Ik heb last van emotofobie, weet iemand hoe ik ervan af kom?

Exposure.
Iemand anders vragen om te kokhalzen, daarna echt overgeven. Niet bij weg gaan.
Kijken naar overgeef.
Zelf overgeven.
(neem de tijd, hoeft niet in 1 week, liefst wel elke dag confrontatie)

Op een stoel gaan zitten en je heel hard rond laten draaien. Je merkt dan dat je echt niet zomaar gaat overgeven.

Bron: kliniek voor angststpornissen. Een meisje met dezelfde klacht moest oa dit doen.

Cgt kan ook, maar ik denk dat je dat met he huidige peut al doet en das niet genoeg.

(emetofobie) ;-)

Behandeling

Emetofobie ontstaat doordat iemand op een bepaald moment overgeven koppelt aan angst. Bijvoorbeeld omdat ze een angstige ervaring met overgeven hebben, omdat ze in angstige situatie of periode moeten overgeven of omdat ze het afkijken van hun ouders. Als daarna overgeven vermeden wordt, kan een lichte angst al snel uitgroeien tot een fobie.

De meeste therapieën beginnen met het in kaart brengen van het probleem. Door middel van gesprekken wordt inzicht verkregen in hoe de fobie is ontstaan en hoe het in stand gehouden wordt. Daarnaast kan duidelijk worden in hoeverre de fobie symbool staat voor andere problemen. Op basis van deze inzichten wordt een behandelplan opgesteld.

Behandeling bestaat meestal uit cognitieve gedragstherapie met exposure. Soms wordt ook EMDR of hypnotherapie toegepast of wordt de emetofobie doorgestuurd naar een ontspanningstherapeut of haptotherapeut.

Soms worden ter ondersteuning antidepressiva of kalmerende middelen voorgeschreven.

.....aldus een waarschijnlijk veel te algemene tekst van het net.

misschien dat er gekeken kan worden waarom therapie niet helpt bij je? vaak wordt medicatie gegeven als ondersteunend middel zodat je de tijd en rust krijgt om een manier te vinden om de draad weer op te pakken doordat je er niet 24/7 mee bezig bent.
(de angst kan je misselijk maken waardoor je bang wordt, en het probleem zichzelf in stand houdt/verergert)

belangrijk lijkt het me dat je erin geloofd dat je er vanaf kan komen, het is immers niet altijd zo erg geweest.

weet niet welke therapie je volgt, en hoe lang? (wellicht dat je snel resultaat verwacht?)

ik hoop dat je een manier kan vinden die voor jou zal werken en van dit probleem af kan komen. ik herken het niet maar kan me voorstellen dat het enorm zwaar is om continu gespannen, bang en misselijk te zijn.

good luck!!