op welke manier kan je een bejaarde weduwnaar een rustige nacht laten in gaan? Zonder spanningen, gemis, onrust, gepieker enzo?

Dat is onmogelijk. Je kan samen praten en eventuele oplossingen bedenken en afspraken maken wat je de volgende dag misschien al kan realiseren, bv een afspraak bij de huisarts maken.
Het gemis kan je niet wegnemen, dat is er.
Praten over de spanningen kan helpen.
Je voelt je waarschijnlijk machteloos, dat is een rot gevoel, maar je kan niet alles ' wegnemen'

Dat kan niet en is m.i. ook niet wenselijk. "bejaarde" mensen hebben ook recht op emotie en hoeven niet dag in dag uit te rummikubben.

Bedenk je dat met de leeftijd, ook de visie op overlijden en afscheid nemen veranderd.

Wat je bij een weduwnaar van elke leeftijd kunt doen, kan ook bij ouderen. Praten, begrip tonen en herinneringen ophalen.

Daarnaast ondersteunen in praktische zaken rondom overlijden. Let hierbij op dat volledig overnemen niet altijd gewenst is. Overleggen dus.

Je kan daar denk ik heel weinig aan doen, behalve hem een licht slaapmiddel (eventueel van natuurlijk oorsprong) geven. Het punt met vele bejaarde mensen is :
- ze hebben sowieso minder slaap nodig dan jonge mensen. als ze dan in de namiddag gaan slapen, kunnen ze 's nachts nog minder goed slapen. daar maken ze zich dan ongerust over omdat ze van mening zijn dat een oudere mens juist meer moet slapen. Maar dat is niet zo. Uitrusten als het nodig is, is natuurlijk prima. maar meer slapen is tegen de natuur.
- hun wereld wordt vaak kleiner. Je hebt natuurlijk van die bejaarde mensen die zich onnozel amuseren in allerlei seniorenclubs, of het vrijetijdsaanbod in de instelling waar ze zitten te gek vinden, maar er zijn er ook andere. Hoe kleiner je wereld wordt hoe minder prikkels en hoe minder afleiding. Als je niet meer echt in de wereld staat blijf je soms ook hangen in het verleden, want er komt niets voor in de plaats (in je gedachten bedoel ik dan)
- ze voelen zich machtelozer tov de wereld. ze "lezen" de wereld minder makkelijk dan jongere mensen.
- ze moeten dingen uit de handen geven, alles kan niet meer gebeuren zoals zij het voor ogen hebben. Hier is een proces van "loslaten" nodig, en dat kan niet iedereen zo makkelijk.
Als de man recent weduwenaar geworden is , heeft hij bovendien ook tijd nodig om het rouwproces te doorlopen. Daar kan niemand hem écht bij helpen, wel luisteren en er voor hem zijn natuurlijk. Maar niet in zijn plaats rouwen.
Je kan ook ingrijpen op wat ik hierboven schetste : hem verzekeren dat hij niet zo veel slaap nodig heeft, hem "prikkels" bezorgen, hem wat meer in de wereld brengen. Maar daar kan je niemand toe verplichten als hij/zij er niet aan toe is.
Frustrerend voor de omgeving is dat soms wel natuurlijk, maar dat is ook een kwestie van loslaten.