Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Wat weerhoudt mensen ervan om aan gedragsverandering te beginnen?

Ik denk dan bijvoorbeeld aan het spreiden van de dagelijkse belasting voor mensen met artrose. Het probleem is duidelijk: er is pijn. Pijn waar geen wondermiddel voor bestaat. De enige manier om pijn te verlichten, behalve het onderdrukken met pijnstillers, is gedragsverandering. Wat kunnen redenen zijn voor mensen om er niet aan te willen beginnen?
Geloven ze niet dat minder pijn mogelijk is? Of zijn ze niet bereid ingesleten tradities op te geven? En waarom dan niet?

Een ander voorbeeld: iemand is ongelukkig omdat deze voortdurend zelfmedelijden heeft. Als blijkt dat het doorbreken van dat patroon van denken alleen kan door middel van gedragsverandering, waarom beginnen sommige mensen er dan nog steeds niet aan?
Geloven ze niet dat ze gelukkiger kunnen zijn zonder zelfmedelijden?

Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
in: Psyche
Geef jouw antwoord
0 / 2500
Geef Antwoord

Het beste antwoord

ik vermoed dat je niet enkel gedragsverandering bedoelt, maar gewoon "veranderen".
Ik denk dat veranderen voor mensen om meerdere redenen moeilijk kan zijn :
- je manier van doen, denken... wordt ervaren als een deel van jezelf. als je dat verandert, moet je een deel van jezelf loslaten. Dat betekent in wezen dat een stuk van je oude ik moet sterven vooraleer een ander kan geboren worden. Voor vele mensen is dat beangstigend : zij menen dat zij door te veranderen zullen desintegreren en niet meer samenvallen met zichzelf. Ooit op een cursus die ik volgde (over onderhandelingstechnieken) zei iemand "als ik die raadgevingen volg, dan ga ik voorbij aan mezelf. ik ben zo niet." De lesgever antwoordde : ook hoe je nu bent is voor een groot deel aangeleerd. dus waarom zou je niet bewust voor iets kiezen, ook al is dat anders dan wat je huidige programmering is?
- je denkt dat de omgeving zal veranderen als jij verandert. Dat kan heel beangstigend zijn. Bv. als ik niet meer klaag, zullen mijn kinderen me dan nog genoeg bezoeken? Of : als ik naar mn baas meer loon zal durven vragen, zal hij mij dan niet als een bedreiging beschouwen en ontslaan? enz...
- de huidige situatie is "bekend" ook al is ze slecht. Of je probeert een bekende situatie uit het verleden opnieuw door te maken om ze zo te "helen". Oude situaties voelen vertrouwd, je weet waar je aan toe bent.
Gebeurt vaak bv. bij kinderen van mensen met een alcoholprobleem die op een partner vallen met een alcoholprobleem. vaak willen zij via de partner het "oude" verwerken, in de hand krijgen. Wat ze bij hun vader niet konden, willen ze bij hun partner bereiken.
- je gelooft niet dat verandering ook een situatieverbetering inhoudt.
- je voelt je slachtoffer van de wereld . Dus de wereld moet veranderen en niet jij. Dat is je laatste voorbeeld. Vooral mensen met veel zelfmedelijden hebben zelden de impuls om te willen veranderen. Waarom zouden ze, het is toch allemaal de schuld van de ander Als de ander hen met zichzelf confronteert (wat meestal gebeurt tussen mensen, bewust of niet) dan trekken ze daar geen lessen uit.
- enz
En toch hoeft veranderen niet moeilijk te zijn. Helaas moeten mensen vaak héél diep vallen vooraleer ze hiertoe bereid zijn. Cfr. de roker die stopt als hij keelkanker krijgt. En zelfs in extreme situaties zijn er nog stijfkoppen die niet wijken Vaak gaat het hierbij over veeleer "narcistische" persoonlijkheden die een verandering ervaren als een krenking van hun diepste wezen.
liveisgreat
13 jaar geleden

Andere antwoorden (9)

Op deze vraag zijn veel antwoorden mogelijk en ws ook kloppend. Veranderen is moeilijk, patronen doorbreken is lastig, dat soort.
Ziektewinst is ook een mogelijkheid. Pijn is niet fijn, aandacht misschien wel. En als je ziek bent hoef je dingen niet die je anders wel moet en misschien niet wil. Je krijgt dingen, het ziek zijn levert je wat op. (aandacht, medelijden, niet hoeven werken, uitkering, hulp, etc. Kan voor iedereen iets anders zijn.)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Soms vinden mensen iets zo leuk dat ze de pijn er voor over hebben. Ik las bijvoorbeeld over een bodybuilder die geopereerd was aan artrose. Maar hij zag de operatie juist als een verlenging. Dus hij was blij dat hij geopereerd was zodat hij weer door kon gaan met gewichtheffen.

