen verzoening nodig. Het is om jezelf het gevoel te geven; "Het is klaar nu! Je kan me niets meer aandoen, het vergiftigt me niet verder." Het uitspreken van de teleurstelling en de niet uitgesproken verwachting die je had kan helpen. Je wilt de agressor toch laten weten wat hij/zij aangericht heeft bij jou en uiteindelijk SCHENK je vergiffenis. Voor iemands gevoel van eigenwaarde is het prettiger vergeving te schenken dan te vragen. Voor jouw gevoel sta je dan boven de ander, je voelt je genadig door te vergeven.

Het is ook beter uit jezelf te besluiten iemand te vergeven die niet om vergeving gevraagd heeft. Vergeven is ook loslaten van pijn en verdriet en je wilt dit niet eeuwig met je meedragen. Als je vergeeft en niet vergeet, dan hebben je emoties het niet vergeven. Als je dus de pijn en het verdriet niet kunt loslaten zal de ander ook nooit een nieuwe kans van je krijgen alsof alles nooit gebeurd is.
Iemand die je dichbij staat, zal deze kans vaak eerder krijgen. Hier wil je vaak dat alles weer goed komt en jouw besluit om te vergeven zal dus eerder genomen zijn.

Vergeven zou je kunnen indelen in drie groepen:

Sociaal vergeven: dikt kan dienen om ergens geen punt van te maken, om van gezeur af te wezen of omdat je zelf beseft ook fouten te maken, het gaat in deze context dan om kleine vergrijpen/onhandigheden.

Vergeven van uit de ziel (of het hart) iemand vergeven die ernstige schade toegebracht heeft maar berouw toont en duidelijk de intentie heeft deze fout nooit meer te maken
Wijze mensen hebben het besef dat vergeven dan betekent dat ze het de persoon niet aanrekenen en zelfs de daad gaan vergeten. Dit gaat heel diep en is een van de beste vormen van vergeving omdat het je innerlijk opschoont, het kan echter enige tijd duren voor de geslagen wonden genezen zijn.

Vergeven van ernstige zaken aan personen die geen berouw hebben of bijvoorbeeld overleden zijn.

Dat is zeer moeilijk, je moet dan de kracht in jezelf vinden om zonder enige vorm van wederkerigheid het leed te verwerken en dan te vergeven.
Hiervoor is het nodig dat je in staat bent JEZELF te vergeven, een van de moeilijkste dingen die er is.

Zo heb ik als realistisch voorbeeld, niet zo een leuke jeugd gehad.
Mijn vader vervloekte mij en toch was ik als enige van zijn kinderen die voor hem zorgde als de nood aan de man kwam, om daarna weer verguisd te worden.

Op zijn sterfbed wilde hij niet met me praten, wel met mijn vrouw. Ik heb hem dat gegund, ofschoon hij gepoogd heeft mijn vrouw te verkrachten toen ze hem vroeger hielp in de huishouding.
Mel heb ik met zijn instemming het "Onze Vader "gebeden en ben extra stil blijven staan bij de strofe "en vergeef ons onze schulden zoals wij vergeven onze schuldenaren"

Ik nam mij toen voor hem te vergeven.

Dat was hel laatste contact.
Nu ben ik bevrijd van mijn woede jegens hem.

Recentelijk sprak ik mijn oudste zus. Zij heeft hem NIET vergeven en zit vol wrok en vervloekt hem.

Zij is niet vrij van hem en kan met haar woede geen kant op, heeft oa. hartklachten en zwaar PTSS.

Ik weet WAAROM ze hem niet vergeeft.

De keuze om te vergeven tijdens dat gebed was een verstandelijk besluit, die zich -goddank- doorgezet heeft naar mijn hart.

Ik heb hem niet vergeven om van het gezeur af te zijn maar om voor hem -als hij zich moet verantwoorden- geen belemmering te vormen.

Uiteindelijk heb ik gezien dat echt vergeven iets is waar zegen op rust, de angel is uit de wond gehaald.
Deze kan nu genezen.
vergeving, liefde en geestelijke genezing liggen dicht bij elkaar. het een wekt het ander op.