Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Wat weerhoudt mensen ervan om aan gedragsverandering te beginnen?

Ik denk dan bijvoorbeeld aan het spreiden van de dagelijkse belasting voor mensen met artrose. Het probleem is duidelijk: er is pijn. Pijn waar geen wondermiddel voor bestaat. De enige manier om pijn te verlichten, behalve het onderdrukken met pijnstillers, is gedragsverandering. Wat kunnen redenen zijn voor mensen om er niet aan te willen beginnen?
Geloven ze niet dat minder pijn mogelijk is? Of zijn ze niet bereid ingesleten tradities op te geven? En waarom dan niet?

Een ander voorbeeld: iemand is ongelukkig omdat deze voortdurend zelfmedelijden heeft. Als blijkt dat het doorbreken van dat patroon van denken alleen kan door middel van gedragsverandering, waarom beginnen sommige mensen er dan nog steeds niet aan?
Geloven ze niet dat ze gelukkiger kunnen zijn zonder zelfmedelijden?

Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
in: Psyche
2.2K
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Kijk ook eens naar je eigen gedrag. Hoeveel goede voornemens zijn er al vergeten? Hoeveel gedragsvormende cursussen heb je ooit al gedaan en wat is daar daadwerkelijk van blijven hangen? Niks moeilijker dan je gedrag aanpassen.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Natuurlijk vraag ik het ook met enige eigen ervaring. Juist als je er profijt van hebt gehad is het moeilijk te begrijpen dat anderen niet datzelfde lot willen ondergaan.
liveisgreat
12 jaar geleden
Waarom de één er wel toe komt en de andere niet kan ook verschillende oorzaken hebben (karakter, omgeving, situatie...).
In het geval van mn schoonma bv; zij wordt niet aangezet tot gedragsverandering omdat iedereen er alles aan doet opdat ze hetzelfde kan blijven. Je wil niet buiten? best hoor, dan halen wij alle voor jou. Je wil je normen niet loslaten en alles bij het oude laten? okee, wij sloven ons voor je uit en trekken elk stukje onkruid vandaan tussen je stenen, halen je 20 worsten elke week etc.. Zij wordt maw niet geconfronteerd met zichzelf en zal dus niet veranderen. Idem met het voorbeeld van de mens met keelkanker :pas als hij ziek is, stopt hij met roken. Voor sommige mensen zit het zo in elkaar.
Karakter is ook bepalend. Iemand met een narcistische persoonlijkheidsstructuur verandert minder makkelijk dan een ander karakter. Reden : hij/zij zoekt de schuld buiten zichzelf, voelt zich slachtoffer dus "hoeft niet te veranderen". Plus tast "veranderen" ook het fundamentele zijn aan : alles wat tot verandering dwingt is bedreigend en wordt geweerd.
Wat belangrijk is om te weten : je kan andere mensen niet veranderen. Je kan wel jezelf veranderen, en vaak heeft dit een invloed op anderen. Welke invloed dat heeft is niet te voorspellen, het kan "gedragsverandering" zijn maar ook iets heel anders.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