En soms hebben mensen de kracht niet om te veranderen. Of wat bijvoorbeeld bij sommige rokers het geval is; omdat iedereen in hun omgeving zegt dat ze moeten stoppen gaan ze juist door. Omdat ze van nature dwars gaan liggen.

Dus waarschijnlijk verschilt het per geval. En het kan dus heel veel verchillende redenen hebben.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Er is niets wat mensen daarvan weerhoudt en de meeste mensen doen er dan ook alles aan,om in geval van b.v artrose hun gedrag en gewoontes zo te veranderen, zodat ze niet de hele dag pijn moeten lijden.
Ik vind je veronderstelling dan ook onjuist!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Die stap is enorm moeilijk je krijgt een grote spiegel voorgehouden dat is zeer confronterend .Je moet er klaar voor zijn ,het is hard werken.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Gedragsverandering is enkel het veranderen van gedrag.
Hierbij hoeft de persoon in kwestie intern niet te veranderen. Dus waarom zijn/haar gedrag?
Mensen zijn hier vrij in.

De motivatie om iets (van zichzelf) echt aan te pakken is niet omdat het als gedrag storend is. Dat is geen motivatie.
En vaak is het bij 'patronen van denken' zoals je omschrijft niet gebaat om daar dan andere gedachten voor in de plaats te zetten. Dat werkt niet, doorgaans want dat is meestal een 'trucje'. Het gevoel eronder blijft zoals die is, en dat gevoel vraagt om aandacht. Vaak juist veel erger.

Gedragsverandering begint pas als diegene zelf ziet dat het ook anders kan. En niet omdat een ander dat zo ziet of het storend vind, zoals ik in je vraag lees.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
ik denk dat alle positieve veranderingen beginnen met acceptatie en aanvaarding.

is dat er niet dat kan je blijven aantrappen tegen dingen die niet willen, wat niet gaat, wat nooit zal veranderen, waarom ik, waarom nu, bla bla.

mensen kunnen echt in een dal komen en steeds verder afzakken. (depri, zwartgallig, geen levenslust meer, doodwens om het maar even zo grof te stellen)

maar ook met pijn heb je betere dagen (focus je dus niet op de slechtere dagen) en als je altijd pijn hebt heb je dit dus ook als je dingen onderneemt die je leuk vindt.

eigenlijk is het geen gedragsverandering maar moet er een knop om in het hoofd. frustratie en verzet kan alle energie vreten die je nodig hebt om anders tegen de dingen aan te kijken. ze staan zichzelf in de weg en hebben een duwtje in hun rug nodig om een heel proces wat in fases gaat te doorlopen om uiteindelijk mogelijkheden te benutten en pos in het leven te staan.

gelukkig is hier wel hulp voor als mensen er zelf in vast blijven lopen.

overigens: hier op GV zijn hele mooie voorbeelden van mensen die beperkt zijn, maar enorme levensgenieters zijn en niet klagen over wat niet wil.
wat wél kan is hetgeen telt, en daar is juist optimaal van te genieten.

Toegevoegd na 17 uur:
zelfreflectie kan een beginpunt zijn om veranderingen aan te brengen. iemand die niet in kan zien of niet wil erkennen dat ze zelf wel degelijk een verschil kunnen maken zal deze stap waarschijnlijk ook niet kunnen of willen zetten.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Het ook zijn dat iemand graag in de slachtofferrol verkeerd om verzekerd te zijn van aandacht van anderen. De omgeving speelt dan een grote rol om te veranderen. Of men is teveel afhankelijk van anderen waardoor een verandering in het gedrag moeilijk is en zeer veel energie kost. Of men heeft angst voor de reactie van de omgeving,die merkt natuurlijk ook dat iemand aan het veranderen is. Of iemand wil wel veranderen maar weet niet hoe of iemand wil het wel maar ook weer niet. Kortom een zeer moeilijke aangelegenheid met angst voor het veranderen als hoofdmoot en reacties van anderen op de verandering.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Als je gedrag wil veranderen, werk dan aan je bekwaamheden of je overtuigingen. Als er sprake is van een gebrekkige bekwaamheid, werk dan aan je overtuigingen. Je overtuigingen bepalen de bekwaamheid, de bekwaamheid bepaalt het gedrag en gedrag bouwt op zijn beurt rechtstreeks aan de omgeving.

De best manier om anderen te veranderen is: jezelf veranderen.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
zekerheid.

Zolang de situatie waarin iemand zit zekerheid biedt is het ook de angst die heb tegenhoudt in het diepe te spriongen en risico;s te nemen voor de onzekerheid van het bestaan... de onzekerheid van liefde in de ruimste zin van het woord. Het is wel die onzekerheid die je doet leven. Want in een wereld van onzekerheid is nu eenmaal meer mogelijk en kan je leven alle kanten op nog.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Deel jouw antwoord
0 / 2500
Geef Antwoord
logo van Kompas Publishing

GoeieVraag.nl is onderdeel van Kompas Publishing