Blijf je je hele leven last hebben van PTSS?

PTSS is een ziekte, die is gekomen door schokkende of enge gebeurtenissen, een trauma. het duurt niet je hele leven

Gavin

Ptss is een normale reactie op een abnormale gebeurtenis.
Door behandeling kunnen je klachten en de stoornis verdwijnen.
Bij complexe ptss kan dit een langdurig proces zijn.
Sterkte!

Hoi,

Ik zou mezelf vooral niet zielig gaan vinden en positief blijven kijken op de toekomst! Ga er gewoon vanuit dat je normaal reageert op een traumatische ervaring, en dat je hier wel uitkomt! Gewoon zo'n Ursul-de-Geer houding hebben!! Dan heb je het halve werk al verzet namelijk. Wanneer je er teveel mee bezig ''hoe lang het nog gaat duren'' dan anticipeer je onbewust dat het een langdurig proces kan zijn, en daarmee kun je je eigen herstel saboteren.. ongewild.
Ik wens je héél veel succes!

Dat ligt helemaal aan het trauma of de trauma's en wanneer je die hebt opgelopen.
Als het trauma's zijn vanuit je hele vroege jeugd, voor de 8e levensjaar ongeveer, dan is de kans op levenslang zeer groot. Maar: dat wil echter niet zeggen, dat er niets aan te doen is! Met therapie kan je veel veranderen, bijvoorbeeld EMDR.
Het is niet makkelijk en zeer hard werken.
Uitleggen hier vergt veel tekst; vandaar onderstaand informatie:
http://www.emdr.nl

PTSS is heelvervelend, maar in bijna alle gevallen goed behandelbaar. Probleem is welke methodiek je gaat volgen. Als je nu jezelf erop betrapt dat dingen naar jouw gevoel niet lekker gaan heb je de eerste winst binnen. Je erkent en herkent zaken die je niet prettig vindt en bent bereid eraan te werken.
Ik ken zelf een aantal mensen die bij een angststoornis gebruik hebben gemaakt van de zogeheten EMDR techniek, ik heb daar heel goede resultaten bij gezien. Advies is om naar een gespecialiseerd behandelaar te gaan om erger te voorkomen.

Als je langere tijd met chronische angstklachten blijft doorlopen, kunnen de klachten steeds ernstiger worden. "Een beetje angst" is niet erg, maar zodra het je dagelijks leven op een negatieve manier gaat beïnvloeden, kun je beter zo snel mogelijk met het probleem aan de slag gaan.

Ik ken iemand die als kind bij een auto-ongeluk betrokken raakte en daardoor steeds meer angstklachten kreeg. Allerlei therapieën hadden geen resultaat. Na jarenlang tobben kwam zij bij een Angstcentrum terecht. Daar werken talloze therapeuten uit verschillende disciplines samen om de klachten aan te pakken. Dankzij een combinatie van medicijnen en gerichte therapie, werd zij eindelijk van haar klachten verlost.

Maar... inmiddels waren er wel 30 jaren verstreken en had ze er eigenlijk niet meer op gerekend dat ze ooit nog van haar angsten af zou komen. Bij het Angstcentrum kreeg ze dus eindelijk de hulp waarnaar ze al die jaren had gezocht. Mijn (en haar) advies zou dus zeker zijn: als die klachten je dagelijks leven negatief beïnvloeden, neem dan contact op met een Angstcentrum; die zitten overal in het land.

Sterkte en succes!

PTSS is zeker geen stoornis waar je per definitie je hele leven last van houdt. Alleen al het feit dat er in de diagnostiek een onderscheid gemaakt wordt tussen acute en chronische PTSS (1-3 maanden vs meer dan 3 maanden) toont aan dat de stoornis ook kortdurend kan bestaan.

Je schrijft dat je door de PTSS een angststoornis hebt opgelopen. Dat kan betekenen dat je PTSS hebt samen met een andere angststoornis, of dat je PTSS had, en dat daaruit een andere angststoornis is ontstaan. Ik ken jouw situatie niet, dus kan niet beoordelen of de klachten waar je last van hebt, passen bij een chronische PTSS of bij een andere angststoornis, of zelfs bij een stemmingsstoornis. "Negatieve gedachtes of sjagerijnig gedrag" lijken daar wel het beste bij te passen, maar hoeven natuurlijk geen stoornis te zijn. Daarbij komen stemmingsklachten vaak voor bij angststoornissen, én gaan angst- en stemmingsstoornissen nogal eens samen.

Ben je hiervoor in behandeling? Dan raad ik je aan dit te bespreken met je behandelaar. Als je niet meer in behandeling bent, lijkt het me geen slecht idee eens met je huisarts te gaan praten. Die kan samen met jou kijken welke klachten het meest hinderlijk zijn op dit moment, en zal dan mogelijk zelf een behandeling of begeleiding aanbieden, of je eventueel doorverwijzen naar een andere hulpverlener.

Blijf er in elk geval niet mee lopen: ik begrijp dat je klachten al lang aanwezig zijn, en dat je je bovendien zorgen maakt over het verloop van je aandoening en hoe het allemaal verder moet. Dan is volgens mij de beste stap om zowel je klachten als je zorgen te bespreken met een arts of andere hulpverlener, zodat een plan opgesteld kan worden voor begeleiding of behandeling. Succes!