ik vermoed dat je niet enkel gedragsverandering bedoelt, maar gewoon "veranderen".
Ik denk dat veranderen voor mensen om meerdere redenen moeilijk kan zijn :
- je manier van doen, denken... wordt ervaren als een deel van jezelf. als je dat verandert, moet je een deel van jezelf loslaten. Dat betekent in wezen dat een stuk van je oude ik moet sterven vooraleer een ander kan geboren worden. Voor vele mensen is dat beangstigend : zij menen dat zij door te veranderen zullen desintegreren en niet meer samenvallen met zichzelf. Ooit op een cursus die ik volgde (over onderhandelingstechnieken) zei iemand "als ik die raadgevingen volg, dan ga ik voorbij aan mezelf. ik ben zo niet." De lesgever antwoordde : ook hoe je nu bent is voor een groot deel aangeleerd. dus waarom zou je niet bewust voor iets kiezen, ook al is dat anders dan wat je huidige programmering is?
- je denkt dat de omgeving zal veranderen als jij verandert. Dat kan heel beangstigend zijn. Bv. als ik niet meer klaag, zullen mijn kinderen me dan nog genoeg bezoeken? Of : als ik naar mn baas meer loon zal durven vragen, zal hij mij dan niet als een bedreiging beschouwen en ontslaan? enz...
- de huidige situatie is "bekend" ook al is ze slecht. Of je probeert een bekende situatie uit het verleden opnieuw door te maken om ze zo te "helen". Oude situaties voelen vertrouwd, je weet waar je aan toe bent.
Gebeurt vaak bv. bij kinderen van mensen met een alcoholprobleem die op een partner vallen met een alcoholprobleem. vaak willen zij via de partner het "oude" verwerken, in de hand krijgen. Wat ze bij hun vader niet konden, willen ze bij hun partner bereiken.
- je gelooft niet dat verandering ook een situatieverbetering inhoudt.
- je voelt je slachtoffer van de wereld . Dus de wereld moet veranderen en niet jij. Dat is je laatste voorbeeld. Vooral mensen met veel zelfmedelijden hebben zelden de impuls om te willen veranderen. Waarom zouden ze, het is toch allemaal de schuld van de ander Als de ander hen met zichzelf confronteert (wat meestal gebeurt tussen mensen, bewust of niet) dan trekken ze daar geen lessen uit.
- enz
En toch hoeft veranderen niet moeilijk te zijn. Helaas moeten mensen vaak héél diep vallen vooraleer ze hiertoe bereid zijn. Cfr. de roker die stopt als hij keelkanker krijgt. En zelfs in extreme situaties zijn er nog stijfkoppen die niet wijken Vaak gaat het hierbij over veeleer "narcistische" persoonlijkheden die een verandering ervaren als een krenking van hun diepste wezen.
(Lees meer...)
liveisgreat
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
nice!!!!!! +!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Heel raak! +1
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
uitgebreid antwoord met duidelijke praktijkvoorbeelden, bedankt!

Andere antwoorden (9)

Op deze vraag zijn veel antwoorden mogelijk en ws ook kloppend. Veranderen is moeilijk, patronen doorbreken is lastig, dat soort.
Ziektewinst is ook een mogelijkheid. Pijn is niet fijn, aandacht misschien wel. En als je ziek bent hoef je dingen niet die je anders wel moet en misschien niet wil. Je krijgt dingen, het ziek zijn levert je wat op. (aandacht, medelijden, niet hoeven werken, uitkering, hulp, etc. Kan voor iedereen iets anders zijn.)
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Soms vinden mensen iets zo leuk dat ze de pijn er voor over hebben. Ik las bijvoorbeeld over een bodybuilder die geopereerd was aan artrose. Maar hij zag de operatie juist als een verlenging. Dus hij was blij dat hij geopereerd was zodat hij weer door kon gaan met gewichtheffen.

En soms hebben mensen de kracht niet om te veranderen. Of wat bijvoorbeeld bij sommige rokers het geval is; omdat iedereen in hun omgeving zegt dat ze moeten stoppen gaan ze juist door. Omdat ze van nature dwars gaan liggen.

