hoe kan je het beste iemand helpen die een huis vol rotzooi heeft en blijft kopen?

Je kunt aan je vriendin vragen, of die zich kan herinneren, wanneer het verzamelen is begonnen. Er zal waarschijnlijk een aanleiding zijn : het verliezen van haar man, of dat ook het laatste kind het huis uitgegaan is.

Het wonderlijke is, dat dingen die in onze ogen volledig waardeloos zijn, beslist niet weggegooid mogen worden.

Zo had mijn vader beslist 150 lege boer'nvla containers...

Bij mijn vader was het duidelijk het verlies van mijn moeder, dat hij blijkbaar probeerde te 'vullen' met meer en meer spullen. Via allerlei blaadjes deed hij bestellingen, oa. ook bij Bakker (van de planten en de bollen), maar hij pakte de dozen niet eens uit, en zei mij ook niet, dat er planten gekomen waren, als ik elke week langskwam om de boodschappen te doen. Ik zag alleen kamer na kamer in het huis onbegaanbaarder worden, en in de schuur dozen volledig verrotte planten, als ik daar onverwacht moest zijn....

Toen mijn zus en ik een keer een 'weggetje' naar zijn laptop hadden gemaakt, zodat hij weer eens les kon krijgen, wat hij erg graag wou ( hij wilde skypen met mijn in het buitenland wonende zusje), lieten wij hem trots zien, wat we in 4 uur als druppel op de gloeiende plaat hadden bereikt.
Hij knikte, bekeek het, en zei intens treurig, dat hij zich bestolen voelde : z'n boer'nvla-containers waren bijna allemaal weg, en die had hij toch nog nodig.....

Als je de aanleiding kunt begrijpen kan je misschien iets meer begrip opbrengen voor het compensatie-gedrag, wat dit is.
Maar zoals je uit dat tv-programma wel weet : zolang iemand zelf niet inziet, dat hij/zij hulp nodig heeft, zal er niets veranderen...

Ik wens vooral je vriendin erg veel sterkte toe : het vraagt enorm veel verdraagzaamheid en incasseringsvermogen en bijna bovenaards geduld van een kind, als je ouder zo is geworden.

(Bij mijn vader is er, na zijn overlijden, door een professioneel bedrijf meer dan 70 kub uit het huis gehaald, waaronder jeugdherinneringen die wij zo graag hadden willen terugvinden, maar die nu onherroepelijk verdwenen zijn.)