Ik denk zeer vaak: Als ik dit doe, gebeurt er dit en als dit gebeurt, gebeurt er dit ( zie beschrijving ). Wat is dit???

Soms heb ik dat ook wat ik dan doe is er expres tegen in gaan,
Denk je dat er iets gebeurt als je links ga? Ga ik juist links!
Gewoon een tijdje doen wat je denkt dat fout is op een heven moment denk je er niet meer aan.

ja vroeger had ik dit ook, deed ik het gas uit in de keuken, liep ik direct daarna weer terug om te kijken of het echt uit was, want deed ik dat niet, dan dacht ik dat mijn huis zou ontploffen.
Deed ik de deur op slot, liep ik later weer terug om het te controleren.
Zag ik het licht branden in mijn schuur, dan moest en zal ik eerst dat licht uit doen, anders zou er wel iets ergst met me overkomen.
na bladz. 9 moest bladz. 10 komen, was die er niet, dan ging ik er naar zoeken.
Op den duur, zat mijn dag vol met opdrachten en als ik die niet uitvoerde, dan ging het niet goed met me.
Ik werd er een beetje gek van!

Toen ben ik er op een dag mee gestopt, nou, laat het dan maar gebeuren!!
Deed het licht in mijn schuur niet meer uit, als ik langs liep.
Deed mijn deur maar een keer op slot en ging dan weg.
Ook het gas, draaide ik maar een keer dicht!

En weet je, er gebeurde niets, helemaal niets!!
Het waren dwangmatige handelingen, die je zelf in stand houdt, door er aan toe te geven.
Dus stop er mee, de hele wereld draait gewoon door.

Ik denk dat iedereen dat wel een beetje heeft. Een beetje dwanggedachten is denk ik niet meteen iets om je zorgen te maken. Let er wel op dat het niet je hele leven gaat beheersen. Dan wordt het wel tijd om hulp te zoeken.

Dat kan idd een dwangneurose zijn maar ook een angststoornis . als het niet lukt om gewoon te stoppen zou ik als ik jou was hulp zoeken. Anders wordt het alleen maar erger en je kan er beter vroeg bij zijn. Wist je dat angsten de nummer 2 is van de wereldziektes...? Dus je bent echt niet de enige!!!!!!

Hier het goede antwoord:
Dat is magisch denken.

Kleine kinderen doen dat allemaal, maar het is normaal dat ze er overheen groeien.
Het kan ook bij oudere kinderen of volwassenen voorkomen. Dan is het magisch denken in vorm van dwanghandelingen uitvoeren om de situatie te beinvloeden. Wat natuurlijk niet echt jan, vandaar dat het in de psychologie bekend staat als magisch denken.
Cognitieve gedragstherapie wordt vaak ingezet als de gedachten teveel het dagelijks leven beinvloeden.

Wat het ten diepste is geef je zelf al aan: angst. En de dwangmatige gedachten zijn een methode om met die angst om te gaan. Zoals Bram Vermeulen prachtig verwoordt in "doodgewone jongen", zie links.

Wat je kunt doen om minder last van die dwingende gedachten te hebben is iets met de vliegangst doen.

Bijvoorbeeld uitspreken "ik voel angst om..." Even helemaal die woorden doorvoelen en daarbij ervaren wat er in je lijf gebeurt (hart, ademhaling, verstarren....). En dan tegen jezelf zeggen, ik voel de angst, maar ik ben niet de angst. En uit de angst stappen.

Om het helemaal voelen van die angst te vergemakkelijken kun je ook een stoel neerzetten, als plek van de angst. Daar plaatsnemen, voelen, en na een paar minuten er weer uitstappen. En als de angst te bedreigend is om er te gaan zitten kun je er ook eerst naar kijken.

Even alle etiketjes buiten beschouwing gelaten: Dit is een angstvorm.

De beste remedie tegen angst is confrontatie.
Het beste dat je dus kunt doen is waar je bang voor bent juist te doen. Want als je het eenmaal hebt gedaan en meerdere malen, wat heb je dan nog om bang voor te zijn? Nog meer confronteer jezelf er maar mee. Dit kost tijd. Naar mate je meer geoefend raakt verdwijnt je angst

En oh wees niet bang terug te schieten in "oud" gedrag, Dit is heel normaal. Ook hierin heb jij de regie in handen het weer precies om te gaan draaien.

Laat die druppel maar in dat glas zitten. Misschien geeft die druppel jou wel symbolisch weer dat je de angst ingesloten moet laten zitten en lekker moet gaan leven en doen wat je wilt doen :)

Dat is een dwangneurose, bij stress wordt het erger.
Daarom heb je er meer last van, als je bijvoorbeeld gaat vliegen.
Er zijn therapieën voor, als je het vervelend vindt.
Maar het zal nooit helemaal vedwijnen, voor mensen die het heel erg hebben, kunnen er wel mee leren omgaan en leven, door hulp van een spycholoog.