Dus waarschijnlijk verschilt het per geval. En het kan dus heel veel verchillende redenen hebben.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik wil veranderen, gedrag aanpassen, als ik het met momenten niet doe is dat omdat ik de courage dan niet heb
Er is niets wat mensen daarvan weerhoudt en de meeste mensen doen er dan ook alles aan,om in geval van b.v artrose hun gedrag en gewoontes zo te veranderen, zodat ze niet de hele dag pijn moeten lijden.
Ik vind je veronderstelling dan ook onjuist!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
De vraag gaat over mensen die niet deze gedragsveranderingen willen ondergaan. Er is geen sprake van een veronderstelling.
Helaas maak ik in mijn omgeving mensen mee die niet willen veranderen, ondanks de pijn. Des te groter is mijn verontwaardiging.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
moolkeesje, niet alle mensen zijn even kranig en positief ingesteld. ;-)) afleiding is altijd nog beter dan klagen en zeuren over pijn tenslotte (al zou de pijn hier niet mee verdwijnen) (zegt euca tegen moolkeesje...pfff hoezo overbodige info?)
:-) ik hang ook niet op de bank omdat ik scoliose heb, of omdat mijn knietjes door slijtage altijd duidelijk voelbaar zijn, ook tussen regelmatige ontstekingen door. tja, met dit weer moet ik natuurlijk geen tig trappen op en af gaan lopen en zware dingen tillen natuurlijk he, maar hallo, ik kan alles wat een ander ook kan. maar er is ook een ander slag volk.
zo ken ik iemand met diabetes. een levensritme waar geen touw aan vast is te knopen. ongeregeld tot en met, ook het eten.
ondertussen wel van alles eten en drinken, en gezonde dingen vind je er niet in huis. maar oh wat een moeilijk iets dat gedoe met de bloedsuiker spiegel. zo erg dat deze persoon al jaren lang niet aan het werk kan door de diabetes. bewegen is er ook niet bij, want daar is deze persoon veel te moe voor. ja sorry, maar ik heb heel veel moeite om voor zulke mensen begrip te hebben. ze weten zelf niet met hun ziekte om te gaan, hoe kunnen ze het dan van een ander verwachten? stukje eigen verantwoording en zo goed mogelijk roeien met de riemen die je hebt. als je alles doet wat je aan aanpassingen doet en men 'klaagt' nu en dan ókay, maar blijven mekkeren en zelf niets willen veranderen? dan is iemand bij mij aan het foute adres hoor.
medelij heb ik echt niet snel, dit in tegenstelling tot respect voor iemand die weet om te gaan met welke beperking dan ook.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Misschien heb ik de vraag niet helemaal juist geïnterpreteerd, maar ik verkeer veel in kringen van reumapatienten (mijn dame) en diabetici (ik zelf) en als ik zie hoe men er alles aan doet om zich toch maar in het "gewone" leven te begeven is mijn indruk dat jouw stelling niet klopt.
Maar ik realiseer me nu, dat ik juist die categorie zie en ontmoet, die er zich met hand en tand tegen verzet om het etiket invalide opgeplakt te krijgen.
Natuurlijk zijn er ook figuren die euca zo plastisch beschrijft.
Toch blijf ik jouw, zoals je schrijft, verontwaardiging niet begrijpen.
Mensen zullen vaak een reden hebben om niet meer te willen en wie zijn wij dan om daar een oordeel over te vellen/
Die stap is enorm moeilijk je krijgt een grote spiegel voorgehouden dat is zeer confronterend .Je moet er klaar voor zijn ,het is hard werken.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Gedragsverandering is enkel het veranderen van gedrag.
Hierbij hoeft de persoon in kwestie intern niet te veranderen. Dus waarom zijn/haar gedrag?
Mensen zijn hier vrij in.

De motivatie om iets (van zichzelf) echt aan te pakken is niet omdat het als gedrag storend is. Dat is geen motivatie.
En vaak is het bij 'patronen van denken' zoals je omschrijft niet gebaat om daar dan andere gedachten voor in de plaats te zetten. Dat werkt niet, doorgaans want dat is meestal een 'trucje'. Het gevoel eronder blijft zoals die is, en dat gevoel vraagt om aandacht. Vaak juist veel erger.

Gedragsverandering begint pas als diegene zelf ziet dat het ook anders kan. En niet omdat een ander dat zo ziet of het storend vind, zoals ik in je vraag lees.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Het gaat juist om mensen die weten dat het anders kan en toch niet kiezen voor gedragsverandering. Nou ja, ik denk dat er een verschil zit tussen weten, in de zin van 'hebben gehoord' en weten in de zin van 'overtuigd zijn van'.
Ik ben met je eens dat gedragsverandering een trucje zou worden als het op zichzelf zou staan. Ik ga ook uit van gedragsverandering als onderdeel van een therapeutische behandeling.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
weten dat het anders kan is wat anders dan zien dat het anders kan. En daartussen zit veel machteloosheid en niet-weten. Het is daarom geen keuze.
Ga er maar toch echt vanuit dat iemand met chronische pijn daar toch echt wel vanaf wil hoor..
en met gedragsverandering fysieke pijn bestrijden lijkt me zeer onwaarschijnlijk.
ik ben benieuwd van uit welke ervaring, eigen of vanuit je omgeving, deze vraag + stelling hier neerzet.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
In de ergotherapie is het spreiden van belasting over de dag onderdeel van de richtlijn om artrose te behandelen. Behandeling bestaat daarin voornamelijk uit het beperken van de pijn, die vaak de dag erna pas gevoeld wordt. Het spreiden van de belasting vraagt om gedragsverandering. Natuurlijk werkt dit niet voor alle aandoeningen.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
ik ben benieuwd van uit welke ervaring, eigen of vanuit je omgeving, deze vraag + stelling hier neerzet.
ik denk dat alle positieve veranderingen beginnen met acceptatie en aanvaarding.

is dat er niet dat kan je blijven aantrappen tegen dingen die niet willen, wat niet gaat, wat nooit zal veranderen, waarom ik, waarom nu, bla bla.

mensen kunnen echt in een dal komen en steeds verder afzakken. (depri, zwartgallig, geen levenslust meer, doodwens om het maar even zo grof te stellen)

maar ook met pijn heb je betere dagen (focus je dus niet op de slechtere dagen) en als je altijd pijn hebt heb je dit dus ook als je dingen onderneemt die je leuk vindt.

eigenlijk is het geen gedragsverandering maar moet er een knop om in het hoofd. frustratie en verzet kan alle energie vreten die je nodig hebt om anders tegen de dingen aan te kijken. ze staan zichzelf in de weg en hebben een duwtje in hun rug nodig om een heel proces wat in fases gaat te doorlopen om uiteindelijk mogelijkheden te benutten en pos in het leven te staan.

gelukkig is hier wel hulp voor als mensen er zelf in vast blijven lopen.

overigens: hier op GV zijn hele mooie voorbeelden van mensen die beperkt zijn, maar enorme levensgenieters zijn en niet klagen over wat niet wil.
wat wél kan is hetgeen telt, en daar is juist optimaal van te genieten.

Toegevoegd na 17 uur:
zelfreflectie kan een beginpunt zijn om veranderingen aan te brengen. iemand die niet in kan zien of niet wil erkennen dat ze zelf wel degelijk een verschil kunnen maken zal deze stap waarschijnlijk ook niet kunnen of willen zetten.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
liveisgreat
12 jaar geleden
mooi! een +sje.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
dank je :)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Misschien had de vraag moeten zijn: waarom lukt het de een wel om te accepteren en de ander niet. Maar goed, dat bedenk ik me nu pas ;)
Het ook zijn dat iemand graag in de slachtofferrol verkeerd om verzekerd te zijn van aandacht van anderen. De omgeving speelt dan een grote rol om te veranderen. Of men is teveel afhankelijk van anderen waardoor een verandering in het gedrag moeilijk is en zeer veel energie kost. Of men heeft angst voor de reactie van de omgeving,die merkt natuurlijk ook dat iemand aan het veranderen is. Of iemand wil wel veranderen maar weet niet hoe of iemand wil het wel maar ook weer niet. Kortom een zeer moeilijke aangelegenheid met angst voor het veranderen als hoofdmoot en reacties van anderen op de verandering.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Als je gedrag wil veranderen, werk dan aan je bekwaamheden of je overtuigingen. Als er sprake is van een gebrekkige bekwaamheid, werk dan aan je overtuigingen. Je overtuigingen bepalen de bekwaamheid, de bekwaamheid bepaalt het gedrag en gedrag bouwt op zijn beurt rechtstreeks aan de omgeving.

De best manier om anderen te veranderen is: jezelf veranderen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
zekerheid.

Zolang de situatie waarin iemand zit zekerheid biedt is het ook de angst die heb tegenhoudt in het diepe te spriongen en risico;s te nemen voor de onzekerheid van het bestaan... de onzekerheid van liefde in de ruimste zin van het woord. Het is wel die onzekerheid die je doet leven. Want in een wereld van onzekerheid is nu eenmaal meer mogelijk en kan je leven alle kanten op nog.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding