hoe kan ik mijn "ziel" meer tonen?

persoonlijk denk ik toch door jezelf te zijn. je hoeft niet meteen je hart op je tong te hebben, maar je hoeft je tong ook niet af te bijten.

als bij de opmerking over de 'eikel' kan je bv zeggen: 'dat is wel een hele duidelijke persoonlijke mening'.
je zegt niet dat je het mee eens of oneens bent en het is een neutrale opmerking (het is een feit) waarmee je enigsinds aangeeft dat je het niet helemaal correct is om zoiets te zeggen over iemand.

als je niets zegt (eerst voor jezelf wil nagaan hoe en wat) en een reactie uitblijft denken mensen waarschijnlijk dat je dingen niet meekrijgt.

door een neutrale opmerking te maken blijf je én eerlijk naar jezelf, én je laat weten dat je wel degelijk dingen door hebt (soms duur het wat langer om er gepast op te reageren of om info te filteren)

m.i. zegt dit meer over een ander dan over jou.
dat hun iets niet zien aan jou wil niet zeggen dat het er ook niet is natuurlijk omdat je er toevallig in gedachten mee bezig bent.

Misschien zijn de, waarvan je zegt; niet-zo-waardevolle dingen toch veel belangrijker dan je denkt hierin. En het persoonlijk jezelf laten zien, wat jij ervan vind, hoe iets voor jou voelt is hierin Juist een ingang tot ook dat diepere. ('je ziel meer tonen')
Het geeft je meer vrijheid, waardoor die ziel ook meer getoond mag worden.
Want degene die 'de ziel' niet mag (laten) zien, dat ben je zelf.

En trouwens.. 100 % in die eigenheid blijven EN
ervoor zorgen dat anderen je respecteren, zal nooit helemaal samengaan. Daar zit de uitdaging..

succes!

Wat fantastisch om te lezen dat jij echt iets doet met "vrije wil". Jij bepaald zelf wat jou beïnvloed en wat niet, jij stelt de "waarom" vragen en denkt na over wat je doet. Jou inleidende tekst in combinatie met jou vraag vind ik jou nu al iemand waar ik tegenop zou kijken en als rolmodel zou nemen vanwege je onafhankelijkheid. De eerste stap naar respect heb je van mij al.

Jezelf op bewust niveau bevragen wat voor persoon jij wilt zijn en hoe anderen jou zien is in eerste instantie een moeilijk maar uiteindelijk zeer bevrijdend proces. Heel herkenbaar dat je een soort "irritatie" voelt op het moment je mensen tegenkomt die zich laten meevoeren in de "mainstream" en maar doen wat hun omgeving ook doet zonder er veel bij na te denken.

Respect is iets wat mensen je geven, iets wat niemand kan vragen van een ander. Om respect van anderen te ontvangen zul je anderen moeten respecteren. Laten we hier eerlijk in zijn, het is moeilijk mensen te respecteren die klagen of die roddelen, en ook jij zal je momenten hebben waarop je even wil klagen over een situatie of over een persoon. Maar ieder mens heeft iets moois in hem of haar wat gerespecteerd mag worden. Mensen die de mooie dingen in mensen zien en in echtheid benoemen ontvangen respect. Blijf vooral dicht bij de principes die je hierboven hebt beschreven en probeer mensen in gelijkheid te leren kennen. Zonder dat mensen zich beter of minder voor te hoeven doen, zonder masker. In andere woorden, ga op zoek naar de ziel van anderen, hiermee laat je onbewust zien wat voor een fantastisch en mooie ziel je zelf hebt.

Waarom wil je zijn zoals de rest is? Wees blij dat je uniek bent en wees er trots op. Jij kent jezelf tenminste en dat is toch de hoofdzaak?
Je bent gewoon een individualiste en dat is jouw karakter.
Als je je karakter wilt veranderen, dan ben je niet meer jezelf en zal je vaak in conflict met jezelf komen.
Mijn zoon is net zoals jij, heeft zijn eigen principes en wijkt daar ook niet vanaf! In het begin wordt hij vaak als 'vreemd, anders dan anderen' gezien, maar na een tijdje heeft men dit geaccepteerd en geloof mij maar als ik zeg dat anderen hem stiekem ervoor bewonderen.
Mensen die niet zo zelfzeker zijn, doen dan vaak kleinerend uit een soort van jaloezie. Heb je dat wel eens overwogen? Velen zouden zo zelfzeker willen zijn, maar durven niet uit angst uit de groep (lees kudde) te liggen.
Mijn zoon is 16 en heel zelfbewust en integer. Hij trekt zich ook niets aan van anderen. Zegt altijd; "Ach mam, ze zijn zo dom, ze weten niet beter, in feite zijn ze zielig."
Hij trekt zijn eigen plan en door zich bewust te zijn van zijn eigen sterke punten, laat het hem werkelijk koud wat anderen denken. Laat jouw 'ziel' zover naar buiten treden door jouw ware inborst te tonen. Mensen zullen al snel doorhebben dat jij geen roddelaar bent, nooit mensen bewust kwetst en dat je gewoon integer bent.

Zoals Pyotr al aangeeft is het noemenswaardig dat je 'bewust' leeft. Je eigen wil gebruikt om je eigen leven in te delen en niet als mak schaapje meeloopt.

Toch blijf je "maar een mens". Een groeps/kuddedier. Zoals RedSquare aangeeft blijf je toch neigen naar bevestiging van je doen en van je kunnen. Je niet laten leiden door wat anderen vinden of zeggen is goed, maar pas dus op dat je niet doorslaat in seperatie vanuit de massa door je te distantiëren.

Je hoeft je eigenheid (ziel) niet te verliezen door als je je conformeert aan bepaalde sociale bewegingen. Het zou sterk zijn als je midden in de groep kunt staan en toch jezelf blijft.

Er is geen kunst om je te distantiëren van een groep.

Kortom, meer van jezelf laten zien is durven, blijf niet buiten de groep staan, maar ga erin staan door met bewuste mate mee te gaan in sociale werking van een groep, wat moet als je succesvol wilt samenwerken, en zo je ziel te laten.

Je geeft ook nog aan dat sommige dingen voor jou niet als waar of waardevol gezien worden en dus hecht je daar geen waarde aan, maar in een sociale gemeenschap, waar je toch in leeft, zijn er mensen die dat wel vinden en wiens mening / idee je zou moeten respectere zoals zij ook die van jou zouden moeten respecteren.