Ik ben "uitgetherapiet", maar nog veel last van mijn verleden. Waar kan ik mezelf nu nog mee helpen?

Question

Ik heb een zeer moeilijke jeugd, pubertijd én adolescentie gehad. Voor mijn gevoel heb ik meer voor mijn kiezen gehad dan ik aan kon. Voor mijn 25e had ik al 2 traumatische ervaringen en een sociale fobie gehad. Hierdoor voel ik me vaak slachtoffer, onbegrepen, eenzaam en verdrietig. Het voelt 'zwaar'. Ik weet dat ik niet goed met mijn gevoelens om kan gaan, maar therapie wil ik écht niet meer. Kan iemand mij iets adviseren? Hoe kan ik beter met mijn verleden en gevoelsleven om leren gaan, zonder weer te moeten "therapieën"? Ik wil de kracht in mezelf terugvinden. Bvd!

 · Accepted Answer

Heel herkenbaar..
het mooiste zou kunnen zijn, dat je vanuit 'therapie' iets gaat (her)kennen.. een herkenning van wat , en wie je bent achter het verhaal, achter de gebeurtenissen. 
Als dit eenmaal is, ga je breder/ dieper kijken. Wie je meer bent, dan het kleine, slachtoffer,de eenzame.
Het gaat dan niet zozeer om 'ergens vanaf komen' , maar om ontdekken wie je nu echt bent...  'therapie' word dan transpersoonlijk. Door de persoon heen, je bent niet die gebeurtenissen.. 
Ik spreek uit ervaring, en hoewel het hier ook nog steeds 'puinruimen' is, het is prachtig.

Om echt uit je slachtofferrol te stappen is een zeer pijnlijk proces... maar ook zo verruimend, essentieel.

Waarschijnlijk heb je met therapieën tot nu toe alleen aan symptoombestrijding gedaan. Manieren zoeken om ermee om te gaan, trucjes, rationele therapie etc. 
Uiteindelijk werkt dit niet, word je er zat van.

Dit gaat over een ontdekkingstocht.. niet iets waar je zat van bent, maar iets waar je naar toe wilt. Het ervaren van eenheid, verbondenheid.

Ik denk zelfs dat dat de enige weg is.

 · Answer

Je bent hier niet de enigste in ik heb zelf dit ook alleen dan me een 'zeer' ernstig ongeluk waarbij ook 3 vriendinnen van mij zijn om gekomen. Maar hoe je kracht een beetje terug krijgt is het niet wegschruiven maar op momenten dat je het nodig heb er over praten  . En concerteert je vooral op leuke momenten in het leven. Als je der over.praat praat dan met iemand die jou goed aanvoelt

Toegevoegd na 1 dag:
Voor afleiding kan je bijvoorbeeld naar de sportschool gaan en daar je hoofd even leegmaken door te sporten

Toegevoegd na 1 dag:
Als je wil mag je mailen en alles er gewoon uittegooien (ik heb het ook op deze manier opgelost) of er gewoon over praten. Dit zal je ook helpen. (praten met lot genoten)

 · Answer

Ja, gezien jouw vragengeschiedenis begrijp ik dat wel.

Onbeantwoorde liefde, gevoelloze man, geslagen worden en de man toch niet kwijt willen, een verleden met een minachtende moeder.

Daar zijn toch een paar heel goede antwoorden op gekomen ook?

Jij moet inderdaad de kracht in jezelf vinden.
Het verleden los laten.
Foute mannen en foute vrienden los laten.
Zelfvertrouwen krijgen.
Volwassen worden.

Neem afscheid van je jeugd.
Neem afscheid van je moeder bijvoorbeeld. Waarom zou je daar blijven hangen als je eigenlijk wel weet dat niets helpt? Weg met die overbodige ballast.
Je WAS ooit slachtoffer.
NU niet meer.
Want je WILT geen slachtoffer meer zijn. Dat was TOEN.

Als je geen therapie meer wilt dan zul je je eigen therapeut moeten worden.
Ga de goede boeken lezen.

Jan Verhulst heeft er een paar geschreven, die ik zelf niet ken, maar die uitgaan van de Rationeel Emotieve Therapie.
Jezelf kunnen willen durven veranderen

http://www.bol.com/nl/p/nederlandse-boeken/jezelf-kunnen-willen-durven-veranderen/1001004004497718/index.html

Zelf heb ik best veel gehad aan 
"Gevoel en verstand" van A. Ellis en R.A. Harper.
Beetje oud inmiddels (1995), maar daarom nog wel geldig.

http://www.performanceconsultancy.nl/artikelen/Zelfcoaching.pdf

 · Answer

Ik spreek uit ervaring: ga naar een holistisch therapeut die je lichaam in balans brengt. Door alle ervaringen uit je verleden heeft je lichaam zich waarschijnlijk in standje overleving gezet. Wanneer je je richt op je chakra's en aura en leert hoe je jezelf kunt helen, scheelt dit int ieder geval het drukkende gevoel, de schuld, de last.

