Is er een goede behandeling voor agorafobie?

ja zou ik zeggen met psygoterapie en medicijnen voor angststoornissen en dwangneurose. ik had daarvoor anafranil en risperdal . heeft wel ff geduurd .

Als je agorafobie gerelateerd is aan een trauma, dan is EMDR zeer aan te raden.

Ik citeer een stukje uit onderstaande link:
"In principe is EMDR niet, of zeker niet in de eerste plaats, geïndiceerd indien het gaat om een fobie zonder een duidelijke conditionerende ervaring, die aan het ontstaan van deze fobie ten grondslag ligt. De behandeling van voorkeur is dan gedragstherapie in de vorm van exposure in vivo. Bij de trauma-gerelateerde fobieën wordt verondersteld dat confrontatie met de fobische stimulus onder andere activering van de traumatische herinnering tot gevolg heeft, hetgeen angst en vermijdingsreacties in stand houdt. Het zijn deze traumatische herinneringen die met EMDR kunnen worden behandeld."

Als je bijvoorbeeld een spinnenfobie zou hebben, dan is er naar alle waarschijnlijkheid geen trauma aanwezig en dan is een andere vorm van therapie beter. Hier genoemd de gedragstherapie.
Als je angsten te maken hebben met een eerder opgelopen trauma, dan kan dit trauma behandeld worden via EMDR.

http://www.emdr.nl

Ik weet niet welke behandeling je nu hebt, maar cognitieve gedragstherapie is een mogelijkheid.
Je leert dan de nare gedachten die je hebt uit te dagen en te vervangen door realistische gedachten.
Daarnaast oefen je met het langzamerhand WEL doen van de dingen die je eng vindt, om zo te ervaren dat je angstige gedachten niet uitkomen.

Medicatie kan een ondersteuning zijn tijdens de behandeling.

In de pdf-bron staat eea. uitgebreid uitgelegd.

Die is er, maar de juiste behandeling verschilt per persoon en per situatie.

De meest geëigende behandeling is exposure. Je blootstellen aan je angst. Angst dooft namelijk vanzelf uit wanneer er geen werkelijk gevaar blijkt te zijn. Wanneer je dus lang genoeg in een situatie bent waar je erg bang voor bent, zal op den duur de angst minder worden, en merk je dat je niet bang hoeft te zijn in deze situatie. Een veelgemaakte fout is om de exposure niet lang genoeg toe te passen, de angst heeft dan geen tijd om te doven, en kan mogelijk zelfs nog erger worden.

Deze behandeling is niet voor iedereen mogelijk. Soms durft iemand de confrontatie niet aan, dan kan graduele exposure nog een optie zijn. Je begint dan met blootstelling aan een minder enge situatie, bijvoorbeeld de gedachte om een menigte/trein/bus in te gaan (waar je dan ook maar bang voor bent) of kiest de situatie waar je het minst bang voor bent, om mee te beginnen.

Verder kan cognitieve gedragstherapie helpen om angst te beheersen, en kan medicatie soms goed ondersteunen. Overigens is agorafobie volgens de officiële standaarden nooit een 'losse' stoornis, het gaat meestal samen met een paniekstoornis of een andere angststoornis. Wanneer paniekaanvallen de agorafobie veroorzaken, zorgt behandeling van de paniekaanvallen vaak ook voor het afnemen of zelfs verdwijnen van de agorafobie. Afhankelijk van de aanleiding van de paniekaanvallen kunnen daar weer verschillende therapieën voor worden toegepast. Als hyperventilatie een grote rol speelt kan bijvoorbeeld therapie gericht op de ademhaling ook goed werken.

dag de oplossingen zijn al genoemd t.w. cognitieve gedragstherapie of klassieke gedragstherapie met systematische desensitisatie (geleidelijk oefenen met opvoeren van de angstprikkel) uit veel recent onderzoek komt verder naar voren dat e.a. effectiever is als -bij extreme angst en vermijdingsgedrag- gecombineerd wordt met een SSRI (Anti depr. met name Prozac en Paroxetine) . Dit laatste natuurlijk alleen zoals gezegd bij extreme klachten...