 · Answer

Heb één zijn voor je:
Je verleden kan je niet veranderen, de toekomst is aan jou.

Het is niet dat ik geen uitgebreider antwoord wil geven, maar het zegt eigenlijk alles.
Ik zeg het regelmatig tegen mezelf.

Toegevoegd na 53 seconden:
Zijn = zin

 · Answer

Misschien is het zinvol kontakt te leggen met lotgenoten. Die zouden je tot steun kunnen zijn bij het hervinden van de kracht in jezelf. Vraag eens bij de Riagg of er praatgroepen zijn of zoek dergelijke sites op internet. Voor ieder probleem is er wel een forum.

 · Answer

Als je ècht bent "uitgetherapied", dan kan je de kracht vinden in jezelf door dat, wat je allemaal hebt geleerd en aan mogelijkheden hebt aangereikt gekregen en ingeoefend, in de praktijk toe te gaan passen.
Te beginnen, denk ik, met jezelf uit de slachtofferrol te halen met de middelen en de hulp, die je zijn gegeven.
Dus in het hier en nu aan de slag met jezelf.

 · Answer

Goeie antwoorden hier. Probeer in overleg met je therapeut of huisarts passende medicijnen te vinden die de scherpe kantjes eraf haalt. Bij mij werkt citalopram erg goed.

 · Answer

Ik heb zeer goede ervaringen gehad met EMDR. Dit is een therapie waarbij d.m.v. klikjes van links naar rechts door een koptelefoon je trauma verwerkt. Het kan ook dat je op de handen van je therapeut moet tikken of hij op die van jou. In de tussentijd moet je aan de gebeurtenis denken. Dit klinkt misschien vreselijk, maar ik vond het echt aangenaam en het heeft me ook echt goed geholpen. Na afloop kun je wel heel moe zijn, maar je bent dan ook meteen van je trauma af. Voor meer info: www.emdr.nl 
Ik hoop dat het je helpt en sterkte!

 · Answer

Heb je al eens cognitieve gedrags therapie gehad? Dat laat je een andere manier van denken zien. Zodat je ook anders kijkt naar het leven. Veel mensen hebben daar echt iets aan gehad!

liveisgreat · Answer

een heel goed boek hiervoor vond ik "je kunt je leven helen" van Louise Hay. Zij beschrijft hoe je uit gelijk welk verleden toch een schitterende toekomst kunt creëren voor jezelf.
Echt een aanrader, al zal je (net als ik) bij aanvang allicht heel wat weerstand voelen over wat ze schrijft. Maar als je doet wat ze zegt vind je gegarandeerd opnieuw de kracht in jezelf terug....

 · Answer

Wat had je verwacht? Dat je na de therapie klaar was?
Je hebt een verleden (let goed op dat woord!), een zwaar verleden gehad. Dat geloof ik meteen. Een last op je schouders, die je er gewoon niet aftillen gaat. je zult, hoe hard het ook klinkt, toch altijd iets aan die traumatische ervaringen overhouden. Maar je kunt het verbeteren, lichter maken. Daar heb je vast al vanalles over gehoord.

Je hebt in zo´n therapie veel opgestoken, dat is zeker. 
Dat laat je al zien door te zeggen dat je niet meer wil. Dat betekent dat je je zo ingezet hebt voor wat je gedaan hebt, dat je denkt alles gehad te hebben, dat je alles dan nog een keer krijgt.
De therapie zelf is het begin, wanneer het `afgerond` is, begint het pas. Je moet je verleden gebruiken voor de toekomst.
Laat de wereld maar zien wat voor persoon je bent.
Wat je nu doet is blijven hangen. Blijven hangen in de rol van `slachtoffer.` probeer, hoe moeilijk dat ook is, te doen alsof je een zelfverzekerd persoon bent. Nep het totdat het echt wordt.
Verstel je grenzen. Durf wat je wil durfen, en doe wat je wil doen.

ik ben 14 en zoveel ervaring heb ik niet, maar ik hoop vurig dat ik zo heb kunnen bijdragen aan wat jij wilt bereiken.

Als laatste: 
Probeer de draad op te pakken. gewoon door te gaan, laat in het verleden wat in het verleden is. neem een voorbeeld aan honden! die doen dat ook (klinkt wat afgezaagd)

Heel veel sterkte en succes!

Ik ben "uitgetherapiet", maar nog veel last van mijn verleden. Waar kan ik mezelf nu nog mee helpen?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (11)

Bekijk alle vragen in deze categorieën: